Po zakończeniu I wojny światowej Niemcyznalazła się w niezbyt godnej pozazdroszczenia pozycji. Traktat wersalski nałożył na nią ogromne odszkodowanie, a ponadto zabroniono jej posiadania dużej armii. Kraj znalazł się w niezwykle głębokim kryzysie gospodarczym i politycznym, aw tej sytuacji ludność oczekiwała pojawienia się osoby, która mogłaby przywrócić państwu dawną wielkość. Skorzystał z tego przywódca Partii Narodowosocjalistycznej Adolf Hitler, który szybko złapał nastroje opinii publicznej. Nie gardził żadnymi środkami do osiągnięcia swoich celów, a głównym z nich było właśnie całkowite i bezwarunkowe przejęcie władzy w kraju. A pierwszą rzeczą, którą należało zrobić, było zniszczenie opozycji, co zrobił Hitler. W rezultacie wszyscy, którzy próbowali stawić opór, zostali wysłani do obozów koncentracyjnych bez żadnego procesu ani dochodzenia. Tak faszystowskie Niemcy stopniowo, ale pewnie rozpoczęły swój byt. Rozpoczęły się masowe prześladowania cudzoziemców, zwłaszcza Żydów. Sama partia nie uniknęła czystki: proces ten znany jest w historii jako „noc długich noży”. W ten sposób fizycznie wyeliminowano takich liderów partyjnych jak Strasser, Rem, von Kar i wielu innych. Zostali oskarżeni o próbę zamachu stanu.
W 1934 Hitler nadał uprawnieniaprezydenta, a także tytuł przywódcy „Trzeciej Rzeszy”. Pojawili się esesmani, tzw. oddziały straży. W 1935 r. ustawodawstwo faszystowskich Niemiec zostało uzupełnione ustawami rasowymi norymberskimi, które pozbawiały obywatelstwa tego kraju osoby pochodzenia żydowskiego.
Traktat wersalski został naruszony, kraj zaczął sięstworzyć siły zbrojne i najnowszą broń: Hitler celowo przygotowany do wojny. Główne mocarstwa europejskie usilnie udawały, że tego nie zauważają, mając nadzieję, że nazistowskie Niemcy będą wystarczająco silne, aby powstrzymać rosnącą potęgę Związku Radzieckiego.
W tym samym 1935 roku Anglia podpisałapakt morski z Niemcami, aw 1936 Hitler zawarł sojusz z Mussolinim, faszystowskim przywódcą Włoch. W marcu 1938 r. Hitler interweniował w sprawy wojskowe i polityczne Austrii, którą wkrótce zajął. Anglia i Francja zostały zmuszone do wyrażenia zgody na rozbiór Czechosłowacji. Następnie faszystowskie Niemcy „przejęły” jego zachodnią część.
Z ZSRR 23 sierpnia 1939 rpodpisano pakt o nieagresji, ale z warunkiem rozbioru Polski, na który atak miał miejsce 1 września 1939 r. To był początek II wojny światowej. Następnie Skandynawia, Francja, Jugosławia i Grecja były okupowane przez dwa lata. Cel Hitlera był więcej niż „skromny”: zdobycie całej Europy, a potem całego świata. Według planu Hitlera wiele narodów, w tym Żydów i Rosjan, musiało albo zostać całkowicie wymazanych z powierzchni ziemi, albo stać się niewolnikami narodu aryjskiego. Jednak po zdobyciu Europy ZSRR stanął na drodze Hitlerowi: nie mógł on pozwolić, aby ustanowienie faszystowskiej dyktatury w Niemczech rozprzestrzeniło się na cały świat.
Doprowadziły do tego tragiczne konsekwencje II wojny światowejna fakt, że przytłaczająca większość krajów, które wcześniej walczyły między sobą, zebrała się, aby zapobiec nowym konfliktom zbrojnym. Istnieje potrzeba stworzenia skutecznego systemu bezpieczeństwa zbiorowego. Tak więc w kwietniu 1945 roku powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ). Jedną z politycznych konsekwencji wojny była klęska grupy agresywnych mocarstw faszystowskich, których celem była nie tylko redystrybucja całego świata, ale także likwidacja innych państw, zniewolenie, a nawet całkowite zniszczenie niektórych narodów (ludobójstwo). Faszystowskie Niemcy jako jedno z siedlisk militaryzmu całkowicie zniknęły, ale pojawiła się nowa polityczna konfiguracja międzynarodowa, która opierała się na dwóch środkach ciężkości, które wzmocniły się w wyniku wojny między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi - przeciwstawnych Zachodu i Wschodu bloki. Komunizm, który pierwotnie był tzw. fenomenem politycznym, nie miał już charakteru lokalnego: na prawie pół wieku stał się jednym z czynników decydujących o rozwoju świata.
