Lista odkrywców z Ameryki Południowej jest ładnaogromny. Kto i kiedy odkrył ten kontynent? Nawet uczeń szkoły podstawowej wie, że był to Krzysztof Kolumb. Ale poważni naukowcy nie mają i nie ma co do tego wątpliwości. Być może nieustraszeni marynarze z wczesnego średniowiecza, Normanie, dotarli na wyspę Grenlandię i brzegi Ameryki Północnej znacznie wcześniej niż Kolumb. Albo chińskie statki przepłynęły Ocean Spokojny, a to żeglarze Imperium Niebieskiego są bez tytułu odkrywcami kontynentu. Ponadto Krzysztof Kolumb do końca życia był pewien, że jego stopa nie postawiła stopy na nowym kontynencie, ale na zachodnim wybrzeżu Indii. W tym artykule postaramy się zrozumieć wielu badaczy w Ameryce Południowej. Każdy z nich przyczynił się do rozwoju nowego kontynentu. Rosyjscy naukowcy znaleźli się również na liście odkrywców.
Historia Drogi Zachodniej
Top dla naukowców z Ameryki PołudniowejKrzysztof Kolumb, i należy docenić jego zasługę. W tych czasach Europa napotykała trudności w połączeniach handlowych z Indiami. Droga do jedwabi i przypraw była długa i niebezpieczna. Opierając się na postulacie okrągłego kształtu Ziemi, Kolumb wysunął hipotezę, że można płynąć do Indii z Europy, poruszając się nie na wschód, ale na zachód. Tam, za Oceanem Atlantyckim, nawigator przekonał swojego sponsora, króla Hiszpanii, że leży ceniona kraina drzewa sandałowego i przypraw. A jednak prosił o pieniądze na sprzęt ekspedycyjny. W 1492 r. Kolumb przekroczył Atlantyk i odkrył Wielkie Antyle. Ten sukces pozwolił mu wyposażyć jeszcze dwie wyprawy. W 1498 r. Kolumb odkrył wyspę Trynidad. Woda w morzu u wybrzeży wydawała się żeglarzom zbyt osolona. Tylko bardzo duża rzeka kontynentalna może unieść taką świeżość - zdecydował admirał. Jego statki wpłynęły do ujścia Orinoko i eksplorowały wybrzeże Ameryki Południowej aż do półwyspu Paria.
Wyprawy Amerigo Vespucci
Królestwo Portugalii dowiaduje się o sukcesieHiszpańscy odkrywcy Ameryki Południowej (wtedy myśleli, że to zachodnie wybrzeże Indii) wyposażyli swoje trzy transatlantyckie wyprawy. Dowodził nimi nawigator Amerigo Vespucci. Nie ograniczał się do pływania wzdłuż wybrzeży, ale nieustraszonych kampanii w głębi lądu. W rezultacie odkrył i opisał Wyżyny Brazylijskie, dolne rzeki Amazonki i zatokę, w której obecnie znajduje się miasto Rio de Janeiro. Vespucci stopniowo zaczął dręczyć wątpliwości. Nowo odkryte terytoria wcale nie przypominały Indii. W 1503 r. Napisał do swojej ojczyzny, że jest to „Nowa część świata”. I ta nazwa została naprawiona. Ameryka Północna i Południowa jest nadal nazywana „Indiami” i „Nowym Światem”.
Wkład Amerigo Vespucci jest nieoceniony.To on dał Europejczykom wiedzę o istnieniu nowego kontynentu. Dlatego oba kontynenty zostały nazwane jego imieniem. Już w 1507 r. Kartograf z Lotaryngii Martin Waldszemuler ochrzcił południową część kontynentu „Ameryka” (łacińska pisownia „Amerigo”). W 1538 r. Nazwa ta rozprzestrzeniła się również na północną część kontynentu.
