Dekolonizacja jest nadanie koloniom niepodległości, absolutnej suwerenności. Mogła przejść zarówno uzbrojona, jak i spokojnie. Przyjrzyjmy się bliżej funkcjom proces dekolonizacji.
Wymagania wstępne
Jako główny przyczyny dekolonizacji można nazwać:
- Klęska w drugiej wojnie światowej Niemiec, Japonii, Włoch.
- Osłabienie kontroli metropolii (zwłaszcza Francji i Holandii) nad koloniami, zwiększenie wpływów i potencjału terytoriów zależnych.
- Początek masowego (uzbrojonego w wielu krajach) ruchu narodowowyzwoleńczego.
- Zimna wojna.
Pierwszy etap
Wypada na lata 1943-1956.W tym okresie aktywnie prowadzono dekolonizację Azji i terytoriów północnoafrykańskich. Państwa europejskie rezygnują z mandatu do rządzenia Jordanią, Palestyną, Syrią i Libanem. Zadecydowano również o losie terytoriów mandatowych i kolonii japońskich i włoskich.
W 1947 r.Wielka Brytania przyznała niepodległość Indiom, które zostały podzielone na 2 kraje: w rzeczywistości Indie i Pakistan. Indonezja i Wietnam ogłosiły suwerenność dwa lata wcześniej. Kraje te musiały bronić swojej niepodległości z bronią w ręku. W 1946 roku ustała kontrola Filipin przez Stany Zjednoczone. W 1953 roku Francja uznała suwerenność Laosu i Kambodży. Po niepowodzeniu francusko-brytyjskiej agresji na Egipt Francja uznała suwerenność Maroka i Tunezji oraz Wielkiej Brytanii - Sudanu.
Na początku etap dekolonizacji metropolie starały się zachować kontrolęwiększość majątku. Suwerenność uznawano tylko dla tych krajów, których utrzymanie w państwie zależnym nie było już możliwe. Ale po 1956 r. Wielka Brytania i 1958 r. Francja stopniowo zaczęła opuszczać swoje kontrolowane terytoria.
Drugi etap
Wypada pod koniec lat 50-60-tych. ostatni wiek. W tym okresie dekolonizacja ogarnęła głównie kraje Afryki.
W 1957 roku uniezależnili się od Wielkiej Brytanii.Ghana i Malezja, aw 1958 - Gwinea. Rok 1960 uznawany jest za punkt zwrotny, nazywano go nawet „rokiem Afryki”. W 1960 roku 17 państw uzyskało niepodległość, w tym Togo, Somalia, Gabon, Czad, Nigeria, Somalia itd.
W następnych latach suwerenność uzyskały kraje Afryki Wschodniej. Wśród nich na przykład Gambia, Zanzibar, Uganda itp. W efekcie do połowy lat 60-tych. większość krajów afrykańskich minęła dekolonizacja. to znacząco zmieniła sytuację geopolityczną na świecie.
Końcowe etapy
W latach 70-tych zaczęło się dekolonizacja Ameryki Łacińskiej... Gwinea Bissau jako pierwsza uzyskała suwerenność po długiej konfrontacji. Stało się to w 1973 roku.
W Portugalii wiele krajów uzyskało niepodległość w wyniku „rewolucji goździków”. Angola, Principe, Sao Tome - głównie dotknięte kraje dekolonizacja. To etapu nie można jednak nazwać ostatnim - był jeszcze jeden, czwarty etap. Wypada na lata 80-90. ostatni wiek.
Na ostatnim etapie uzyskali niepodległośćostatnie pozostałości imperiów kolonialnych. Wśród krajów, które uzyskały suwerenność, były Zimbabwe, Belize, Namibia. W tym samym czasie Chiny przywróciły suwerenność nad Makau i Hongkongiem.
Konsekwencje
Główny wynik dekolonizacja niezależność polityczna.Tymczasem nowe kraje, które uzyskały suwerenność, nie uzyskały niezależności ekonomicznej. Niedorozwój stał się głównym problemem byłych kolonii. Większość państw nie jest w stanie sobie z tym poradzić. Powszechne stały się problemy terytorialne i etniczne, epidemie, głód, wojny, długi finansowe.
