Jedno z pytań, na które często można się znaleźćotwarte przestrzenie globalnej sieci - jest to różnica między wirowym polem elektrycznym a elektrostatycznym. W rzeczywistości różnice są dramatyczne. W elektrostatyce bierze się pod uwagę oddziaływanie dwóch (lub więcej) ładunków i, co ważne, linie intensywności takich pól nie są zamknięte. Ale wirowe pole elektryczne podlega zupełnie innym prawom. Rozważmy to pytanie bardziej szczegółowo.
Jedno z najczęstszych urządzeń, zktóry prawie każda osoba ma do czynienia, to licznik do rozliczenia zużytej energii elektrycznej. Nie tylko nowoczesne modele elektroniczne, ale „stare”, które wykorzystują aluminiowy obrotowy dysk. Jest „indukowany” przez indukcję pola elektrycznego. Jak wiadomo, w każdym przewodzie o dużej objętości i masie (nie w drucie), który przenika zmieniający się strumień magnetyczny, zgodnie z prawem Faradaya, powstaje siła elektromotoryczna i prąd elektryczny, zwany wirowym. Zauważ, że w tym przypadku nie ma znaczenia, czy pole magnetyczne zmienia się, czy porusza się w nim sam przewodnik. Zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej w masie przewodnika powstają wirowe obwody zamknięte, w których wirują prądy. Ich orientację można określić za pomocą reguły Lenza. Stwierdza, że pole magnetyczne prądu jest kierowane tak, aby skompensować każdą zmianę (zarówno zmniejszenie, jak i wzrost) w inicjującym zewnętrznym strumieniu magnetycznym. Przeciwbieżna tarcza obraca się dokładnie w wyniku oddziaływania zewnętrznego pola magnetycznego i generowanego przez prądy w nim powstające.
Jak działa wirowe pole elektrycznezwiązane z powyższym? W rzeczywistości istnieje połączenie. Wszystko pod względem. Każda zmiana pola magnetycznego tworzy wirowe pole elektryczne. Co więcej, wszystko jest proste: EMF (siła elektromotoryczna) jest generowana w przewodniku, a prąd powstaje w obwodzie. Jego wartość zależy od szybkości zmiany głównego strumienia: na przykład, im szybciej przewodnik przecina linie natężenia pola, tym większy jest prąd. Osobliwością tego pola jest to, że jego linie napięcia nie mają ani początku ani końca. Czasami jego konfiguracja jest porównywana z elektromagnesem (cylindrem z zwojami drutu na jego powierzchni). Inna schematyczna reprezentacja dla wyjaśnienia wykorzystuje wektor indukcji magnetycznej. Wokół każdego z nich powstają linie siły pola elektrycznego, naprawdę przypominające wiry. Ważna cecha: ostatni przykład jest prawdziwy, jeśli zmienia się natężenie strumienia magnetycznego. Jeśli „spojrzysz” wzdłuż wektora indukcyjnego, wówczas wraz ze wzrostem przepływu linie pola wirowego obracają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Właściwość indukcyjna jest szeroko stosowana w nowoczesnej elektrotechnice: są to przyrządy pomiarowe, silniki prądu przemiennego oraz akceleratory elektronów.
Wymieniamy główne właściwości pola elektrycznego:
- ten rodzaj pola jest nierozerwalnie związany z przewoźnikami ładunków;
- siła działająca na nośnik ładunku jest wytwarzana przez pole;
- pole słabnie wraz z odległością od nośnika;
- charakteryzuje się liniami siły (lub, co jest prawdą, liniami napięcia). Są one ukierunkowane, dlatego są wielkością wektorową.
Aby zbadać właściwości pola w każdym arbitrzepunkt użyj opłaty testowej (testowej). Jednocześnie starają się wybrać „sondę”, aby jej wprowadzenie do układu nie wpłynęło na siły działające. Zwykle jest to opłata referencyjna.
Należy zauważyć, że reguła Lenza umożliwia obliczenie tylko siły elektromotorycznej, ale wartość wektora pola i jego kierunek są określane inną metodą. Jest to układ równań Maxwella.