Baśniowa kraina Eldorado
Zainspirowany sukcesem Portugalczykówodkrywcy Ameryki Południowej, których statki wracały, obciążeni złotem, w latach 1522-58 hiszpańscy żeglarze dotarli także do Nowego Świata. Pod pretekstem nawrócenia lokalnych plemion na wiarę chrześcijańską zaczęli przejmować ziemię. Podbojowi (po hiszpańsku „konkwista”) towarzyszyły masowe egzekucje ludzi na stosie, rozboju i innej przemocy. Europejczycy wierzyli, że nowym kontynentem jest Złota Ziemia, Eldorado. Ale wraz z konkwistadorami i fanatykami religijnymi do Ameryki Południowej przybyli prawdziwi badacze, tworząc mapy opisujące nieznane wcześniej gatunki roślin i zwierząt, badając zwyczaje i kulturę lokalnych plemion. Przez Przesmyk Panamski Hiszpanie przedostali się na zachodnie wybrzeże. Wyprawy P. Andagoi (1522), F. Pizarro (1527), D. Almagro (1537), P. Valdivia (1540s), H. Ladrillero (1558), P. Sarmiento de Gamboa (1580) przemieszczały się przez Ocean Spokojny na południe do Chile.
Odkrywcy i odkrywcy Ameryki Południowej
Udział wzięli nie tylko Hiszpanie i Portugalczycypodbijanie nowych ziem. W 1528 r. Niemieccy bankierzy Ehingers, Welsers i inni otrzymali zgodę cesarza Karola Piątego na kolonizację północno-wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej, obmywanych przez Morze Karaibskie. Francja i Holandia również „rozdarły” kawałek nowej ziemi. Brytyjscy żeglarze J. Davis, R. Hawkins i J. Strong odkryli Falklandy. A Holendrzy V. Schauten i J. Lemer w 1616 r. Okrążyli Przylądek Horn. Pragnienie zysku przyciągnęło hiszpańskich konkwistadorów w głąb lądu. W poszukiwaniu legendarnych kopalni złota przekroczyli Andy Północno-Zachodnie i zjechali na niziny amazońskie. Hiszpańscy i portugalscy odkrywcy i podróżnicy Ameryki Południowej również penetrowali dorzecze rzeki La Plata, opisali Parana, Gran Chaco, Paragwaj. Główna wyprawa przemierzyła kontynent od Pacyfiku do Oceanu Atlantyckiego przez F. Orellana w 1541 r.
Naukowcy z Ameryki Południowej i ich odkrycia
Głównym celem wszystkich powyższych wyprawbyło zajęcie nowych ziem. Badania naukowe (mapowanie, opis tego, co zobaczyliśmy po drodze) zostały przeprowadzone tylko dlatego, że pomogły awansować zespół konkwistadorów. Ale wraz z nadejściem Oświecenia zmieniły się cele odkrywców. Pierwszymi poważnymi naukowcami z Ameryki Południowej są niemiecki Alexander Humboldt i Francuz Eme Bonplan. Pięć lat (od 1799 do 1804) spędzili na kontynencie, zbierając kolekcję roślin, zwierząt i minerałów. Następnie A. Humboldt poświęcił około trzydziestu lat na napisanie wspaniałego 30-tomowego dzieła „Podróż do równonocy (czyli równikowej) Ziemi Nowego Świata”.
Inne badania
Точной картой материка мы обязаны английской wyprawy R. Fitzroya i F. Kinga. W dziewiętnastym wieku, kiedy odkryto już północną część kontynentu amerykańskiego, południe - z powodu nieprzeniknionej dżungli i wysokich gór - pozostało niezbadane. „Terra Incognita” przyciągnęła naukowców z różnych krajów. W XIX wieku znani są tacy badacze z kontynentu Ameryki Południowej, jak Niemcy W. Eschweg K. Steinen, Francuzi J. Saint-Hilaire i A. Kudro, Austriacy i Bawarii I. Nutterer, I. Paul, I. Spiks i K. Martius, Brytyjczycy. J. Wells, W. Chandless, G. Bates i A. Wallace. Nieoceniony wkład w badanie nowej ziemi wniósł Charles Darwin. To natura Ameryki Południowej skłoniła naukowca do myślenia o ewolucyjnym rozwoju życia na Ziemi.
Wyprawy rosyjskie na kontynent
Pierwsza podróż miała miejsce w latach 1822–28.Ekspedycję w rosyjskim kompleksie akademickim prowadził G.I. Langsdorf. Jego członkowie badali wewnętrzne regiony Brazylii. Na tym badania naukowe na kontynencie nie zakończyły się. Tacy rosyjscy badacze Ameryki Południowej, jak A. S. Ionin, N. M. Albov, G. G. Manizer, A. I. Voeikov opisali geografię, klimat, kulturę plemion, florę i faunę Ziemi Ognistej. Biolog N.I. Wawiłow odwiedził kontynent w latach 1932–33. i ustalono źródła pochodzenia różnych roślin rolniczych.
