Naukowcy od dawna próbowali zdefiniować to pojęcie"życie". Ale jest to dość trudne, ponieważ organizmy zamieszkujące planetę są bardzo zróżnicowane. Jakie są kryteria dla systemów żywych i cechy ich funkcjonowania, dowiesz się z naszego artykułu.
Jaki jest system
System to zbiór elementów, którepołączone w kolejności. Taka struktura zapewnia ich integralność i zdolność do funkcjonowania. Z pochodzenia systemy są sztuczne i naturalne. Pierwsza obejmuje wszystkie struktury, które stworzył człowiek. Przykłady są różne: od długopisu po wieżowiec. Zgadzam się, zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku, wszystkie części składowe tych systemów podlegają jasnym wzorcom i są połączone w określonej kolejności. Najmniejsze ich naruszenie może zmienić cały mechanizm pracy.
Żywe systemy to wszystkie struktury, które myotaczają, ale nie zostały stworzone przez człowieka. To „dzieła” natury. Mikroskopijne komórki ameby, olbrzymie drzewa iglaste, ogromne płetwale błękitne to żywe systemy. W tych organizmach rzeczywiście istnieje wiele elementów, które oddziałują ze sobą w określony sposób. Jakie są ogólne kryteria dotyczące systemów żywych? I czy ta koncepcja odnosi się do globulek białek czy cząsteczek wody? W końcu składają się one również z oddzielnych elementów połączonych w określonej kolejności. Naukowcy twierdzą jednoznacznie, że życie to tylko zbiór elementów zamkniętych w strukturze komórkowej.
Poziomy organizacyjne systemów żywych
Żywe systemy w naturze istnieją na innychpoziomy organizacji różniące się cechami strukturalnymi i interakcjami między ich elementami. Molekularny też jest jednym z nich, ale jego niezależne istnienie poza komórką jest niemożliwe. Najważniejszym procesem na tym poziomie jest przechowywanie i wdrażanie materiału genetycznego. Kryteria dla systemów żywych najlepiej ilustruje przykład komórki. To ona jest strukturalną i funkcjonalną jednostką wszystkich żywych istot. Rośliny, zwierzęta, grzyby i bakterie są zbudowane z komórek. Wyjątkiem są wirusy, które są zbiorem cząsteczek kwasu nukleinowego i białka.
Ponadto występuje komplikacja systemów żywych.Komórki łączą się w tkanki. Każdy z nich specjalizuje się w pełnieniu określonej funkcji. Całość tkanek reprezentuje kolejny poziom - organizmowy. Jednak w naturze jednostki nie istnieją oddzielnie. Oddziałują ze sobą i z czynnikami przyrody nieożywionej. Jednocześnie tworzą sukcesywnie poziomy populacyjno-gatunkowe, biogeocenotyczne i biosfery. Ta ostatnia jest najbardziej globalna, jednocząc absolutnie wszystkie żywe organizmy zamieszkujące wszystkie siedliska.
Cechy składu chemicznego
Główne właściwości systemów żywych, niezależnie odpoziom ich organizacji charakteryzuje się przede wszystkim pewnym składem chemicznym. Struktury te są oparte na czterech pierwiastkach chemicznych. Są to węgiel, tlen, azot i wodór. Nazywa się je również organogenicznymi. Tworzą z kolei cząsteczki biopolimeru - białka, węglowodany, lipidy i kwasy nukleinowe.
Metabolizm
Każdy żywy organizm jest otwartysystem. Oznacza to ciągłą wymianę substancji ze środowiskiem. Przyjmowanie substancji, ich przemiana i wydalanie końcowych produktów przemiany materii to niezbywalne cechy organizmów żywych. Wchodząc do organizmu, złożone cząsteczki są rozkładane wraz z uwolnieniem określonej ilości energii. Jest to konieczne dla urzeczywistnienia wzrostu i rozwoju.
Zdolność do samoreplikacji
Zdolność do reprodukcji lub samoreplikacjia regeneracja jest również kryterium dla żywych systemów. Właściwości te zapewniają ciągłość na wszystkich poziomach, umożliwiając życie na całej planecie. Metody rozmnażania zależą od cech strukturalnych gatunku biologicznego. Na przykład bakterie rozmnażają się przez podział komórek na dwie części, rośliny - wegetatywnie i za pomocą zarodników, a zwierzęta - płciowo.
Regeneracja pomaga w jak największym stopniu wielu organizmomdłużej zachowują witalność. Koelenteraty, robaki, gady i rośliny są zdolne do przywracania utraconych lub uszkodzonych części ciała. Szczególnie aktywnie dzielą się komórki hydry słodkowodnej, których organizm może odzyskać od 1/200 części.
Ruch
Nic dziwnego, że mówią, że ruch to życie.Rzeczywiście, poruszając się w kosmosie, zwierzęta szukają pożywienia, osobników płci przeciwnej lub lepszych warunków do życia. Ich jednokomórkowi przedstawiciele poruszają się za pomocą organelli - wici, pseudopodii lub rzęsek. Co zaskakujące, rośliny są również zdolne do ruchu. Wszyscy patrzyli, jak liście i kwiaty zwracają się w stronę światła, a pędy winorośli owijają się wokół każdej powierzchni. To są ruchy wzrostu roślin.
Wzrost i rozwój
Wzrost i rozwój to nieodłączne cechy życiasystemy. Pierwsza dotyczy ilościowych zmian w organizmach. Wzrost zachodzi poprzez podział komórek. Ponadto w roślinach jest nieograniczony. Oznacza to, że rosną przez całe życie. Ale zwierzęta - tylko do pewnego okresu. Wzrostowi towarzyszą ilościowe zmiany w organizmie - rozwój. Proces ten polega na przyswajaniu coraz bardziej złożonych cech organizacyjnych i fizjologicznych. Ich pozycja w systemie świata organicznego zależy od poziomu rozwoju organizmów. Na przykład okrytozalążkowe stały się powszechne ze względu na postępujące cechy strukturalne, które obejmują obecność kwiatu i podwójne zapłodnienie.
Drażliwość
Inną oznaką istnienia żywych systemów jest ichumiejętność reagowania na wszelkie zmiany w środowisku. Ta właściwość nazywa się drażliwością. Tak więc kwiaty tulipanów otwierają się w cieple, a liście mimozy zwijają się po dotknięciu. U zwierząt drażliwość odbywa się za pomocą układu nerwowego i objawia się w postaci odruchów. Niektóre z nich są wrodzone. Należą do nich odruchy oddechowe, ochronne, chwytanie, ssanie, mruganie. Zapewniają witalność już od pierwszych minut życia. W trakcie zmian w życiu zwierzęta uzyskują nowe reakcje behawioralne.
Dostarczają ich właściwości żywych systemówistnienie przez cały ich indywidualny i historyczny rozwój. Należą do nich struktura komórkowa, jedność składu chemicznego, metabolizm, zdolność do rozmnażania, wzrostu, rozwoju, drażliwość i adaptacja.
