Pierwszy prezydent Ameryki George Washingtonsłusznie nosi tytuł „Ojca Ojczyzny”. To dzięki jego działaniom Ameryka Północna wyrwała się spod kontroli Anglii, która była jej metropolią, uzyskała niepodległość i uzyskała Konstytucję. Pamięć o tej wybitnej postaci politycznej i publicznej jest uwieczniona w imię stolicy Stanów Zjednoczonych, a także stanu, ulicy, kanionu, jeziora, wyspy i góry.
Syn geodety prowincjonalnego
Urodził się George Washington, pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych22 lutego 1732 w rodzinie dużego właściciela ziemskiego Augustyna Washingtona, który mieszkał w północnoamerykańskiej kolonii Wirginii. Jako geodeta z głównego zawodu, jego ojciec spędzał całe swoje dni na rozległych plantacjach otaczających ich posiadłość. Matka przyszłej głowy państwa Marii Bol Washington prowadziła gospodarstwo domowe, poświęcając się dzieciom, których w rodzinie było pięcioro. Jej lekcje stały się jedyną edukacją domową, jaką George otrzymał we wczesnych latach.
Stracił ojca w wieku jedenastu lat idziedzicząc zawód geodety, przyszły prezydent Waszyngtonu rozpoczął pracę wcześnie. Już w 1748 r. brał udział w pracach geodezyjnych prowadzonych w dolinie Shenandoah, a rok później został oficjalnym geodetą hrabstwa Culpepper.
Walcząca młodzież przyszłego prezydenta
W dzieciństwie jego najbliższa osobapo matce był przyrodni brat Lawrence, po którego śmierci w 1752 roku George odziedziczył rozległy majątek położony nad rzeką Potomac i tym samym uzyskał materialną niezależność. Następnie otrzymał stopień majora w miejscowej milicji, prowadząc operacje wojskowe przeciwko oddziałom brytyjskim.
Kronika tego okresu w życiu Waszyngtonu jest pełnaopisy działań wojennych, w większości których był dowódcą. W 1755 roku, podczas jednej z wypraw do Fortu Duquesne, został schwytany, ale po pewnym czasie udało mu się doprowadzić sprawę do zwycięskiego końca. Gdy kampania wojskowa przeciwko wojskom brytyjskim została pomyślnie zakończona, prezydent Waszyngton, już w stopniu pułkownika, kontynuował walkę z Francuzami i Indianami, którzy najeżdżali majątki miejscowych kolonistów.
Małżeństwo i początek działalności politycznej
Zrezygnował w 1758 roku w wieku dwudziestu sześciu latJako weteran George wraca do Wirginii i poślubia młodą wdowę Marthę Dandridge Custis, która miała już dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa. Złe języki argumentowały, że zawierając małżeństwo Waszyngton kierował się przede wszystkim egoistycznymi motywami, ale ze wspomnień współczesnych jasno wynika, że żyli oni szczęśliwie, pomimo braku wspólnych dzieci.
Rozpoczął się George Washington – pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonychkariera polityczna z udziałem w legislaturze Wirginii, do której został wybrany w latach 1758-1774. W swoich działaniach prowadził linię pojednania z metropolią, mimo że rząd brytyjski utrudniał ekspansję prywatnych posiadłości ziemskich na terenie jej północnoamerykańskich kolonii.
Przeciwnik przemocy i jego współpracownicy
Jedna z metod wpływania na Londyn Waszyngtonwidział politykę bojkotu brytyjskich towarów. Jego sojusznikami i współpracownikami były tak znane postacie polityczne, jak Patrick Henry i Thomas Jefferson. Podążając za swoją linią, sprzeciwiali się jednak wszelkim aktom przemocy.
Wiadomo w szczególności o ich skrajnie negatywnychStosunek do tzw. Boston Tea Party - zniszczenie w grudniu 1773 roku w bostońskim porcie ładunku herbaty przypływającego z Anglii, w odpowiedzi na który rząd brytyjski uchwalił szereg ustaw nie do zaakceptowania dla kolonistów.
Znowu w ogniu wojny
Takie środki wywołały falę oburzenia za granicąi sprowokował wybuch wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jerzy Waszyngton został jednogłośnie wybrany głównodowodzącym armii kontynentalnej, który do tego czasu porzucił nadzieje na pojednanie z ojczyzną i pojawił się w czerwcu 1775 r. na posiedzeniu Kongresu w pełnym mundurze wojskowym.
Pierwsze miesiące kampanii wojskowej nie przyniosłyArmia sukcesów kierowana przez Waszyngton. Co więcej, seria porażek zmusiła kilka miast w centralnej części kraju do poddania się wrogowi. Przyczyną niepowodzenia, jak pokazały późniejsze wydarzenia, był brak autorytetu nadanego przez Kongres głównodowodzącemu.
Obraz zmienił się dramatycznie w grudniu 1776 r.lata po tym, jak George Washington otrzymał uprawnienia, które skutecznie stawiały go w pozycji dyktatora wojskowego. Koncentrując w swoich rękach ogromną władzę, zdołał odwrócić bieg działań wojennych i od tego czasu powierzone mu wojska zaczęły odnosić kolejne zwycięstwa. W krótkim czasie zdobyto strategicznie ważne miasta: Boston, Saratogę, Princeton i Trenton.
Zwycięstwo i uznanie niepodległości Stanów Zjednoczonych
Inspirowana zwycięstwami armia kontynentalnakontynuował ofensywę, popychając wroga we wszystkich kierunkach, co znacznie podniosło prestiż Stanów Zjednoczonych na arenie międzynarodowej w tamtych czasach. Efektem ich błyskotliwych działań była kapitulacja wojsk brytyjskich podpisana 18 listopada 1781 r. Zwycięskim kulminacją był traktat pokojowy zawarty w listopadzie 1783 r. w Paryżu, kończący działania wojenne i uznający niepodległość Stanów Zjednoczonych.