Specyfika rozwoju byłych kolonii
Podczas drugiej wojny światowej metropolie znacznie osłabły, a wręcz przeciwnie, znacznie wzrósł potencjał ich kolonii. Przyczyniło się to do ekspansji ruchu narodowowyzwoleńczego na całym świecie.
Na tle szybkiego rozwoju ZSRR i Stanów Zjednoczonych rola krajów europejskich straciła na znaczeniu. W związku z tym stworzono warunki do zniszczenia systemu kolonialnego.
Jako pierwsi ogłosili swoją niezależnośćnajwiększe kontrolowane terytoria to Indonezja, Pakistan, Indie. Metropolie oczywiście dążyły do utrzymania władzy w jakikolwiek sposób. Jednak nieuchronność upadku systemu kolonialnego ujawniła się po zakończeniu wojny między Wielką Brytanią a Francją z Egiptem.
Charles de Gaulle położył kres epoce francuskiego kolonializmu. Anglia poszła za przykładem sojusznika i przyznała niepodległość kontrolowanym przez siebie państwom.
Wpływ zimnej wojny
Wydarzenia z tamtego okresu były pomyślnewarunki upadku kolonializmu. Zależne państwa manewrowały między dużymi krajami, nie chcąc podążać za supermocarstwami bez oglądania się za siebie. Pragnienie niepodległości jest najważniejszym czynnikiem, który przyczynił się do osłabienia dwubiegunowego systemu światowego, a tym samym do zakończenia zimnej wojny.
Zależność gospodarcza
Pomimo uznania suwerenności politycznej byłych kolonii, metropolie nadal ustalały ceny żywności i surowców. Sytuacja ta była wynikiem zapóźnienia gospodarczego.
Kraje azjatyckie, latynoamerykańskie, afrykańskienadal były dodatkami surowcowymi. Zależały od dostaw sprzętu i inwestycji zewnętrznych. Zacofanie gospodarcze zostało również wzmocnione przez dominację tradycyjnego stylu życia, analfabetyzm większości ludzi i niedorozwój komunikacji.
Eksplozja populacji
Zaostrzył problem zacofania gospodarczego.Eksplozja populacji nastąpiła w momencie, gdy rozpoczęła się właśnie transformacja tradycyjnych instytucji społeczno-ekonomicznych. Przeludnienie agrarne w niektórych regionach doprowadziło do prawdziwej katastrofy. W związku z użytkowaniem wszystkich wolnych terenów nadających się do działalności rolniczej, wylesianiem, zubożeniem zbiorników słodkowodnych, pojawił się problem urbanizacji.
W okresie od 1950 do 1980 roku. ponad 300 milionówwieśniacy przenieśli się do miast lub na obszary otaczające duże obszary metropolitalne. Wysokie tempo wzrostu populacji pogłębiło problem zacofania gospodarczego. W niektórych krajach dochód na mieszkańca jest niższy niż w okresie kolonialnym.
Ze względu na wysoki wskaźnik urodzeń ponad połowaludność stanów zaczęła być dziećmi poniżej 15 roku życia. Aby rozwiązać problem zacofania, konieczne było podniesienie poziomu umiejętności czytania i pisania. Ale przy tak dużej liczbie nastolatków trzeba było przeznaczyć dużą ilość funduszy na edukację. Inną negatywną konsekwencją wysokiego wskaźnika urodzeń było bezrobocie. Stwarza warunki do utrzymania zysków na niskim poziomie i nie stymuluje rozwoju innowacji, spowalnia postęp techniczny.
Eksplozja populacji, polityka rządumające na celu modernizację społeczeństwa - wszystko to doprowadziło do zniszczenia tradycyjnego stylu życia. Nowe relacje nakładały się na stare. System gospodarczy stał się zróżnicowany. Większość ludzi znalazła się w jakimś stanie przejściowym. Wszystko to doprowadziło do niestabilności społeczno-ekonomicznej w społeczeństwie. Rozpoczęły się rewolucje, zamachy stanu, zamieszki, konflikty międzypaństwowe, wojny domowe.
Industrializacja polegająca na substytucji importu
W wielu krajach nie było to wykonalne ze względu na niską konsumpcję krajową. Około 40% krajów ma mniej niż 100 tysięcy metrów kwadratowych. km i liczy mniej niż 3 miliony.
Powszechna industrializacja doprowadziła do zadłużenia finansowego krajów. Ciężar spłaty został przerzucony na ludność.
