Ruben Grigoryan - Bohater Socjalistycznej Pracy, laureat Nagrody Lenina i Stalina, utalentowany lider i inżynier górnictwa Związku Radzieckiego.
Jaką osobą był Ruben Grigoryan? Jego biografia jest oficjalna i niezwykle rzadka. Co kryje się za suchymi informacjami?
Na początku podróży
Jakie informacje pozostały o prywatności takichwybitna osoba, taka jak Ruben Grigoryan? Data urodzenia: 11.11.1917 (11/24/1917), data śmierci: 11/25/1976. Oddając życie na ołtarzu socjalistycznej Ojczyzny, wybitnego mężczyzny Rubena Grigoryana, gdzie się urodził? Miejsce urodzenia - miasto Kars w zachodniej Armenii (Imperium Rosyjskie), w 1918 r. Przekazane Turcji na mocy traktatu brzesko-litowskiego.
Ruben Grigoryan pochodził z inteligentnegoOrmiański chirurg rodzinny. Można założyć, że rodzina opuściła miasto Kars, podobnie jak wiele rodzin armeńskich, uciekając przed ludobójstwem przez władze tureckie. Gdy młody Ruben wylądował w Moskwie, historia milczy. Ale daty mówią, że w wieku 17 lat wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Górnictwa, po ukończeniu rabfaka (1934), ukończył instytut w 1940 roku. Dyplom inżyniera górnika przybył do miasta Monchegorsk, gdzie rozpoczął pracę w fabryce Severonickel. W tym zakładzie pracował przez rok jako kierownik witryny.
Obwód murmański, Czechosłowacja
Od 1941 r. Uprawnienia Rubena Aramaisowiczarozszerzanie się. Na tym samym stanowisku pracuje już w dziale wydobywczym regionu Murmańska, gdzie pozostał do 1947 r. Z tego wynika, że nie był na froncie. Oczywiście został zwolniony z projektu ze względu na wagę swojej pracy. 1944 dla Grigoryana oznaczał wejście do partii komunistycznej. Członkostwo w partii dla lidera w tamtych czasach było uważane za zasadę.
1947 rok.Ruben Grigoryan został wysłany do czechosłowackiego miasta Jáchymov do kopalni uranu, gdzie został powołany na stanowisko głównego inżyniera kopalni Rovnost, gdzie przez cztery lata w towarzystwie tych samych oddanych ludzi, nie szczędząc zdrowia, pracował nad stworzeniem tarczy nuklearnej swojej ojczyzny. Pod przywództwem Grigoryana przedsiębiorstwo wkrótce zaczęło wysyłać bogate rudy. Wyraźnie przejawił się przez lata pracy w Czechosłowacji, jego talent jako lidera. Po czterech latach owocnej pracy w Jachymowie Ruben Grigorij został odwołany do ZSRR.
Znów w Związku Radzieckim
Powrót Grigoryana był związanybudowa fabryki uranu na Ukrainie w regionie Krywań Rog. Podstawą zakładu były dwie działające kopalnie. Powołanie Rubena Aramaisowicza na stanowisko zastępcy głównego inżyniera w jednej z kopalni było nowym krokiem w jego karierze zawodowej. Minął rok, aw 1952 r. Grigorijan został dyrektorem kopalni. Jako szef dużej fabryki uranu Ruben Grigoryan wykazał doskonałe wyniki. Był inicjatorem tworzenia nowych systemów i urządzeń do otwartego i podziemnego wydobycia rud uranu.
Na Mangyshlak
Новый Прикаспийский горно-металлургический kombajn (PGMK) zażądał rozwoju infrastruktury społecznej miasta Szewczenki (Aktau). Powstał problem konieczności oddzielenia zarządzania kopalniami i budowy miasta. Minister E.P. Slavsky znalazł wyjście z sytuacji, nadając w 1961 r. Uprawnienia jednego dyrektora PGMK R. A. Grigoryana. Miasto zbudowano od zera na pustyni, gdzie latem panował upał, a zimą silne mrozy. Ludzie cierpieli z powodu braku wody, prądu, mieszkali w koszarach, ale pracowali bezinteresownie. Rezultatem ich pracy było piękne miasto.
Oprócz zarządzania przedsiębiorstwem i budowy miasta Ruben Aramaisowicz prowadził prace parlamentarne w latach 1963–1971. Do tego wszystkiego w 1970 r. Dodano stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Badań Fizycznych.
W 1973 roku pierwszywielofunkcyjna elektrownia jądrowa w Związku Radzieckim. Był to pierwszy na świecie szybki przemysłowy reaktor neutronowy. Elektrownia jądrowa dostarczyła miastu i elektrociepłowni ciepło, prąd i świeżą wodę. Budowa elektrowni jądrowej nie miałaby miejsca, gdyby PHMK nie był kierowany przez R. A. Grigoryana.
Podsumowanie życia
Ruben Aramaisowicz Grigorij zmarł 25Listopad 1976 w wieku 59 lat. Jego miejscem spoczynku był moskiewski cmentarz Kuntsevo. Nie przeżył nawet na emeryturze. Jaki był powód? Być może ciężka praca w życiu, i to nie tylko w dowolnym miejscu, ale w kopalniach uranu. Nie ma dostępnych informacji, czy miał rodzinę, czy Ruben Grigoryan był szczęśliwy. Jest tylko jedno zdjęcie publiczne: oficjalne zdjęcie w kurtce z wieloma nagrodami. Ale żadna oficjalność nie ukryje swoich oczu, mądrych i smutnych, jak biblijny prorok i osoba pełna szlachetności i godności. Każdy ma własne szczęście. Pojęcie szczęścia przeciętnego laika jest zbyt różne od pojęcia dużej osoby. Dla większości ciężka praca w niebezpiecznej pracy i wielka odpowiedzialność nie wiążą się ze szczęściem. Ruben Aramaisowicz żył jedynym możliwym życiem, poświęcony służbie ojczyźnie i narodowi. W tym urzeczywistnił się, a to jest szczęście.
Rząd słusznie zauważył jego zasługi: trzy zakony, pięć medali, Nagrodę Stalina, Nagrodę Lenina i tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej.
Hołd dla pamięci
W mieście Aktau Ruben Aramaisovich Grigoryan aspostawiono pomnik pierwszemu budowniczemu miasta, któremu corocznie składają się kwiaty zgodnie z tradycją Armeńskiego Centrum Etnokulturowego. 25 listopada wdzięczni mieszkańcy Aktau niosą kwiaty pod pomnik Rubena Aramaisowicza.
Nadal żyją ci, którzy spotkali się z Rubenem Grigoryanem,w którym żyje pamięć o tym niesamowitym człowieku. Mówią o niezatartym wrażeniu nawet z krótkiej rozmowy z nim, zauważ, że nigdy nie wykorzystał swojej pozycji, pomimo swoich rang i nagród, był wyjątkowo przyzwoitym, nienagannie uczciwym i życzliwym człowiekiem, a przywódca był mądry i dalekowzroczny.
Spotkanie przy pomniku Rubena Grigoryana, honorowegoObywatel miasta Aktau, ludzie wyrażają wdzięczność osobie, która przekazała swoją siłę i wiedzę formacji swojego miasta i przemysłu kraju. Takie wydarzenie ma oczywiście pozytywny wpływ na edukację młodych ludzi w duchu poszanowania prawdziwych wartości i miłości do ojczyzny.
