Flora i fauna północnych szerokości geograficznych nie świeciróżnorodność. Niewiele jest zwierząt, które przystosowały się do życia w warunkach wiecznej zmarzliny. Każdy uczeń wymieni wśród zwierząt z koła podbiegunowego niedźwiedzia polarnego, lisa polarnego, lisa. Ale nie wszyscy wiedzą, że istnienie tych drapieżników zależy bezpośrednio od małego, puszystego mieszkańca północnych szerokości geograficznych, który nazywa się leming kopytny.
Różnorodność gatunkowa i naturalny zasięg
Lemingi to jeden z rodzajów rodzinychomiki. W sumie istnieje około 20 gatunków lemingów, których różnice gatunkowe nie są zbyt duże. Przedstawiciele rodzaju zamieszkują strefy arktyczne Europy i Ameryki Północnej. Na terytorium Rosji są dość rozpowszechnione: równina zalewowa rzeki Mezen, delta Lena, półwysep Kanin, półwysep Chukotka, wyspy Vaigach i Novaya Zemlya, Medvezhye i Wrangel. Lemingi syberyjskie i kopytne występują głównie w rosyjskiej strefie arktycznej. Syberyjski jest również nazywany brązowym, a kopytnym - kołnierzem.
Różnice zewnętrzne
Lemingi wyglądają prawie jak chomiki domowe.Ciało jest gęste, nie więcej niż 15 centymetrów. Waga dorosłego zwierzęcia rzadko przekracza 150 g. Leming syberyjski ma barwę brązową lub czerwono-żółtą, wzdłuż grzbietu biegnie wyraźny czarny pasek. Kolor nie zmienia się przez całe życie. Lemingi kopytne w ciepłym sezonie pomalowane są na kolory od popielatej szarości do czerwonawego brązu z czarnym paskiem na grzbiecie. Wokół szyi bez wyrazu jasny pasek, który wygląda jak mały kołnierzyk. Zimą zwierzę zmienia kolor na biały, a jego pazury na środkowych palcach przednich kończyn rosną i spłaszczają się, przybierając kształt łopatki lub kopyta. Ogon lemingów jest krótki i pokryty rzadkim futrem.
etiologia
Zwierzęta są samotne lub gniazdująparami w norach, skręcaniu i wieloprzebiegach, które sami kopią i wyposażają. Wokół norek, na swoich ziemiach, tworzą wiele ścieżek. Co ciekawe, zimą pod śniegiem będą chodzić po tych samych trasach.
Lemingi pływają dobrze, ale nie bez potrzebyzrobię to. Zwierzęta mają dobry apetyt i mogą cały czas jeść. Szacuje się, że leming może dziennie jeść dwa razy więcej niż waży. Podstawową dietą są skąpe trawy północnej i nieliczne jagody, wszystkie części drzew i krzewów, mech tundra i porosty. Lemingi nie ominą ptasich jaj i muszli, rzadkich robaków. Z przyjemnością przeżuwa wyrzucone poroże.
Mały, ale nie taki tchórzliwyleming kopytny! Zdjęcie zwierzęcia może wprowadzać w błąd. Te urocze cipeczki są bardzo agresywne, gdy chronią dom, jedzenie czy potomstwo - zwierzę stoi na tylnych łapach i dziwnie głośno gwiżdże.
Główny link
W warunkach wiecznej zmarzliny i kiepskim jedzeniu to lemingstaje się głównym ogniwem w łańcuchu troficznym drapieżników Północy. Zwierzę służy jako główna ofiara dla takich drapieżników jak łasica północna, gronostaj, lis polarny, lis, wilk i sowa śnieżna. Leming kopytny zapewnia im byt i pomyślne przetrwanie. W przypadku zagrożonych gatunków sowy śnieżnej polarnej to właśnie te gryzonie stanowią około 95% diety.
Funkcje rozmnażania
Im więcej samica przyniesie młode, tym więcejpotrzebują jedzenia dla nich. W naturze wszystko jest ze sobą powiązane: niedobór pożywienia na północnych szerokościach geograficznych nakłada ograniczenia na systemowość rozmnażania się lemingów kopytnych. Siedlisko ustanowiło ograniczenia reprodukcyjne w cyklach reprodukcyjnych potomstwa - w chudych latach płodność ustaje.
Samica od drugiego miesiąca życia może urodzićsześć razy w roku, od pięciu do sześciu niewidomych młodych. Dwa tygodnie po urodzeniu już jedzą żywność normalną dla ich rozwoju i zaczynają żyć samodzielnie. Nietrudno sobie wyobrazić liczebność leminga kopytnego, którego oczekiwana długość życia wynosi do dwóch lat. Dlatego w okresach gwałtownego wzrostu populacji lemingi migrują ze swoich zwykłych miejsc, gdzie jest bardzo mało pożywienia.
Zwierzęta
Teraz modne jak zwierzętauzyskać niezwykłe. Lemingi to egzotyczne chomiki. Zasady ich utrzymania i karmienia nie różnią się od tych w przypadku chomików. Przy dobrej pielęgnacji lemingi mogą żyć nawet cztery lata. Trzymaj je w parach lub pojedynczo. Należy jednak pamiętać, że przy obfitym pożywieniu samica będzie wydawać potomstwo sześć razy w roku. I nie oczekuj, że twój zwierzak stanie się biały do zimy. Zmiana koloru sierści zależy od wielu czynników, ale głównym z nich jest długość dnia i temperatura otoczenia.
Legendy o masowych samobójstwach
W latach masowej hodowli setki zwierzątopuszczają swoje ziemie i pędzą do nowych miejsc w poszukiwaniu pożywienia. Ze strony obserwatora wędrówki lemingów widok ten może wywołać przesądną grozę. Ciągły czerwonobrązowy strumień zwierząt pędzi do przeszkody, na przykład rzeki lub klifu, i pokonuje ją. W tym przypadku umierają tysiące osób. Podczas migracji wielu ginie w zębach i pazurach drapieżników.
W rzeczywistości zwierzęta migrują jeden po drugim,tuż przed przeszkodą gromadzą się w grupach, czasem bardzo dużych. W tym przypadku nie mówimy o żadnym masowym samobójstwie - to afirmujący życie rzut! A tak przy okazji, giną tylko ci, którzy biegną w awangardzie, torując drogę wszystkim innym.
Mistyczne zwierzęta
Rzeczywiście, przed rdzenną ludnością Północy,obserwując masową migrację lemingów, kojarzyli to wydarzenie z niekorzystnymi przepowiedniami, a nawet ofiarami dla mieszkańców innych światów. Rok migracji lemingów uznano za niebezpieczny.
Leming kopytny ze względu na specyfikę budowy jegołapy były obdarzone cechami wilkołaka. Ludy Północy mają legendę, że w pełni księżyca zwierzęta zamieniają się w wilkołaki i piją krew wilków. Mówią również, że niesamowity gwizd leminga zwiastuje wielki smutek temu, kto go słyszy.
Współczesna biologia obaliła wiele mitów na tematżycie zwierząt, w tym lemingów. Bez tych maleńkich zwierząt futerkowych życie na Północy byłoby zagrożone. Łańcuchy troficzne mocno wiążą puszyste nie tylko z drapieżnikami, ale również regulują proporcje flory w biogeocenozach tundry i rejonów arktycznych.
