Studiowanie historii w szkole lub na studiachW instytucji każdy uczeń spotyka w różnych źródłach odniesienia do niezwykle okrutnych władców, którzy osiągając szczyty władzy i władzy, pokazali metody niezgodne z pojęciem ludzkości. Eksterminacja całych narodów, egzekucja przeciwników i ich podstępne morderstwa, uwięzienie ewentualnych rywali w lochach i inne sposoby wzmocnienia dyktatury nie były niczym niezwykłym w czasach biblijnych oraz w średniowieczu i wiekach, które uważano za bardziej oświecone. Despoci i tyrani zawsze żyli, tylko zakres zbrodni i metody ich popełnienia różniły się.
Despoty starożytności
Tak więc starożytny żydowski król Herod Wielki,znany wcześniej z dużych projektów budowlanych i walki z głodem, nakazał eksterminację wszystkich niemowląt w celu ochrony swojej dyktatury przed możliwym zagrożeniem (ewangelia Mateusza).
Despotyzm jest formą rządustan, w którym wola władcy nie ogranicza się do praw rządzących życiem wszystkich innych członków społeczeństwa. Ponieważ pragnienie sprawiedliwości jest nierozerwalnie związane z samą naturą człowieka, ustanowienie wyłącznej władzy wymaga pewnych wysiłków i towarzyszy mu okrucieństwo, które jest szczere i demonstracyjne. Tylko użycie masowego terroru jest w stanie przez pewien czas, czasem przez długi czas, zainspirować ludzi ideą daremności oporu.
Istnieją inne metody, za pomocą którychtradycyjnie ustanowiony despotyzm. Jest to iluzja populacji boskiego pochodzenia i niezwykłych zdolności (cech osobistych) władcy. W tym celu na przykład w starożytnym Egipcie faraonowie, korzystając z wiedzy kapłanów, którzy byli wówczas „elitą naukową”, wyjawili zjawiska naturalne jako przejaw ich własnej nadprzyrodzonej mocy.
Istnieje opinia na temat tego szczególnego wyrafinowaniaWyróżniono wschodni despotyzm. Totalitaryzm sumeryjskich władców, królów Asyrii, Babilonii, Persji, stanów Mezopotamii, starożytnych Chin położył podwaliny pod tradycje, którymi kierowali się dyktatorzy w następnych stuleciach. Jednocześnie zostały napisane prawa, według których społeczeństwo powinno żyć, a kod Hammurabi stał się prototypem norm prawnych naszych czasów. Ich przestrzeganie było obowiązkowe dla wszystkich, naruszenie zostało surowo ukarane, a boski władca zrobił wyjątek.
Ciemne średniowiecze
Imperium Osmańskie stało się średniowiecznym państwem, w którym feudalny despotyzm sięgnął zenitu. Stało się to w XIV-XVI wieku.
W Rosji, w tym samym XVI wieku, rządził tyranIwan IV, nazywany Strasznym. Działał nie mniej okropnymi metodami, wzmacniając wyłączną władzę, chociaż liczba ofiar jego panowania (około 3 tys. Osób straconych za różne wykroczenia i po prostu z powodu ich sprzeciwu) jest znacznie mniejsza niż „osiągnięcia” współczesnych władców europejskich. Na przykład w noc świętego Bartłomieja na rozkaz Karola IX zginęło 30 000 hugenotów. W Wielkiej Brytanii Henry VIII jedna trzecia ludności została stracona za włóczęgostwo.
Wysoka cena za postęp?
Co ciekawe, despotyzm jest taką erą, kiedykosztem niewiarygodnych poświęceń społeczeństwo kierowane strachem stanowi przełom w jego rozwoju, czasem rewolucyjnym. Większość populacji jest wyjątkowo niekomfortowo żyć w czasach „dużych zmian”, ale wyniki czasami są imponujące, jeśli oczywiście transformacje są przeprowadzane we właściwym kierunku. W przeciwnym razie kraj musi włożyć wiele wysiłku, aby powrócić do punktu wyjścia z impasu, w który poprowadził go pechowy dyktator.
Trochę o tyranach domowych
Jednak tyrania i despotyzm nie zawsze są zjawiskamipolityczne, występują w kolektywach pracy i rodzinach. Skłonności dyktatorskie są nieodłączne od niektórych przywódców, mężów, żon, a czasem dzieci. Despoty powstają, gdy wrodzone cechy charakteru są połączone z odpowiednim wychowaniem i wzmocnione uniwersalnym odpustem. A potem kara czeka na każdego, kto zrobi coś innego niż chce tyran.
