Znajduje się tu słynny moskiewski Dom Diecezjalnyw Likhov Lane. Jest ważny jako zabytek historyczno-architektoniczny, w którego murach miało miejsce wiele ważnych dla Rosyjskiej Cerkwi wydarzeń.
Budowa domu
Moskiewski Dom Diecezjalny pojawił się w 1902 roku.Został zbudowany ze środków Towarzystwa Miłośników Wychowania Duchowego. Organizacja ta powstała w celu badania historii kościoła i prowadzenia wykopalisk archeologicznych. Moskiewski dom diecezjalny miał stać się ośrodkiem naukowo-dydaktycznym towarzystwa.
Pieniądze na budowę zebrano dzięki pomocydarowizny. W sumie wydano 355 tysięcy rubli. Pomysł został pobłogosławiony przez metropolitę moskiewskiego Władimira Bogoyawlenskiego. Kościół naprawdę chciał, aby w drugim co do wielkości mieście w kraju pojawił się nowy ośrodek misyjny. Data pierwszej konsekracji Moskiewskiego Domu Diecezjalnego to 5 listopada 1902 roku. Uroczystość poprowadził arcykapłan Ivan Mansvetov. Dom został poświęcony w imię Wielkiego Księcia Włodzimierza Światosławowicza - Chrzciciela Rosji.
Odkrycie
Na kazaniu podczas arcykapłana iluminacjiMansvetov pokrótce wyjaśnił znaczenie Moskiewskiego Domu Diecezjalnego. Nie był przeznaczony tylko do celów duchowych, jak inne zwykłe świątynie. Budynek ten miał stać się bastionem oświaty, który stał się magazynem tysięcy książek. W domu odbywały się wykłady i publiczne odczyty na temat prawosławia. Otworzono tu ośrodek misyjny, do którego każdy mógł przyłączyć się do kościoła. Świątynia każdego dnia stała się miejscem kultu. Chór metropolitalny śpiewał podczas świątecznych liturgii.
W uroczystości otwarcia i konsekracji wzięli udziałGeneralny gubernator Moskwy Siergiej Aleksandrowicz, który był wujem Mikołaja II. Członek rodziny królewskiej zbadał wszystkie pomieszczenia i był zadowolony z pracy Towarzystwa Miłośników Duchowego Oświecenia.
Lokalna katedra
Pierwsza odpowiedź na pytanie, co jest sławneMoskiewski Dom Diecezjalny, będzie wzmianka o tym, że w latach 1917-1918. odbyła się tu Wszechrosyjska Rada Lokalna. To wydarzenie było epoką dla całego prawosławia. Po pierwsze, od XVII wieku nie odbywały się rady lokalne. Ogromna przerwa wiązała się z utworzeniem Synodu, zniesieniem patriarchatu i podporządkowaniem kościoła państwu. Inicjatorem tych reform był Piotr I, który chciał zdobyć wyłączną władzę.
Jednak na początku XX wieku sytuacja w Rosjibyła radykalnie inna. Kiedy Rada Lokalna została otwarta, monarchia już nie istniała. W tym czasie miała miejsce rewolucja lutowa, która zniszczyła władzę cara. W nowych warunkach Rosyjska Cerkiew Prawosławna mogła wreszcie odzyskać niezależność od władzy świeckiej. Aby formalnie potwierdzić ten fakt, katedra rozpoczęła swoją pracę. Miejscem obrad był Moskiewski Dom Diecezjalny. Dla kościoła, mimo Sankt Petersburga, ważne było zorganizowanie takiej imprezy właśnie w stolicy, która przez kilka stuleci była centrum prawosławia.
Przywrócenie patriarchatu
Miejscowa katedra działała przez prawie 13 miesięcy.Jesienią 1917 r. Miała miejsce rewolucja październikowa i do władzy doszli bolszewicy. Nowy rząd był jednym z pierwszych, który wydał dekret o rozdziale kościoła i państwa. Tymczasem w katedrze, co stało się z moskiewskim domem diecezjalnym.
Tak było 4 listopada 1917 r. Na sesji plenarnejpostanowiono przywrócić tytuł patriarchy, zniesiony przez Piotra I. Wydarzenie to stało się symbolem nowego etapu w życiu rosyjskiego Kościoła prawosławnego. Tichon Bellavin został wybrany na pierwszego patriarchę po dwudziestowiecznej przerwie.
W tym samym czasie rozpoczęły się pierwsze represje bolszewików,skierowane przeciwko Kościołowi i jego hierarchom. 25 lutego 1918 roku dowiedział się o zamachu na metropolitę kijowskiego Włodzimierza. To on kilka lat wcześniej stał się jednym z inicjatorów budowy Moskiewskiego Domu Diecezjalnego. W przyszłości setki kolejnych osób, które brały udział w posiedzeniach Rady Gminy, było represjonowanych i prześladowanych. Niektórzy z nich ponieśli fatalną śmierć. 40 osób zostało później kanonizowanych jako nowych męczenników. 20 września 1918 r. Bolszewicy siłą przerwali prace Rady Lokalnej w moskiewskim domu diecezjalnym.
