Для многих наиболее известными личностями в eksploracja kosmosu to Jurij Gagarin i Neil Armstrong. Przedstawiciel Związku Radzieckiego najpierw poleciał w kosmos i wrócił żywy, podczas gdy Stany Zjednoczone wylądowały na Księżycu.
Armstrong nie jest jednak pierwszym amerykańskim astronautą. Uważany jest za zupełnie inną osobę. Jego biografia, kariera i misja zostaną omówione w artykule.
Przygotowanie do selekcji astronautów
Nie jest tajemnicą, że obie moce były najważniejszekonkurenci w eksploracji kosmosu. W USA problemem tym zajmowało się Langley Research Center (Wirginia). Jednak oprócz zaprojektowania i uruchomienia statku kosmicznego konieczne było utworzenie oddziału astronautów.
Przygotowania do tego rozpoczęły się w listopadzie 1958 roku.Pierwszy oddział amerykańskich astronautów miał być wybierany etapami. Początkowo chcieli wyłonić stu pięćdziesięciu kandydatów, stopniowo eliminując osoby z tej grupy na podstawie wyników testów lekarskich i psychologicznych oraz dziewięciu miesięcy szkolenia. W wyniku selekcji powinno pozostać sześciu astronautów.
Istotną ingerencją w poszukiwania kandydatów była decyzja prezydenta Dwighta D. Eisenhowera, który najlepszych kandydatów widział tylko wśród pilotów testowych. Zaczęli wybierać spośród nich.
Wybór astronautów
Na początku 1959 roku rozpoczęła się selekcja. Specjaliści kierowali się następującymi kryteriami:
- wzrost - do 180 cm;
- idealna kondycja fizyczna;
- wiek - do czterdziestu lat;
- wykształcenie – techniczne (licencjat);
- kształcenie specjalne - pilot testowy;
- doświadczenie lotnicze - nie mniej niż półtora tysiąca godzin.
Zgodnie z tymi kryteriami przedstawiciele NASA wybrali 110wnioskodawców, spośród nich do dalszych badań wybrano grupę 36 osób. 32 kandydatów zgodziło się na dokładne badanie lekarskie i psychologiczne. Jeden z nich został wyeliminowany, więc do Centrum Badawczego przybyło 31 pilotów. Dalszy wybór okazał się bardzo trudny. Ostatecznie specjaliści wybrali do lotu nie sześć, a siedem osób.
Piloci zostali nazwani astronautami, a ich imiona zostały oficjalnie ogłoszone 04.09.1959. Wśród nich był pierwszy amerykański astronauta.
Pierwsza siódemka z Alanem Shepardem
Wszyscy astronauci byli żonatymi mężczyznami z wykształceniem inżynierskim, w doskonałej kondycji fizycznej. Ich wiek wahał się od 32 do 37 lat.
Lista pierwszej siódmej z rangą wojskową:
- John Glenn jest podpułkownikiem.
- Gordon Cooper, Virgil Grissom, Donald Slayton są kapitanami.
- Alan Shepard, Walter Schirra - Starsi Porucznicy.
- Scott Carpenter jest porucznikiem.
Wśród nich był ten, któremu przyznany zostanie tytuł„pierwszy amerykański astronauta”. Mężczyźni zaczęli przygotowywać się do lotu, najpierw w Centrum Badawczym w Wirginii, a następnie w Houston (Teksas). Każdy z siedmiu reprezentantów miał swoją specjalizację. Główny bohater artykułu został przeszkolony do pracy w systemach ratowniczych i śledzących.
Edukacja Sheparda
Alan urodził się 18.11.1923 w Derry. W wieku 36 lat został jednym z siedmiu astronautów wybranych przez NASA do lotu w kosmos. Pod wieloma względami było to ułatwione dzięki otrzymanemu wykształceniu.
Przyszły astronauta Alan Shepard ukończył Admiral Farragut Academy College, Akademię Morską z tytułem Bachelor of Science oraz Naval College.
Kariera pilota
Po uzyskaniu tytułu licencjata Alan Shepard został oficerem marynarki wojennej. W tym czasie II wojna światowa wciąż trwała, więc został przydzielony do niszczyciela i wysłany na Ocean Spokojny.
W 1947 otrzymał stopień pilota i byłwysłany do służby w eskadrze myśliwskiej. W 1950 roku pilot wstąpił do szkoły testowej. Po ukończeniu szkolenia brał udział w próbach w locie, w tym eksperymentach nad opracowaniem systemu tankowania w powietrzu. Przez pięć miesięcy przyszły kosmonauta był instruktorem pilotów testowych.
Zanim został astronautą, Shepard wyleciał ponad 8000 godzin, z czego 3700 spędził na samolotach odrzutowych.
Kariera astronauty
Pierwszy amerykański astronauta był w siódmejkandydaci, którzy zostali wybrani przez NASA w 1959 roku. Przygotowywali się do programu Merkury. Jego profesjonalizm i wysokie cechy osobiste pozwoliły mu być pierwszym przedstawicielem USA, który dotarł w kosmos i poleciał na Księżyc.
Swój pierwszy lot odbył w 1961 roku. Podróż była krótkotrwała, ale konieczna dla Stanów Zjednoczonych Ameryki. Statek kapsułowy został nazwany Freedom-7.
Później astronauta został przeszkolony jako G.Cooper w misji Atlas-9. W 1963 miał latać Atlas-10. Lot miał być realizowany przez trzy dni, ale został odwołany. Następnie astronauta został wybrany na pierwszego pilota statku kosmicznego Gemini. Po rozpoczęciu szkolenia przeszedł badanie lekarskie, w wyniku którego zdiagnozowano u niego chorobę ucha zaburzającą czynność aparatu przedsionkowego. Z powodu choroby Meniere'a został zawieszony w lotach na kilka lat.