Po zwycięskim zakończeniu działań wojennychukoronowany chwałą, naczelny wódz zrezygnował i wrócił do domu, do posiadłości Mount Vernon, którą kiedyś otrzymał jako posag. Rozpoczął się nowy okres życia, o którym opowiada jego biografia, znana każdemu współczesnemu Amerykaninowi. George Washington został przemieniony z dowódcy wojskowego w mądrego polityka.
Stworzenie Konstytucji kraju
Jego pierwszym aktem cywilnym były listy,adresowany do przywódców wszystkich stanów amerykańskich, w których w trosce o zachowanie integralności kraju wezwał do jak największego wzmocnienia władzy centralnej. W szczególności Waszyngton był inicjatorem stłumienia buntu rolników z Massachusetts przeciwko legalnie wybranemu rządowi Bostonu, ponieważ rozważał jedynie konstytucyjny sposób rozwiązywania wszelkich sporów.
Biorąc pod uwagę jego dotychczasowe osiągnięcia i obecneZ poglądów politycznych obywatele kraju wybrali Waszyngton na przewodniczącego Konwentu, dzięki którego pracom w 1778 r. opracowano Konstytucję Stanów Zjednoczonych. Jego dość szybka ratyfikacja przez wszystkie trzynaście państw, które były wówczas częścią kraju, była w dużej mierze zasługą niekwestionowanego autorytetu Waszyngtonu, który osobiście kierował pracami nad tym dokumentem.
Jako Prezydent Stanów Zjednoczonych
Zgodnie z Konstytucją głową państwa jestPrezydent, a na to stanowisko George Washington został jednogłośnie wybrany przez wszystkich członków Kolegium Elektorów pod koniec kwietnia 1789 roku. Taka jednomyślność w sprawie jego kandydatury stała się przypadkiem wyjątkowym w całej późniejszej historii kraju.
Trzy lata później prezydent Waszyngton został zatwierdzonyw swoim urzędzie jeszcze przez jedną kadencję, choć osobiście nie brał udziału w kampanii wyborczej. Decyzją Kongresu jego roczna pensja wynosiła 25 000 dolarów. Jako osoba zamożna Waszyngton początkowo odmówił mu, ale potem odkrył, że może przyjąć te pieniądze.
Konstytucja – najwyższe prawo życia państwowego
George Washington – Prezydent Stanów Zjednoczonych, który stał nado genezy powstania społeczeństwa demokratycznego w kraju, wszystkie swoje wysiłki skierował na zaszczepienie w obywatelach kraju poszanowania Konstytucji. Będąc z racji swojej pozycji jego gwaranta, stworzył precedensy, które dowiodły głębokiego szacunku dla tego podstawowego prawa państwa, zdając sobie sprawę, że tylko własnym przykładem może sprawić, by szanowali go zwykli obywatele.
Odkąd Waszyngton został prezydentem w tym okresie,gdy państwowość amerykańska dopiero nabierała cech, przywiązywał też wielką wagę do kształtowania się trzech gałęzi jej potęgi. Jako mądry władca stworzył swój wewnętrzny krąg, kierując się przede wszystkim intelektualnymi i biznesowymi walorami kandydatów na najwyższe stanowiska rządowe. Pozwoliło mu to na stworzenie zespołu, którego praca przyniosła oczekiwany efekt.
Wybrane cechy rządu Waszyngtonu
Charakterystyczne jest, że prezydent Waszyngton będąc wgrubszy niż namiętności polityczne, nie dawał widocznej pierwszeństwa żadnej z partii. Niejako zajął stanowisko neutralności, co wykluczało jakiekolwiek oskarżenia o stronniczość w takiej czy innej jego decyzji. Mając prawo weta wobec niepożądanych decyzji Kongresu, prezydent Waszyngton wykorzystywał je tylko w skrajnych przypadkach, starając się kierować nie swoimi osobistymi preferencjami, ale wyłącznie wymogami prawa.
Najważniejsze osiągnięcie pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonychbyło przyjęcie słynnej Karty Praw Człowieka, uchwalonej pod jego kierownictwem przez Kongres przez senatora Madisona. Wiadomo też, że po wygaśnięciu drugiej kadencji prezydentury został namówiony do kandydowania po raz trzeci (powodzenie było zapewnione), ale kategorycznie odmówił. W ten sposób Waszyngton położył podwaliny pod tradycję, zapisaną później w odpowiednim artykule ustawy, zgodnie z którą prezydenta można wybrać nie więcej niż dwa razy.
Banalny koniec wspaniałego życia
Jerzy Waszyngton zmarł 14 grudnia 1799 r.Przyczyną śmierci tego wielkiego człowieka było przeziębienie, które nabawił się podczas jazdy konnej przez jego włości. Medycyna tamtych lat okazała się bezsilna wobec powikłań, wyrażających się ostrym zapaleniem krtani i płuc.
Za rolę, jaką Waszyngton odegrał w zdobyciuNiepodległość USA i ukształtowanie się całego ustroju państwowego, ku pamięci wdzięcznych potomków pozostał ukoronowany tytułem „Ojca Narodu”. Prezydent Stanów Zjednoczonych po Waszyngtonie, John Adams, w pełni popierał tradycje ustanowione przez swojego poprzednika iw ten sposób służył tworzeniu silnego społeczeństwa demokratycznego.