Zamknięcie
W 1918 r. Otwarto dom diecezjalnyPrawosławna Akademia Ludowa. W swoim czasie była to wyjątkowa uczelnia wyższa, łącząca szkolnictwo teologiczne i świeckie. Udało mu się trochę poćwiczyć. Trwała presja rządu radzieckiego na prawosławie.
Wkrótce rozpoczęła się kampania antyreligijnahasło rekwizycji majątku kościoła. Pretekstem do napadów były oświadczenia, że kosztowności zostaną sprzedane, a dochód przeznaczony na pomoc głodującym mieszkańcom regionu Wołgi.
Pod to lodowisko znalazła się również diecezjalna moskiewska.dom. Historia jego pierwszego okresu istnienia zakończyła się wraz z zamknięciem budynku w 1922 roku. W ciągu dwudziestu lat powstawały tu unikatowe zbiory muzealne poświęcone prawosławnym antykom i relikwiom. Wszystkie eksponaty i unikatowe książki zostały zarekwirowane. Szczególnie zniszczony został kościół Włodzimierza, w którym między innymi po prostu zniszczono całą dekorację.
Okres sowiecki
W latach ZSRR budynek przy Likhov Lane został zmienionywielu właścicieli. Początkowo znajdowała się tam Akademia Krupska, a także kino. Po rekwizycji majątku przystąpiono do odbudowy pomieszczeń, w tym świątyni. Wszystko po to, aby wygląd domu nie przypominał w żaden sposób jego prawosławnej przeszłości. Zburzono złotą kopułę i dzwonnicę.
Budynek był używany przez jakiś czasInstytut Chemiczno-Technologiczny im. Dmitrija Mendelejewa. W 1930 r. Lokal został przekazany na potrzeby przemysłu filmowego. Otwarto tu Centralne Studio Filmów Dokumentalnych. To przedsięwzięcie stało się wiodącym przedsięwzięciem w całym kraju sowieckim. W 1931 roku studio nakręciło pierwszy rosyjski film dźwiękowy zatytułowany „Droga do życia”. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej filmy przywożono do budynku od frontu w celu montażu kronik filmowych.
Niejasny budynek właściciela
Kiedy był komunistyczny rządW przeszłości Rosyjska Cerkiew Prawosławna rozpoczęła w sądach starania o zwrot utraconego majątku od państwa. Przede wszystkim była to oczywiście nieruchomość. W 1992 roku w Moskwie powstał Prawosławny Instytut Teologiczny św. Tichona. Z biegiem czasu ta uczelnia stała się jedną z najważniejszych w swojej niszy. W tym samym 1992 roku kierownictwo instytutu zaczęło bombardować urząd burmistrza propozycjami zwrotu moskiewskiego domu diecezjalnego.
Kiedy budynek został zbudowany po raz pierwszy, toprzeznaczone do celów edukacyjnych. Pod tym względem było bardzo podobne do nowo powstałej instytucji prawosławnej. W latach 90. sam patriarcha Aleksy II napisał listy do prezydenta Borysa Jelcyna, prosząc go o rozważenie zwrotu słynnego budynku kościelnego. Potem nastąpiła pisemna odmowa, podpisana przez Anatolija Czubaisa.
Powrót kościoła do domu
W latach 90-tych budynek nadal się mieściłstudio dokumentalne. Zepsuła się. Jej zarząd podjął decyzję o ogłoszeniu upadłości i sprzedaży budynku. Zgodnie z warunkami umowy przeszedł w ręce prywatnej firmy, która chciała zburzyć dom i postawić na jego miejscu nowy kompleks biurowy.
Następnie kościół zaczął pozywać właścicieli.Dwadzieścia spraw zaginęło. To był długi i wyczerpujący proces. Niepowodzenia wiązały się z nieprawidłową dokumentacją i innymi trudnościami proceduralnymi. W tym czasie budynek był w złym stanie z powodu długiego braku napraw.
Przywrócenie i ponowne poświęcenie
Po słynnym domu znów się stałomajątku kościoła, rozpoczęto prace nad projektem przywrócenia mu historycznego wyglądu. W 2006 roku komisja ekspertów uznała budynek za obiekt dziedzictwa kulturowego. Następnie rozpoczęto prace konserwatorskie.
Najpierw odrestaurowano świątynię, nieco później - wszystkoreszta budynku. Drugi termin konsekracji Moskiewskiego Domu Diecezjalnego to 17 grudnia 2014 roku. Na dzwonnicy tutejszego kościoła wzniesiono kopuły i krzyż.
Pierwsza konsekracja Domu Diecezjalnego w Moskwiekulminacją było pojawienie się w budynku ortodoksyjnego ośrodka edukacyjnego. Po renowacji obiektu dziedzictwa kulturowego w 2015 r. Otwarto tu nowy gmach główny Prawosławnego Uniwersytetu Humanistycznego im. Św. Tichona.