Aby powrócić do treningu do lotów, Shepard musiał przejść operację jamy ucha. Udało się, a astronauta wrócił do aktywnej pracy.
Będąc czterdziestosiedmioletnim pilotem, najstarszym w tymw chwili, gdy astronauta NASA, Alan wykonał swój drugi lot w kosmos. Został mianowany dowódcą Apollo 14. Odbył trzecią udaną wyprawę amerykańską na Księżyc. Stało się to między 31 stycznia a 9 lutego 1971 roku.
„Merkury-Redstone” z Alanem Shepardem
W ramach programu Mercury lot Alana Sheparda stał siępierwszy udany start załogowego statku kosmicznego. Został wystrzelony przez rakietę Redstone 3. Kapsuła była w stanie wznieść się na wysokość 186 km i zatonęła w wodach atlantyckiego poligonu badawczego Stanów Zjednoczonych. Okazało się, że miejsce to znajduje się w odległości 486 km od pierwotnego punktu startowego.
W przeciwieństwie do lotu Jurija Gagarina, który…zdołał latać wokół Ziemi na orbicie, 5 maja 1961 r. Alan Shepard dotarł tylko do kosmosu, spędzając nieco ponad piętnaście minut w locie. Stał się drugą osobą na świecie, która osiągnęła takie wyżyny.
Cele lotu
Głównym zadaniem Stanów Zjednoczonych było wyprzedzenie rozwojuprzestrzeń kosmiczna innych krajów, zwłaszcza ZSRR. Program „Merkury” zakładał realizację określonych celów. Udane było uruchomienie systemu „Mercury-Redstone-3”, na którym był Shepard.
Główne cele lotu:
- Zdobywanie doświadczenia załogowych statków kosmicznych podczas startu, aktywnego lotu, stanu nieważkości, a także wchodzenia w atmosferę i lądowania.
- Ocena możliwości pilota w sterowaniu statkiem kosmicznym, komunikacja głosowa podczas lotu.
- Badanie reakcji człowieka na lot kosmiczny, przede wszystkim fizjologiczny.
- Możliwość lądowania astronauty i statku kosmicznego.
Życie astronauty po zakończeniu kariery
Pod koniec swojej kariery lotniczej Alan Shepard,którego biografia jest rozważana w artykule, był zaangażowany w działalność społeczną. W 1971 został delegatem do Zgromadzenia ONZ. Jednocześnie uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych i humanistycznych.
Pod koniec XX wieku słynny astronauta wraz z dwoma dziennikarzami opublikował książkę „Lot na Księżyc”. W oparciu o jej motywy natychmiast stworzyli serial telewizyjny.
Shepard zmarł 21.07.1998 w wieku siedemdziesięciu pięciu lat. Przyczyną śmierci była długotrwała choroba - białaczka. Pięć tygodni później zmarła również jego żona Louise. Ich ciała zostały poddane kremacji, a prochy rozrzucone po morzu.
Interesujące fakty dotyczące astronauty i jego lotu
Projekt, w który zaangażował się Alan, było nazwie „Merkury”. Nazwa została wybrana na cześć starożytnego rzymskiego stworzenia mitologicznego, który był posłańcem bogów i patronem handlu. W Waszyngtonie nazwa projektu została zatwierdzona 10 grudnia 1958 r.
Wnioskodawcy wybrani do podróży kosmicznejzwyczajowo nazywano to astronautami. Nazwa została wybrana przez analogię do Argonautów, którzy w starożytnej mitologii greckiej pływali dla „Złotego Runa” i aeronautów, czyli baloniarzy.
Przed lotem Alanowi przepisano ścisłą dietę.Przygotowany dla niego osobisty kucharz. Na przykład śniadanie składało się z soku pomarańczowego, kaszy manny, jajecznicy, dżemu truskawkowego, kawy z cukrem. Zmieniła się lista dań. Kucharz przygotował jedną porcję dla astronauty, a drugą trzymał w lodówce przez 24 godziny na wypadek, gdyby miał problemy z przewodem pokarmowym.
Dzień przed lotem kawa została usunięta z menu ze względu na działanie moczopędne i afrodyzjakalne.
Przed startem astronauta powiedział do siebie: „Nie schrzań tego, Shepard”. Media nieco ją uzupełniały, wspominając słowa o Bogu. Od tego czasu wielu pilotów odmówiło podobną „modlitwę”.
Pilot został umieszczony w statku kapsułowym o 5 godzin 15minut, ale lot odbył się dopiero dwie i pół godziny później. Przyczyną opóźnienia były czkawki techniczne i pojawienie się zachmurzenia, przez co nie udałoby się uzyskać dobrych obrazów Ziemi z kosmosu. Statek wystartował o 9 godzin 34 minut. Oglądało go 45 milionów telewidzów w Stanach Zjednoczonych.
Pierwsze próby dotarcia w kosmos nie zawsze byłyodnoszący sukcesy. Bardzo trudno jest przewidzieć wszystkie niuanse. Tak więc NASA, wybierając najbardziej godnych kandydatów do lotu, nie wzięła pod uwagę ich zwykłych potrzeb fizjologicznych. Oznacza to, że w statku kosmicznym nie było sposobu, aby się ulżyć. Z tego powodu Shepard musiał to zrobić w garniturze podczas lotu.
