Отмена рабства в Америке, как и русского pańszczyzna, pojawiła się na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku. Wydarzenia te mają ze sobą wiele wspólnego, a różnice dotyczyły wyzwolenia i okoliczności politycznych.
Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnejzatwierdzony przez Kongres ostatniego dnia stycznia 1865 roku. Przez cztery lata zniesienie niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych, „twierdzy wolności i demokracji”, następowało później niż w Rosji, „więzieniu ludów”.
W samej poprawce stwierdzono zakaz niewolnictwa lubniewoli, z wyjątkiem przypadków, w których zapadła decyzja sądu. Dała Kongresowi prawo do wykorzystania tego tekstu jako podstawy ustawodawstwa.
Autorem poprawki jest Abraham Lincoln.„Proklamacja wyzwolenia” została rozesłana przez niego trzy lata wcześniej, w której wszyscy niewolnicy zostali uznani za wolnych. To prawda, że w tamtym czasie niemożliwe było wdrożenie tej normy prawnej. Południe nie było kontrolowane przez mieszkańców północy.
Główne cele jego przyjęcia nie były początkowouszczęśliwiając czarnych Amerykanów. Była wojna domowa, a bazą gospodarczą wroga (południowe stany) było rolnictwo. Niewolnicy pracowali na plantacjach, aby wybić ten fundament spod stóp Konfederatów, konieczne było podjęcie działań, które były niepopularne nawet wśród kongresmenów przemysłowej północy.
Jak teraz, w głównym organie przedstawicielskimera Lincolna miała system dwupartyjny. Ewentualne zniesienie niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych wywołało rozpaczliwy sprzeciw Demokratów. Republikanie (Lincoln i jego zwolennicy) osiągnęli swój cel wszystkimi dostępnymi im metodami, w tym przekupstwem i szantażem. Identyfikując słabe punkty reputacji tego czy innego kongresmana, delikatnie zasugerowali możliwość upublicznienia tajnych wad. Chciwi otrzymali nagrodę za głosowanie za poprawką. Paradoksalnie Lincoln, będąc z natury krystalicznie czystą osobą, przy pomocy skorumpowanych metod doprowadził do przyjęcia jednego z najbardziej sprawiedliwych praw w historii ludzkości.
Był to najbardziej dramatyczny dzieńnastąpiło legalne zniesienie niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. Południowi negocjatorzy przybyli do Izby Reprezentantów z Richmond (stolicy Konfederacji), aby omówić warunki kapitulacji. Samo znaczenie poprawki zostało utracone, ale Lincoln, porwany już przez sam proces walki politycznej, oszukał członków zgromadzenia, odrzucając gotowość Południa do kapitulacji.
Bez względu na ideę równości dla wszystkich Amerykanówz ich koloru skóry nie był popularny w tamtych latach ani na południu, ani na północy. Zniesieniu niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych towarzyszyło wiele prawniczych sztuczek, które czasem czyniły je bezcelowymi. Kolejna, XIV poprawka do Konstytucji (1868) zakazała przyjmowania przez państwa nowych dyskryminujących ustaw, ale nie wymagała zniesienia starych. Senatorowie, którzy głosowali za uwolnieniem niewolników, bynajmniej nie myśleli, że czarni „wolni obywatele” będą mogli głosować i być wybierani na równi z białymi.
Segregacja (wydzielenie szkół, transportu, hoteli,ławki parkowe i toalety publiczne dla czerni i bieli) działały w wielu południowych stanach Stanów Zjednoczonych do lat 60-tych XX wieku. Co więcej, ostatnio stało się jasne, że Missisipi nie sformalizowało jeszcze ogólnego i ostatecznego zniesienia niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. Rok 2013 to zanik ostatniego bastionu rasizmu. Ratyfikowany w 1995 roku dokument wędrował przez biurokratyczne labirynty przez kolejne 18 lat, aż 7 lutego został oficjalnie przyjęty przez Rejestr Federalny. Jak to się mówi: „Lepiej późno niż wcale”.
Czy jest teraz pełna równość? Mało prawdopodobne. Jednak dotyczy to nie tylko Ameryki ...
