Historia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jest pełnadramatyczne wydarzenia, a także przykłady niesamowitego poświęcenia ludzi radzieckich, którzy poświęcili swoje życie, by zmiażdżyć faszyzm. Wśród nich jest wyczyn starszego sierżanta Nikołaja Władimirowicza Sirotinina, który wzbudził szczery podziw nawet wśród wrogów, którzy pochowali bohatera ze wszystkimi wojskowymi honorami.
Biografia
Członek Komsomołu Nikołaj Sirotinin urodził się w 1921 r.w mieście Oryol. Po ukończeniu szkoły młody człowiek pracował przez pewien czas w zakładzie Oryol „Tekmasz”, aw 1940 r. Został wcielony w szeregi Armii Czerwonej. Sirotinin służył w Połocku, a pierwszego dnia wojny został ranny podczas nalotu wroga. Po krótkiej kuracji w szpitalu Nikołaj został wysłany na front w rejon Kryczewa. W czasie swojej ostatniej bitwy młodzieniec miał stopień starszego sierżanta i służył jako strzelec w 6 (według niektórych źródeł 17) dywizji strzelców 13 Armii.
Sytuacja na linii obrony nad rzeką Dobrost
W połowie lipca 1941 r. wojska sowieckiekontynuował wycofywanie się prawie na całej długości frontu. Dywizja, w której służył Nikołaj Sirotinin, dotarła do linii obronnej w pobliżu rzeki Dobrost i poniosła ciężkie straty, ponieważ nie miała wystarczającego sprzętu i sprzętu wojskowego, aby wytrzymać atak 4. Dywizji Pancernej pod dowództwem pułkownika von Langermanna. Ta jednostka Wehrmachtu wchodziła w skład 2. Grupy Pancernej generała pułkownika Heinza Guderiana, który wyróżnił się podczas okupacji Francji i Polski.
W dniu, w którym dokonał się wyczyn sierżantaNikołaj Sirotinin (17 lipca), dowódca baterii, w której służył bohater, postanowił zorganizować osłonę odwrotu swojej jednostki wojskowej. W tym celu na moście na 476 km autostrady Moskwa-Warszawa przez rzekę Dobrost zainstalowano jedno działo. Miała być obsługiwana przez dwuosobową załogę bojową, z których jedną był sam dowódca batalionu. Nikołaj Sirotinin również zgłosił się na ochotnika do pozostania na przejściu. Miał pomagać w ostrzeliwaniu czołgów wroga, gdy tylko wyjdą z mostu.
Wyczyn Nikołaja Sirotinina w 1941 roku: bitwa
Broń była zakamuflowana na wzgórzu w gęstym żyto. Z tej pozycji autostrada i most były wyraźnie widoczne, ale nieprzyjacielowi trudno było je zauważyć i zniszczyć.
Pojawiła się kolumna niemieckich pojazdów opancerzonychświt. Pierwszym strzałem Nikołaj znokautował czołg czołowy konwoju, który dotarł do mostu, a drugim transporter opancerzony, który go zamknął. W ten sposób na drodze utworzył się korek, a 6. Dywizja Piechoty mogła spokojnie się wycofać.
Kiedy szok nagłego ataku artyleryjskiegominęło, Niemcy zaczęli strzelać i ranić dowódcę batalionu sowieckiego pistoletu. Ponieważ misja bojowa zatrzymania kolumny czołgów wroga została zakończona, dowódca wycofał się na pozycje sowieckie, ale sierżant Sirotinin odmówił pójścia za nim, mówiąc, że działo ma kilkadziesiąt niewykorzystanych pocisków i chce unieszkodliwić jak najwięcej czołgów wroga .
Wyczyn Nikołaja Władimirowicza Sirotinina: śmierć bohatera
Niemcy próbowali ukraść znokautowany czołg czołowymost za pomocą dwóch innych pojazdów opancerzonych. Potem Sirotinin też ich znokautował, doprowadzając w ten sposób do szału nazistów. Podjęto również próbę przebrnięcia przez rzekę, ale pierwszy czołg utknął przy brzegu i został zniszczony ogniem radzieckiego działa. Bitwa trwała około dwóch i pół godziny, podczas której Sirotinin zniszczył 11 czołgów, 6 pojazdów opancerzonych, a także ponad pięćdziesięciu żołnierzy i oficerów wroga.
