Dzisiaj niewielu zaprzeczyłoby ogromnemu wkładowiDarwin w biologię. Imię tego naukowca jest znane każdemu dorosłemu. Wielu z was może podsumować wkład Darwina w biologię. Jednak tylko nieliczni będą w stanie szczegółowo opowiedzieć o stworzonej przez niego teorii. Po przeczytaniu artykułu będziesz mógł to zrobić.
Osiągnięcia starożytnych Greków
Zanim opiszemy wkład Darwina w biologię, opowiedzmy w kilku słowach o osiągnięciach innych naukowców na drodze do odkrycia teorii ewolucji.
Anaksymander, myśliciel starożytnej Grecji, w 6wiek pne mi. powiedział, że człowiek pochodzi od zwierząt. Jego przodkowie byli rzekomo pokrytymi łuskami i żyli w wodzie. Nieco później, w IV wieku. pne BC, Arystoteles zauważył, że korzystne cechy, które przypadkowo pojawiają się u zwierząt, zachowuje natura, aby uczynić je bardziej żywotnymi w przyszłości. A bracia, którzy nie mają tych znaków, umierają. Wiadomo, że Arystoteles stworzył „drabinę istot”. Organizował organizmy od najprostszych do najbardziej złożonych. Ta klatka schodowa zaczęła się od kamieni, a kończyła na człowieku.
Transformizm i kreacjonizm
Anglik M.Hale w 1677 po raz pierwszy użył terminu „ewolucja” (z łaciny „rozmieszczenie”). Określił je jako jedność historycznego i indywidualnego rozwoju organizmów. W biologii transformizm pojawił się w XVIII wieku. Jest to nauka o tym, jak zmieniły się różne rodzaje roślin i zwierząt. Sprzeciwiał się kreacjonizmowi, zgodnie z którym Bóg stworzył świat i wszystkie gatunki pozostają niezmienione. Zwolennikami transformizmu są francuski naukowiec Georges Bufford, a także angielski badacz Erasmus Darwin. Pierwszą teorię ewolucji zaproponował Jean-Baptiste Lamarck w swojej „Filozofii zoologii” z 1809 roku. Jednak to Karol Darwin ujawnił jej prawdziwe czynniki. Wkład w biologię tego naukowca jest nieoceniony.
Zasługa Karola Darwina
Posiada ugruntowaną teorię ewolucjinaukowo. Przedstawił to w pracy zatytułowanej „Pochodzenie gatunków przez dobór naturalny”. Ta książka została wydana przez Darwina w 1859 roku. Wkład w biologię można pokrótce opisać w następujący sposób. Darwin uważał, że siłą napędową ewolucji jest dziedziczna zmienność, a także walka o byt. W warunkach walki dobór naturalny staje się nieuniknionym skutkiem tej zmienności, czyli przeważającego przeżycia najlepiej przystosowanych osobników danego gatunku. Dzięki ich udziałowi w rozmnażaniu korzystne zmiany dziedziczne kumulują się i kumulują, jak zauważył Charles Darwin.
Jego wkład w biologię został doceniony przez naukowców,dalsze badania w tym kierunku. Rozwój nauki dodatkowo potwierdził, że teoria darwinowska jest poprawna. Dlatego dziś terminy „doktryna ewolucyjna” i „darwinizm” są często używane jako synonimy.
Tak więc pokrótce scharakteryzowaliśmy wkład Darwina w biologię. Proponujemy bardziej szczegółowe rozważenie stworzonej przez niego teorii.
Obserwacje, które zainspirowały teorię ewolucji Darwina
Na początku zacząłem się zastanawiać, dlaczego tak się dziejeistnieją podobieństwa i różnice między gatunkami, Charles Darwin. Jego wkład w biologię, który pokrótce opisaliśmy, nie był natychmiastowy. Najpierw trzeba było przestudiować osiągnięcia poprzedników, a także odbyć kilka podróży. To oni skłonili naukowca do ważnych przemyśleń.
Dokonał głównego znaleziska w Ameryce Południowej, wzłoża geologiczne. Są to szkielety gigantycznych niekompletnych zębów, bardzo podobne do współczesnych leniwców i pancerników. Ponadto Darwin był pod wrażeniem badań gatunków zwierząt występujących na Wyspach Galapagos. Naukowiec odkrył na tych wulkanicznych wyspach, które są niedawnym pochodzeniem, blisko spokrewnione gatunki zięb, które są podobne do tych lądowych, ale przystosowały się do różnych źródeł pożywienia - nektaru kwiatowego, owadów i twardych nasion. Charles Darwin doszedł do wniosku, że ptaki te przybyły na wyspę z lądu. A zmiany, które im zaszły, tłumaczy się adaptacją do nowych warunków egzystencji.
