В этой статье поговорим о том, как писать esej na zdjęciu. Dla wielu uczniów podobny temat w literaturze może wydawać się nie tak trudny, jak nieinteresujący. Niestety, nauczyciele nie zawsze są w stanie wyjaśnić, dlaczego w ogóle trzeba opisać zdjęcie, o co chodzi. W rzeczywistości opisanie obrazu jest bardzo interesujące.
A co ciekawe w opisie zdjęcia?
Taki ponury podtytuł jest bolesnykwestia uczniów obojętnych na sztukę i literaturę. Ale szkoła wymaga od uczniów wykonywania zadań. Spraw, aby opis eseju był zabawny. Jak napisać esej o obrazie? Spójrz na nią. Co na nim widzisz? Jakie uczucia i doznania wywołuje w tobie? Z czym możesz się kojarzyć? Nie bój się wyrażać swoich myśli. Może będzie ciekawie i zobaczysz inne obrazy tego samego artysty. Czym oni są? Wesołych, smutnych, ciepłych, zimnych?
Nawet w nieciekawym portrecie można coś znaleźćcenny. Na przykład w spojrzeniu kogoś, kto pozuje. Jakie są oczy tej osoby, jakim może być zawodem, jaki ma charakter? Patrz na portret przez około trzy minuty. Nie rozpraszaj się w tej chwili. Niech cała uwaga zostanie zwrócona na obraz lub portret.
„Złota jesień” I. I. Levitana
Napiszmy esej na obrazku.Jesień to pora roku, która nas interesuje. Niech przykładem będzie dzieło I. I. Lewitana. Jesień to jasne liście na drzewach, chłód, lot ptaków, przygotowania do zimy. O tej porze roku namalował artysta Izaak Iljicz Lewitan. Opiszmy obraz „Złota jesień”.
Co widzimy? Wyobraźmy sobie siebie jako artystów.Przenieś się na brzeg rzeki z płótnami i farbami, weź pędzel. Ale zanim zaczniemy rysować, przyjrzyjmy się spojrzeniu, co pojawia się przed nami. Błękitne niebo, cumulusy. Ten dzień był najprawdopodobniej częściowo pochmurny z polanami. Przy takiej pogodzie warto spacerować po lesie. Przyjemne dla oka są żółte, pomarańczowe, czerwone i zielone liście. Na widok takiego piękna można zapomnieć, że jesień to pora deszczowa i zimna. Trawa jest wciąż zielona. Jest szansa na spacer po nim, zanim spadnie śnieg.
A jaka jest woda w rzece?Spokojnie, zimno, widać odbicie nieba i chmur. Odnosi się wrażenie, że można go przekroczyć. Ogólnie rzecz biorąc, natura jest przyjemna dla oka. Być może autor chciał powiedzieć, że jesień to cudowna pora roku.
„W lecie” A. A. Plastov
Czy artysta namaluje naturę, jeśli tego nie zrobi?kocha? Najprawdopodobniej nie. Ale czy przyciągnie ludzi w naturze, jeśli nie lubi jednego lub drugiego? Również nie. Oznacza to, że w każdym obrazie związanym z naturą inwestuje się talent mistrza, wszystko, co zawiera jego dusza. Takiej sztuki nie można przeoczyć. Zastanów się nad esejem opartym na obrazie (lato to pora roku). Weźmy za przykład słynnego autora A. A. Plastova i jego obraz „Latem”.
Wystarczy jedno spojrzenie na zdjęcie, abychcieć tam być. Jaka tam przyroda, która hojnie daje wszystko: jedzenie, wygodę, ciszę, zdrowie. Spójrz na bohaterów obrazu. Matka dziewczynki położyła się do odpoczynku po długiej podróży. Dziewczyna siedzi obok i zbiera jagody z oskubanej gałązki. Po lewej stronie znajduje się wiadro i kosz wypełniony grzybami. Obok dziewczynki śpi pies. Wokół rosną piękne kwiaty. Podróżni osiedlili się w cieniu brzóz. Co artysta chciał powiedzieć? Natura kocha wszystkich, daje wszystko za darmo, a ludzie muszą wiedzieć, jak ją kochać.
„Zima” I. I. Shishkin
Pomimo intensywnego zimna, wiatru i surowościpogoda, artyści dzielnie idą do pracy. Wszyscy autorzy zimowych zdjęć zasługują na pochwałę i uwagę. Nie każdy decyduje się spędzić wiele godzin na mrozie, aby dzielić się radością z tego, co widzą. Jak napisać esej o obrazie o tematyce zimowej? Tak samo jak o jesieni. Trzeba tylko pamiętać: ważne są doznania, uczucia, wrażenia autora kompozycji. Weźmy za przykład obraz „Zima” Iwana Iwanowicza Szyszkina.
Co tu widzimy? Las sosnowy, śnieg.Sądząc po tym, jak jasny jest obraz, najprawdopodobniej artysta wybrał dobrą pogodę. W lesie jest dużo kłód i powalonych drzew. Wszystko dookoła pokryte jest śniegiem. Odnosi się wrażenie, że natura na kilka miesięcy okryła ziemię i wszystko na jej powierzchni wielkim białym kocem. Sosny wyglądają bajecznie. Taki obraz, mimo pewnej surowości, wnosi ciepło i radość. Przedstawiono tu naturalne piękno.
„Portret Mili” V. I. Chabarowa
Opisywanie portretów jest nie mniej interesujące niżkrajobrazy. W człowieku można zobaczyć nie tylko charakter, ale także przypuszczać, czym się pasjonuje, jak żyje. Takim przykładem jest obraz Walerego Iosifowicza Chabarowa „Portret Mili”.
Dziewczyna siedzi na krześle i czyta książkę.Sądząc po jej wyglądzie, na stronie, w której skończyła, jest ciekawa fabuła. Być może widz w tej chwili będzie chciał poprosić dziewczynę o przeczytanie fragmentu tego tekstu, a nawet całej pracy. Pod krzesłem są łyżwy. Możliwe, że niedawno wróciła do domu z lodowiska. Meble, ściany, lampa oddają styl czasów sowieckich, kiedy dzieci bardziej lubiły czytać, bawić się z przyjaciółmi na podwórku lub w domu. Coś takiego możesz napisać na obrazku esej. Łatwo opisać portret mężczyzny.
Wniosek
Jaki jest więc sens opisywania zdjęć?Każda osoba może sama zdecydować. Ktoś interesuje się historią sowiecką lub wcześniejszą, ktoś chce wiedzieć, jacy są ludzie. Nie da się z góry odgadnąć, co widzi widz. Mówienie po prostu „Widzę dziewczynę z książką” jest błędne. Musisz być w stanie dostrzec wszystkie szczegóły. Jak napisać esej o obrazie, jeśli człowiek nie ma wyobraźni? Musisz trenować, brać pod uwagę każdy szczegół.