W końcu wrogowie otoczyli bohatera i poprosili go o poddanie się. Ale Sirotinin kontynuował walkę, strzelając z karabinu, aż został zabity.
Pogrzeb
Historia wojny zna tylko kilka przykładów,kiedy wróg okazał szacunek swojemu pokonanemu wrogowi, kłaniając się jego męstwu. To właśnie te uczucia wzbudził w niemieckim dowództwie wyczyn Nikołaja Sirotinina. Ponadto zachowały się zeznania kilku naocznych świadków o pogrzebie bohatera. W szczególności jeden z mieszkańców wsi Sokolnichi, mówiący po niemiecku, który został wywieziony przez najeźdźców wraz z innymi mieszkańcami do miejsca, w którym znajdowała się broń Sirotinina, powiedział później, że „główny Niemiec”, przed zakopaniem ciała sowiecki sierżant wygłosił przemówienie. Pochwalił w nim odwagę rosyjskiego żołnierza i wezwał jego żołnierzy, aby kochali ojczyznę jak upadłego bohatera. Jeszcze ciekawsze są wspomnienia porucznika Friedricha Henfelda, który w swoim dzienniku oburzył się na to, że płk von Langermann nakazał niemieckim żołnierzom oddanie trzech salw na cześć rosyjskiego żołnierza.
Pamięć
Kraj nie docenił wyczynu Nikołaja Sirotininazasłużenie. Faktem jest, że krewni Koli nie mieli ani jednego zdjęcia chłopca, więc nie był nominowany do tytułu Bohatera Związku Radzieckiego. Jedyną nagrodą dla młodego człowieka był Order Wojny Ojczyźnianej pierwszego stopnia.
W 1948 r. ciało bohatera zostało pochowane w braciegrób, a na marmurowej tablicy m.in. wskazano jego imię. W 1958 r. Ogonyok opublikował artykuł „Legenda o bohaterskim czynie”, z którego mieszkańcy Związku Radzieckiego dowiedzieli się o wydarzeniach z 17 lipca 1941 r., które miały miejsce na moście na rzece Dobrost. Wyczyn Nikołaja Sirotinina zszokował setki tysięcy ludzi. W 1961 r. postawiono obelisk w miejscu, gdzie sam młody człowiek bronił się przed kolumną niemieckich czołgów. Ponadto na ścianie warsztatu zakładu Tekmash, w którym bohater pracował przed wojną, zamontowano tablicę pamiątkową z krótką opowieścią o wyczynie Sirotinina.
Opinie
Od momentu, w którym dokonano tego wyczynuNikołaj Sirotinin, minęło ponad 70 lat, prawie niemożliwe jest znalezienie żyjących naocznych świadków tamtych wydarzeń. Dlatego niektórzy badacze w pogoni za sensacją starają się przedstawić ją jako piękną heroiczną legendę, zapominając, że zmarły młodzieniec miał rodzinę, a krewni wciąż żyją. Ponadto, jeśli historia bohaterskiego czynu sierżanta Sirotinina była bajką, to dlaczego przez około 20 lat prawie nikt o tym nie wiedział? I wreszcie na skraju jednej z białoruskich wsi znajduje się dziś zbiorowy grób, w którym spoczywają szczątki 19-letniego chłopca, który zginął za Ojczyznę. Już sama ta okoliczność pozwala uważać go za bohatera i adorować wyczyn swoich towarzyszy, którzy uratowali świat przed „brązową zarazą”.
Teraz wiesz, co to za wyczynNikołaj Sirotinin. Bardzo trudno o nim krótko i bez emocji opowiedzieć. W końcu ta historia nie może nie wziąć się za duszę, ponieważ jest wyjątkowym przykładem oddania i miłości do Ojczyzny wciąż młodego człowieka, który jak wszyscy inni chciał żyć ...
