Liczby odgrywają ważną rolę w życiu codziennymz ich pomocą ludzie określają liczbę obiektów, odliczają czas, określają masę, wartość i kolejność przy liczeniu. Słowa, które można określić na piśmie, pisząc litery i cyfry, nazywane są nazwami liczbowymi. Inna definicja brzmi tak: cyfry to słowa oznaczające liczbę porządkową przedmiotu lub ilości.
Gramatyczne znaki liczebnika
Wszystkie leksemy oznaczające liczby całkowite i ułamkowe, a także liczbę osób, zwierząt lub przedmiotów stanowią specjalną grupę słów, których skład jest w pełni ukształtowany i nie zmienia się.
Takie jednostki są jedną z ważnych lub, jak mówią, znaczącymi częściami mowy i mogą mieć kilka oznaczeń:
• pojęcie liczby jako takiej: pięć, dziesięć, piętnaście i tak dalej;
• liczba zidentyfikowanych pozycji: dwa samochody, sześć domów;
• łączna wartość kilku policzonych pozycji.
W związku z tym pytania do nich brzmią następująco:jaki jest rachunek? który? w jaki sposób? W zależności od znaczenia i pytania, na które odpowiada cyfra, są one podzielone na kilka typów (porozmawiamy o tym nieco później).
Na przykład: Trzydzieści (temat) jest podzielne przez dziesięć. Sześć sześć - trzydzieści sześć (nominalna część orzeczenia).Mówiąc o miejscu liczebników w zdaniu, należy zauważyć, że mogą to być zarówno osoby większe, jak i młodsze. Inną cechą jest to, że liczebnik jako część mowy to nie uzupełniająca się grupa słów. Wszystkie formy używane w mowie ustnej i pisemnej powstają wyłącznie z nazwy liczb. W konstrukcji syntaktycznej liczebnik jako część mowy może znajdować się zarówno w składzie części głównej, jak i części wtórnej zdania.
Uwaga! Liczebnik oznaczający ilość i związany z nim rzeczownik zawsze działają jako jeden nierozłączny element zdania. Na przykład: Szliśmy do szóstej rano. Zajęcia na basenie rozpoczynają się o godzinie piątej. Dziewczyny zebrały dwadzieścia pięć stokrotek.
Rodzaje cyfr
Na pytanie liczbowe zadane nazwiemożesz określić, do której kategorii należy. Zgodnie z ich znaczeniem i cechami wszystkie są podzielone na ilościowe (ile?) I porządkowe (które? Które?). Z kolei liczby kardynalne obejmują trzy typy: zbiorcze, ułamkowe i całkowite.
Ze względu na liczbę słów w swoim składzie ta część mowy, niezależnie od kategorii, może być złożona lub prosta. Na przykład: czwarty, trzydziesty trzeci, pięć, sześćdziesiąt osiem.
Cechy nazwy liczbowej
Pod względem cech morfologicznych nazwaliczebnik jako część mowy jest prawie zawsze pozbawiony liczby, nie ma również kategorii płciowej, a wiele z tych słów ma cechy w przypadku deklinacji wielkości liter. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na osobliwości od strony syntaktycznej. Polegają one na tym, że liczebniki w połączeniu z rzeczownikami stają się nierozkładalne i zawsze działają jako jeden człon w zdaniu, niezależnie od tego, czy między nimi wstawiona jest jakaś inna część mowy. Na przykład: trzy noce, cztery dni, pięć dni; trzy dumne palmy stały w milczeniu.
Należy zauważyć, że nie zawsze słowa wskazującewedług liczby, a właściwie cyfr. Główną cechą wyróżniającą tę część mowy jest to, że ilość można zapisać słowami i liczbami. Na przykład: trzy konie - 3 konie lub trzy konie.
Jak zmieniają się imiona kardynalne
Przykłady zmian nazw cyfr oznaczających liczby całkowite można znaleźć zarówno w mowie potocznej, jak i na piśmie.
Słowa te charakteryzują się następującymi cechami gramatycznymi:
• Zmiana według przypadku:
Im. s.: sześć, osiem.
R. p .: sześć, osiem.
D. p .: sześć, osiem.
V. p .: sześć, osiem.
TELEWIZOR. s.: sześć, osiem.
P. p .: około sześciu, około ośmiu.
Przypadki liczb zależą od części mowy, z którymi są powiązane.
• Niektóre mają kategorię płci. Na przykład: jeden film, jedno słońce, jedna brzoza; dwa drzewa, dwa jeziora, dwie ręce.
• W liczbie mnogiej i pojedynczej można używać tylko liczebnika, którego początkowa forma to jeden. Na przykład: jedno krzesło, jedno łóżko, jedni przyjaciele, jedno sanie. Warto zauważyć, że to samo słowo może być użyte jako restrykcyjna cząstka używana w tym znaczeniu tylkonp .: niektóre dziewczyny, niektórzy mężczyźni.
