Marszałek Tymoszenko urodził się w 1895 roku.w besarabskiej wsi Furmanka, w biednej rodzinie. Do 12 roku życia uczył się w szkole, potem pracował. W 1915 r. Został powołany do wojska. Był strzelcem maszynowym kawalerii podczas I wojny światowej. Brał udział w rewolucji październikowej. Od 1918 r. - w Armii Radzieckiej. Pokazał się w bitwach pod miastem Carycyn, zrobił duży skok od dowódcy prostego karabinu maszynowego do dowódcy brygady, walczył z wrogami rewolucji. Towarzysz Budionnego, od 1919 do 1924 - dowódca dywizji kawalerii.
Przyszły komisarz ludowy dużo studiował w latach 1922-24.ukończył szkołę partyjną i wyższe studia na Akademii Wojskowej. Tuchaczewski, certyfikując kadeta Tymoszenkę, mówił o nim jako o jednym z genialnych dowódców kawalerii. Powiedział, że mając silne cechy „szermierza”, jednocześnie nieustannie studiuje nauki wojskowe i poznaje nowe technologie. W 1933 Tymoszenko dowodził korpusem kawalerii. A już od sierpnia 1933 r. Zastąpił dowódcę okręgów wojskowych Białorusi i Kijowa w latach 1937–1940 - sam kieruje oddziałami Okręgów Specjalnych Charkow, Północno-kaukaskiego i Kijowskiego, na frontach ukraińskim i północno-zachodnim. Podczas kampanii sowiecko-fińskiej słynna „linia Mannerheima” została przełamana przez wojska radzieckie pod jego dowództwem. Kariera szybko poszła w górę. W marcu 1940 roku Tymoszenko otrzymał Gwiazdę Bohatera Związku Radzieckiego, aw maju otrzymał najwyższą rangę - Marszałka Związku Radzieckiego.
Baghramyan napisał w swoich wspomnieniach, że toczłowiek został stworzony do służby wojskowej przez samą naturę: wysoki na dwa metry, nienaganna postawa kawalerii. Mundur marszałka wspaniale do niego pasował. Ukraiński akcent sprawił, że przemówienie było szczere i kolorowe.
Marszałek Tymoszenko jest mniej znany niż Woroszyłow iBudionny, choć był okres, kiedy był dowódcą nr 1 w armii. Od maja 1940 do lipca 1941 Siemion Konstantinowicz pełnił funkcję Ludowego Komisarza Obrony Związku Radzieckiego. Komisarz Ludowy rozpoczął restrukturyzację armii na dużą skalę. Pod nim utworzono silny zmechanizowany korpus pancerny, piechotę ponownie wyposażono, w artylerii pojawiły się ciągniki gąsienicowe, a wojska sygnałowe zostały technicznie wzmocnione.
Niemiecki atak wywołuje zamieszaniena Kremlu. Stalin nie pojawił się publicznie przez ponad tydzień. A 23 czerwca marszałek Tymoszenko zostaje mianowany przewodniczącym Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa. Józef Stalin objął wszystkie stanowiska dowodzenia dopiero w lipcu 1941 r., W tym stanowisko komisarza ludowego. A marszałek zostaje przeniesiony do dowódcy kierunków strategicznych. Z imieniem Tymoszenko nierozerwalnie wiąże się historia wielu bitew (pod Wiazmą, Charkowem, Rostowem nad Donem) i zwycięstw (operacje Jassy-Kiszyniowa i Budapesztu). Marszałek, którego zdjęcie jest tutaj prezentowane (i potwierdza słowa Baghramyana), był częścią Kwatery Głównej. Dowodził frontami, jako jego reprezentant koordynował ich działania.
Po wojnie Tymoszenko Siemion Konstantinowicznadal służy. Od 1960 roku kieruje Generalnym Inspektoratem Armii Radzieckiej. Od 1962 do 1970 roku był przewodniczącym komitetu weteranów wojennych. Marszałek Tymoszenko otrzymał drugą „Złotą Gwiazdę” za zasługi dla kraju oraz w związku z jubileuszem już w 1965 roku. Bohater zmarł w 1970 roku.
