Igor Rurikovich - książę wielkiej Rusi Kijowskiej.Na podstawie tego, co napisano w annałach, Igor rządził w latach 915-945. Igor Rurikovich był bezpośrednim potomkiem Rurika, męża księżniczki Olgi i ojca Światosława. Igor jest uważany za pierwszego starożytnego rosyjskiego księcia.
Pieczyngowie
Pod koniec IX wieku, zanim został Igorksiążę, w pobliżu ziem rosyjskich byli koczownicy - Pieczyngowie. Byli dobrzy w strzelaniu z broni, a także byli doskonałymi jeźdźcami. Pieczyngowie wyglądali dziko i dziko. Igor Rurikovich był pierwszym, który musiał walczyć i bronić swoich ziem przed Pieczyngami. Jeżdżąc na koniach stepowych, Pieczyngowie rzucili się na wrogów. Byli przebiegli. Jeśli nie mogli pokonać wroga, uciekali, zmuszając go, by za nimi pobiegł. Zrobiono to, aby zwabić wroga na pierścień i zaatakować od tyłu.
Pierwsza podróż do Bizancjum
Polityka zagraniczna Igora Rurikowicza była dość agresywna. Jednak jego głównym celem była chęć stworzenia najbardziej komfortowych warunków dla rosyjskich kupców do handlu.
W 941 Igor postanowił przeprowadzić kampanię wojskową przeciwko Bizancjum, ale jego plany zostały zrujnowane. Bułgarzy znad Dunaju powiadomili Bizancjum o ataku. Cesarz bizantyjski postanowił stoczyć bitwę Igorowi i jego armii.
Zebrał dużą armię, składającą się z dużejliczba statków. Armia Igora nie była gotowa na taką odmowę. Na statkach bizantyjskich używano ognistych muszli, które składały się z oleju, siarki, żywicy i innych substancji. Nie dało się ich nawet ugasić wodą. Dlatego ogniste pociski okazały się straszną siłą wroga. Ci rosyjscy żołnierze, którym udało się przeżyć w bitwie, wspominali te wydarzenia z przerażeniem. Mówili, że Grecy strzelali do nich z piorunami. Bizancjum udało się pokonać armię księcia Igora.
Druga kampania do Bizancjum
Książę Igor Rurikovich chciał wymazać wstydporażkę, więc postanowił zorganizować kampanię na ziemiach greckich po raz drugi. Aby to zrobić, Igor zapłacił Pieczyngom za walkę o niego. Wyruszył ze swoją świtą drogą lądową, a Pieczyngów wysłał drogą morską. Jednak plany Igora po raz kolejny zostały naruszone. Cesarz został ponownie ostrzeżony. Decydując się na uniknięcie kolizji, po zebraniu oddziału, cesarz uznał, że lepiej kupić Igora i Pieczyngów, niż znów walczyć. Grecy wysłali kilku kupców na spotkanie z księciem w celu zawarcia układu. Kupcy spotkali go w drodze do Bizancjum. Tam złożyli propozycję wyrzeczenia się wojny. Po zebraniu oddziału Igor Rurikovich zdecydował, że lepiej przyjąć prezenty niż brać udział w wojnie. Również cesarz bizantyjski wysłał Pieczyngom bogate dary. Zgadzając się na te warunki, książę wystawił swoje wojska i wrócił do domu. Rok później książę Igor Rurikowicz podpisał traktat pokojowy z Bizancjum. Przez całe swoje panowanie Igor próbował podporządkować swojej władzy stowarzyszenia wschodniosłowiańskie.
Wycieczka do krain kaspijskich
W 913 Igor Rurikovich miał zamiar zrobićwycieczka na ziemie kaspijskie. Wypuścił do wody 500 statków i przeszedł przez Morze Czarne prosto do Morza Azowskiego, a dalej wzdłuż Donu do Wołgi. Był jeden problem: droga na ziemie kaspijskie przebiegała przez ziemie Chazarów. Nie można było po prostu przejść przez ich ziemie - wymagało to osobistej zgody władcy. Igorowi udało się negocjować z Chazarami. Wpuścili go wraz z jego armią, ale zażądali w zamian połowy tego, co dostali na Morzu Kaspijskim.
Na ziemiach kaspijskich Rosjanie zachowywali się jakdzikie zwierzęta. Rabowali, zabijali mieszkańców, palili domy i kościoły, brali do niewoli kobiety. Ogólnie rzecz biorąc, Igorowi udało się zdobyć ogromny łup. Wraz z łupem i armią wrócił do domu. Ale porozumienie ustne między Chazarami a księciem zostało naruszone. Chazarowie chcieli zabrać cały łup od Igora, ale odmówił. W wyniku tej trzydniowej straszliwej bitwy armia Igora została pokonana, a Chazarowie przejęli cały łup bez opuszczania swoich ziem. Ocalała część żołnierzy uciekła nad Wołgą, ale tam zostali zmuszeni do walki z Bułgarami.
Taka jest polityka zagraniczna Igora Rurikovicha - zdecydowana, agresywna i bezlitosna. Próbował wzbogacić swój kraj, atakując swoich „sąsiadów”.
Wzrost hołdu
W 945 oddział wyraził niezadowolenie.Wynikało to z ich sytuacji finansowej. Po wysłuchaniu twierdzeń Igor zdecydował się złożyć hołd Drevlyanom. Ponieważ Drevlyanie nie brali udziału w bitwie o Bizancjum, byli zobowiązani do oddania hołdu księciu Igorowi. Niemal ją podwoił, mimo że podczas zbierania wojsko wyszydzało ludzi, paliło domy i plądrowało wsie. Drewlanie musieli to znieść. Jednak Igor przekroczył wszystkie granice. Taka była wewnętrzna polityka Igora Rurikowicza.
Śmierć Igora
Po kolejnej kolekcji hołdu w drodze do domu IgorRurikovich uznał, że zebrał za mało daniny. Wysłał większość żołnierzy do domu, a on i jego orszak zawrócili. Dla Drevlyan był to szok i nie mogli się z tym pogodzić. Ze względu na to, że tym razem armia Igora była zbyt mała, Drevlyanie postanowili go pokonać i odnieśli sukces. Sami książęta zostali straceni przez Drevlyan.
Według kronik książę był przez nich związany:rozciągnięte drzewa. Po uwolnieniu drzew Igor został rozdarty na pół. Księżniczka Olga brutalnie pomściła Drevlyan za ten czyn. Zabiła wszystkich starszych, zabiła wielu członków ludności cywilnej, spaliła ziemie, a także nałożyła na Drevlyan ogromny hołd, większy niż za księcia Igora. Przy wsparciu oddziału Igora i bojarów Olga zaczęła rządzić Rosją do momentu, gdy dorósł syn Igora, Światosław.
