Akropol w Atenach to zabytek historyczny,który jest unikalnym przykładem kultury starożytnej Grecji, wpisanej na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Przez długi czas służył jako ośrodek społeczny i kulturalny mieszkańców Aten.
Historia występowania
Akropol jest jak schronienie przed wrogaminazwano najstarszą część Aten - zaczęła być użytkowana przez miejscową ludność pod koniec III tysiąclecia pne. mi. Mury fortyfikacji osiągały dziesięć metrów wysokości i sześć szerokości. Do penetracji wzgórza można wykorzystać zachodnią lub północną stronę wzgórza. W tym samym czasie pierwszy był mniej niezawodny, więc wejście do niego zostało starannie wzmocnione przez miejscowych.
Po północnej stronie najstarsza część Atennajwyraźniej był dobrze ukryty przez zarośla krzewów. W skale wykuto wąskie stopnie schodów. Z czasem północne wejście do fortyfikacji zostało wyłożone kamieniem, przetrwało jedynie zachodnie.
Akropol jako centrum społeczne i kulturalne
Tak więc Akropol to nazwa najstarszegoczęści Aten. Początkowo było to skaliste wzgórze, na którym znajdowały się fortyfikacje miejskie. Jednak w drugim tysiącleciu pne, jak wykazały wyniki wykopalisk archeologicznych, aktywnie odbywały się tutaj spory sądowe, spotkania władców, a także uroczyste wydarzenia religijne. Na przykład naukowcy odkryli miejsce, które najwyraźniej służyło jako arena starożytnych greckich tajemnic. Przy północnej bramie na Akropol znajdowała się studnia, która umożliwiała zaopatrywanie mieszkańców znajdujących się poza murami fortyfikacji w wysokiej jakości wodę pitną.
Hecatompedon
Starożytne miasto Ateny i jego zabytki po prawejzajmują czołowe miejsce w badaniach naukowych nad historią starożytnego państwa greckiego. Wiadomo, że odsetek ludności miejskiej był w tamtych czasach znacznie wyższy niż wiejskiego. Miasta miały ogromne znaczenie w życiu polis. Ateny z kolei stopniowo stały się głównym ośrodkiem handlowym i administracyjno-dystrybucyjnym w całym basenie Morza Śródziemnego. Taki stan rzeczy odegrał pozytywną rolę w rozwoju kulturalnym miasta. Akropol, jako najstarsza część Aten, słynął ze swoich świątyń.
Tak więc w VI wieku pne. mi.tutaj znajdowała się świątynia Hecatompedon („sto stóp”), zbudowana na cześć bogini Ateny i odznaczająca się niezwykłym pięknem. Jego główną atrakcją była brama Propyleje, ozdobiona kolumnami. Do świątyni trzeba było wchodzić stopniowo po zboczu wzgórza, co dodatkowo potęgowało efekt ogłuszania zewnętrznego. Również architekturę świątyni i jej bram wyróżniała szczególna symetria, z której późniejsi greccy rzeźbiarze tworzyli rzeźby zdobiące frontony świątyń.
Partenon
Następnie na miejscu był Hecatompedonwzniesiono jeszcze bardziej majestatyczną świątynię - Partenon (447-437 pne, rzeźbiarz - Fidiasz). Aby dostać się do świątyni, trzeba było ją najpierw obejść, gdyż wejście znajdowało się po przeciwnej stronie bramy frontowej. Zrobiono to tak, aby goście mogli poczuć podniosłego ducha świątyni i dostroić się do odpowiedniego nastroju. Tak więc na ścianie Partenonu zbudowano płaskorzeźbę przedstawiającą wielkoformatową procesję na cześć bogini Ateny: jeźdźcy, dziewczęta z gałązkami palmowymi w rękach (symbol pokoju), szlachetna starszyzna.
Obecnie świątynia jest w opłakanym stanie.
Erechtheion
Praca nad budową tej świątyni (421-405 pne)BC) był długi i żmudny, ponieważ równolegle przywrócono inne zabytki miasta, które ucierpiało w wyniku wojen grecko-perskich. W związku z tym fundusze na budowę były poważnie ograniczone.
Początkowo inicjatorem budowy świątyni byłateński władca Perykles i Fidiasz również zostali architektami. Jednak wspaniały budynek powstał po śmierci Peryklesa, pod kierownictwem architekta Mnesicles.
Świątynia otrzymała swoją nazwę na cześć króla ateńskiegoErechthea. Akropol, jako najstarsza część Aten, w swojej architekturze uchwycił wiele wątków mitologii greckiej. Tak więc, według legendy, Erechteusz był synem Hefajstosa (boga ognia, a także niebiańskiego patrona kowalstwa) i Gai (bogini ziemi). Podczas wojny z miastem Eleusis, wyzwolonym ze względów religijnych, Erechteusz zabił syna Posejdona (Eumolpus), który był przywódcą wrogiego klanu. W odpowiedzi zły bóg wody, z pomocą swojego brata Zeusa, sprowadził piorun na ateńskiego władcę. Więc Erechteusz zmarł. W tym samym czasie na Akropolu zachował się ślad legendarnej błyskawicy, która zniszczyła kilka marmurowych płyt naraz. Oto grób Erechteusza, na miejscu którego wzniesiono świątynię o tej samej nazwie.
Architektura Erechtejonu jest niestandardowa.Budynek świątyni składa się z dwóch różnej wielkości budynków, które ponadto znajdują się na różnych poziomach. Wschodnia część świątyni poświęcona jest Atenie, zachodnia - Hefajstosowi, Posejdonowi, a także Boothowi, pierwszemu kapłanowi bogini Ateny i bratu Erechteusza.