• Prawie wszystkim liczebnikom ilościowym brakuje kategorii ożywionych i nieożywionych. Jedynymi wyjątkami są tutaj liczby - jeden dwa trzy cztery... Kiedy używane są te słowa, następują odpowiednie zmiany w zakończeniach. Na przykład: cztery kwiaty, cztery dziewczyny.
• Liczebniki, których przykłady oznaczająduża liczba czegoś (milion, tysiąc i miliard) ma swoje własne różnice gramatyczne: rodzaj, liczba deklinacji w przypadkach. Takie słowa we frazach najczęściej zachowują się jak rzeczowniki. Na przykład: milion róż, milion róż, milion róż, milion róż, około miliona róż.
Jak zmieniają się złożone liczby porządkowe
W przypadkach liczby proste i złożone są odrzucane. W tym przypadku proste zmieniają zakończenie, ale w zmianach złożonych podmiotem podlega tylko ostatnie słowo. Na przykład:
Im. s.: tysiąc trzysta osiemdziesiąt pięć.
R. p .: Tysiąc trzysta osiemdziesiąt pięć.
D. p .: Tysiąc trzysta osiemdziesiąt pięć.
V. p .: Tysiąc trzysta osiemdziesiąt pięć (th).
TELEWIZOR. p .: jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt pięć.
P. p .: Około tysiąca trzystu osiemdziesiątego piątego.
Jak zmieniają się proste liczby porządkowe?Określając datę, takie słowo można odrzucić w zależności od kontekstu, ale nazwa miesiąca, z którym związana jest liczba, jest zawsze używana w dopełniaczu. Na przykład: dziesiątego sierpnia, dziesiątego sierpnia, około dziesiątego sierpnia.
W nazwach wydarzeń (święto ósmego marca) po słowach określających - święto, dzień, data - cyfrę należy użyć w mianowniku, a słowo to należy zapisać z dużej litery.
Jak odmieniać liczby ułamkowe według wielkości liter
Dość często, gdy deklinacja liczb ułamkowychwielu gubi się i myli je z liczbami złożonymi, ale nie ma w tym nic skomplikowanego. W takich przypadkach obie części frazy są odrzucane: pierwsza, wyrażona jako liczba całkowita, a druga, liczba porządkowa w liczbie mnogiej. Na przykład:
Im. p .: trzy czwarte.
R. p .: trzy czwarte.
D. p .: trzy czwarte.
V. p .: trzy czwarte.
TELEWIZOR. p .: trzy czwarte.
P. p .: około trzech czwartych.
Numery specjalne
Często deklinacja według przypadków również powoduje trudności.liczebniki zbiorowe, w przeważającej części używane tylko w mowie potocznej. Obowiązuje tu ta sama zasada, co przy zmianie przymiotników w liczbie mnogiej, to znaczy cyfry w tym przypadku mają takie same zakończenia. Na przykład:
Im. p .: dwa, pięć.
R. p .: dwa, pięć.
D. p .: dwa, pięć.
V. p .: dwa, pięć.
TELEWIZOR. p .: dwa, pięć.
P. p .: około dwóch, około pięciu.
Cyfra ma również cechy obie. Zmieniając się w przypadkach, słowo zbiorowe w nijakim i męskim formuje te same formy, ale w rodzaju żeńskim po odrzuceniu zostaje całkowicie przekształcone. Na przykład:
Im. p .: - oba, oba.
R. p .: - oba, oba.
D. p .: - oba, oba.
V. p.: - oba, oba, oba, oba.
TELEWIZOR. p .: - oba, oba.
P. p .: - o obu, o obu.
Jak przeprowadzić analizę morfologiczną
Jednym z tematów podczas studiowania nazwy liczebnika w szkolnym programie nauczania jest analiza liczebnika według cech morfologicznych. Jest produkowany według określonego planu.
Przede wszystkim prezentowana cyfra jest określana jako część mowy, wskazane są jej znaki morfologiczne.
Następnie należy wybrać początkowy formularzanalizowane słowo, do jakiej kategorii należy (liczba porządkowa czy ilościowa), budowa (prosta lub złożona) i cechy jego deklinacji w przypadkach.
Następnym krokiem jest zidentyfikowanie niespójnych funkcji. Są to przypadek, płeć i liczba, jeśli takie można rozpoznać.
Pod koniec analizy opisują składnięfunkcja słowa w zdaniu, z którą częścią mowy jest ono związane i czy się z nią zgadza. I chociaż taka analiza nazwy liczebnika raczej nie przyda się nikomu w życiu (z wyjątkiem przyszłych filologów), po prostu trzeba umieć poprawnie używać słów w mowie i piśmie.
