Antybiotyki to żywnośćżywotną aktywność mikroorganizmów, zwierząt i roślin, a także ich półsyntetycznych pochodnych i syntetycznych produktów z tej serii, które w organizmie człowieka lub zwierzęcia niszczą lub wstrzymują rozwój patogenów. Antybiotyki wpływają również na intensywność reakcji biochemicznych. Do tej pory zsyntetyzowano wiele różnych antybiotyków, ale tylko kilka z nich jest stosowanych w medycynie praktycznej. Wynika to z ich wysokiej toksyczności. Poniżej znajdują się główne grupy antybiotyków otrzymywane z mikroorganizmów, tkanek zwierzęcych i roślinnych.
Główny surowiec na antybiotykito grzyby pleśniowe (gryzeofulwina, penicylina), promieniowce (tetracykliny, ryfamycyny, streptomycyny, chloramfenikol, cefalosporyny, aminoglikozydy, polieny), grzyby (fusidyna), bakterie (gramicydyna, polimyksyna), porosty (usinina) lotne), zwierzęta (lizozym, erytryna, leukina, interferon, ecmolina, globuliny gamma).
Antybiotyki przeciwgrzybicze - grupyróżnorodne biozwiązki, które są w stanie zniszczyć błony biologiczne mikroskopijnych grzybów, powodując ich śmierć. Najpopularniejsze są leki takie jak „Levorin”, „Natamycyna”, „Nystatyna”. Obecnie leki te nie są zbyt często przepisywane ze względu na ich niską skuteczność i wysoką toksyczność. Nowoczesna apteka oferuje dużą liczbę wysoce skutecznych syntetycznych leków grzybobójczych, które stopniowo zastępują antybiotyki przeciwgrzybicze.
Biorąc pod uwagę strukturę chemiczną, npgrupy antybiotyków: cefalosporyny, penicyliny, makrolidy, lewomycytyny, tetracykliny, polimyksyny, aminoglikozydy, ryfamycyny i poleny. Antybiotyki, w przeciwieństwie do chemicznych środków antyseptycznych, dostając się na powierzchnię komórki drobnoustroju lub dostając się do środka, nawet w niewielkich stężeniach, naruszają jej osmotyczne funkcje życiowe (rozmnażanie, oddychanie, odżywianie), wykazując działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne.
Grupy antybiotyków według mechanizmu działania:inhibitory błony komórkowej (cefalosporyny, penicyliny); inhibitory różnych stadiów biosyntezy białek i kwasów nukleinowych (chloramfenikol, streptomycyny, aminoglikozydy, tetracykliny, makrolidy, ryfamycyny, chloromycyny, aktynomycyny). Najgroźniejszymi lekami z tej grupy antybiotyków są chloramfenikol i aminoglikozydy, które mogą powodować uszkodzenie szpiku kostnego, wątroby i nerek.
Dzięki nowoczesnej technologii został przebadanymechanizm przeciwbakteryjnego działania antybiotyków na poziomie molekularnym, który poszerzył wiedzę na temat głębokich procesów zachodzących pod ich wpływem. Na przykład naukowcy odkryli, że naruszenie syntezy białek pod wpływem leków teracyklina, chloramfenikol i erytromycyna zachodzi na różnych etapach. Lewomycetyny hamują aktywność enzymu peptydylotransferazy, erytromycyna działa na enzym translokazę, a tetracykliny - proces przyłączania transportowego kwasu rybonukleinowego do rybosomu.
Grupy antybiotyków na podstawie zakresudziałanie przeciwbakteryjne. Wszystkie antybiotyki są klasyfikowane jako leki o wąskim i szerokim spektrum działania. Leki o wąskim spektrum działania, jak „Erytromycyna”, „Oleandomycyna” - działają głównie na mikroflorę Gram-dodatnią, a polimyksyna - na Gram-ujemne, a poleny - na grzyby.
Leki o szerokim spektrum działania(streptomycyny, lewomycytyny, tetracykliny, aminoglikozydy) działają zarówno na mikroflorę Gram-dodatnią, jak i Gram-ujemną, a także niektóre wirusy, grzyby, riketsję, leptospirę, pierwotniaki.