Charles Darwin zadał pytanie, które wspecjacja odgrywa rolę w warunkach środowiskowych. Naukowiec obserwował podobny obraz u wybrzeży Afryki. Zwierzęta zamieszkujące Wyspy Zielonego Przylądka, mimo pewnego podobieństwa do gatunków zamieszkujących kontynent, nadal różnią się od nich bardzo istotnymi cechami.
Darwin nie potrafił wyjaśnić powstania gatunków icechy rozwojowe opisanego przez niego gryzonia tuko-tuko. Te gryzonie żyją pod ziemią w norach. Widzieli młode, które następnie oślepiały. Wszystkie te i wiele innych faktów znacząco podważyło wiarę naukowca w tworzenie gatunków. Darwin, wracając do Anglii, postawił sobie ambitne zadanie. Postanowił rozwiązać kwestię pochodzenia gatunku.
Główne dzieła
Wkład Darwina w rozwój biologii przedstawiono wkilka jego prac. W 1859 r. W swojej pracy podsumował współczesny mu materiał empiryczny z praktyki hodowlanej i biologii. Ponadto wykorzystał wyniki swoich obserwacji poczynionych podczas podróży. Jego opłynięcie świata na pokładzie Beagle rzuciło światło na czynniki ewolucji różnych gatunków.
Karol Darwin uzupełnił główne dzieło"The Origin of Species ..." według materiału faktograficznego w swojej następnej książce, opublikowanej w 1868 roku. Jest znany jako „Zmiana zwierząt domowych i roślin uprawnych”. W innej pracy, napisanej w 1871 roku („Pochodzenie człowieka i dobór płciowy”), naukowiec wysunął hipotezę, że człowiek jest potomkiem małpopodobnego przodka. Dzisiaj wielu zgadza się z założeniem Karola Darwina. Wkład w biologię pozwolił mu stać się wielkim autorytetem w świecie naukowym. Wiele osób nawet zapomina, że pochodzenie człowieka od małpy to tylko hipoteza, która, choć bardzo prawdopodobna, wciąż nie jest w pełni udowodniona.
Właściwość dziedziczności i jej rola w ewolucji
Zauważ, że teoria Darwina jest oparta nawłaściwość dziedziczenia, czyli zdolność organizmów do powtarzania rodzajów metabolizmu i, ogólnie, indywidualnego rozwoju w wielu pokoleniach. Wraz ze zmiennością dziedziczność zapewnia różnorodność i stałość form życia. Jest podstawą ewolucji całego świata organicznego.
Walka o byt
Pojęciem tym jest „walka o byt”jest jednym z głównych w teorii ewolucji. Charles użył tego w odniesieniu do relacji, które istnieją między organizmami. Ponadto Darwin użył go do opisania związku między warunkami abiotycznymi a organizmami. Warunki abiotyczne prowadzą do przeżycia najsilniejszych osobników i śmierci najsłabszych.
Dwie formy zmienności
W odniesieniu do zmienności Darwin zidentyfikował dwajego główne formy. Pierwsza z nich to pewna zmienność. Jest to zdolność wszystkich osobników danego gatunku, w określonych warunkach środowiskowych, do reagowania w ten sam sposób na dane warunki (gleba, klimat). Druga forma to zmienność nieokreślona. Jego charakter nie odpowiada obserwowanym zmianom warunków zewnętrznych. Niepewna zmienność we współczesnej terminologii nazywa się mutacją.
Mutacja
Mutacja, w przeciwieństwie do pierwszej formy, macharakter dziedziczny. Według Darwina w kolejnych pokoleniach drobne zmiany obserwowane w pierwszych ulegają wzmocnieniu. Naukowiec podkreślił, że decydująca rola w ewolucji należy do zmienności niepewności. Zwykle wiąże się z mutacjami szkodliwymi lub neutralnymi, ale są też takie, które nazywane są obiecującymi.
Mechanizm ewolucji
Według Darwina nieunikniony skutek dziedzicznościzmienność i walka o byt to przetrwanie i rozmnażanie się nowych organizmów, które są najlepiej przystosowane do życia w odpowiednim środowisku. A w toku ewolucji następuje śmierć niedostosowanego, czyli doboru naturalnego. Jego mechanizm działa w przyrodzie podobnie jak u hodowców, czyli powstają niejasne i nieznaczące różnice indywidualne, z których następnie powstają niezbędne adaptacje organizmów, a także różnice między gatunkami.
O tym wszystkim, a także o wielu innych sprawach, mówił inapisany przez Karola Darwina. Opisany pokrótce wkład w biologię nie ogranicza się do tego, co opisaliśmy. Jednak ogólnie scharakteryzowano jego główne osiągnięcia. Teraz możesz rozwinąć wkład Darwina w biologię.
