Dziś wielu wydaje się, że Moskwatrolejbusy były zawsze. Pojawiły się na autostradach metropolitalnych w 1933 roku. W Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich Moskwa stała się pierwszym miastem, przez które jechały niezwykłe samochody z wysokimi „rogami” (klaksonami końcowymi) podłączonymi do przewodów. Trasy były różne.
Zniknął z kontaktu
Minęły lata, a bez śladu mechanikaElektryczny „luksus” transportu stał się powszechnym środkiem transportu. Trolejbus jest od dawna widziany nie tylko w Zlatoglavie, ale także w innych miastach Rosji, republikach byłego ZSRR. Najbogatszą historię mają jednak trasy moskiewskiego trolejbusu (jest ich 104). Trudno jest w pełni powtórzyć to w małym artykule.
Ale co czeka moskiewski trolejbus(historia trasy zostanie opisana poniżej)? Mówią, że do 2020 roku dzięki szybkiej optymalizacji sieci ten środek transportu będzie zarabiał na życie. Jeszcze w 2015 roku blogerzy pisali o możliwym odwołaniu lub skróceniu 25 tras, częściowym demontażu linii kontaktowych. Łączna długość „linii” trolejbusowych w Moskwie wynosi 600 km.
Liderzy blogów zastanawiają się nad przeznaczeniemtrolejbusy nr 4, 7, 33, 49, 52, 84 obsługujące Okręg Południowo-Zachodni Moskwy. Najbardziej zdeterminowani przedstawiciele wirtualnej wspólnoty zostali poważnie zaniepokojeni: ich zdaniem przemysł umiera.
Powstało jakieś błędne koło. MUP „Mosgortrans” wyjaśnia, że dotkliwie brakuje trolejbusów na wszystkich kilometrach. Tymczasem państwowe przedsiębiorstwo unitarne faktycznie zaprzestało odnawiania taboru (mimo, że program rozwoju transportu w Moskwie, zgodnie z którym rozwijają się „robotnicy moskiewskich ulic”, nie został odwołany). Czy moskiewskie trolejbusy (patrz zdjęcie w artykule) wkrótce znikną?
Ku radości obywateli
Czy „jelenie” zostaną wyeliminowane?wypierani autobusami, czy jest to czysty wynalazek, nie zgadniemy. Ale mieszkańcy Maroseyki, Pokrowki, Bolszaja Ordynki, Piatnickiej nie mają już kontaktu. Linie zostały zdemontowane. Jednocześnie zarząd „Mosgortrans” nie widzi w tym nic złego, zapewniając, że trolejbus nadal zajmuje stabilną niszę, przedsiębiorstwo będzie się stabilnie rozwijało.
Rzeczywiście, w programie metropolitalnymprzebudowa „Moja ulica” ma klauzulę o demontażu części linii. Jednak wymiana trolejbusów na autobusy to zdaniem ekspertów zjawisko tylko przejściowe. Cóż, porozmawiajmy o tym, jak moskiewskie trolejbusy, których historia zawiera wiele interesujących rzeczy, zaczęły surfować po stolicy.
1933 rok. Pierwsza linia, obrzeża
Jak jechały moskiewskie trolejbusy w latach 30.?(trasy zmieniły się więcej niż raz)? Trolejbus numer jeden wyruszył w daleką podróż 15 listopada 1933 r. (start planowany był znacznie wcześniej, bo w 1924 r., ale się nie udało). Linia (została zainstalowana w październiku 1933) przecinała szosę Leningradskoe, ciągnąc się od Tverskaya Zastava do Pokrovsky Streshnev.
Transport beztorowy z pantografami(klapy-klaksony), zgodnie z planem, były używane na trasach podmiejskich (w centrum Moskwy tramwaj był pierwszymi skrzypcami). Do hali sportowej Dynamo prowadziła linia dwutorowa, a w innych częściach toru udało się to zrobić na jednym torze. Moskiewskie trolejbusy miały podbić ten świat. I zrobili to.
To prawda, że w dniu startu musieli iść na trasędwóch przybyszów, ale pojawił się tylko jeden. Drugi gigant, zaraz po otrzymaniu z fabryki, miał doznać „kontuzji przy pracy”: wpadł pod słabą podłogę nowego garażu i ucierpiał. Ale wszystko wróciło do normy. Harmonogram był następujący: od 7.00 do 24.00.
1934 rok. Kontynuacja
Moskiewskie trolejbusy stawały się coraz bardziejpopularny. O świcie 1934 linia przodków rozciągała się już od Nowej Bramy Triumfalnej (Tverskaya Zastava) prosto do centrum, do placu, który do 1918 roku nazywał się Voskresenskaya (obecnie - Rewolucja). 34 rok zakończył się otwarciem II linii. Poszła z placu Arbatskije Worota do Smoleńskiej (Arbat) i do samej placówki Dorogomiłowskiej.
Trasa trolejbusowa nr 2 oddana do eksploatacji na istniejącejpod koniec roku (12.10.1934). Ruch rozpoczął się od placówki Dragomilovskaya. Po wyjściu na Plac Rewolucji wzdłuż Bolszaja Dragomiłowska „rogaty” transport udał się do Arbatu. Stamtąd - do Kominternu, do ostatniego o nazwie „Okhotny Ryad”. W tym czasie na obu działających liniach trolejbusowych jeździło trzydzieści sześć samochodów.
1935 rok. Trzeci etap
Trzecią trolejbusową „siecią” była„Utkane” przez ludzi jesienią 1935 roku. Przeciągnęła się przez centrum miasta. Dzięki niej można było odwiedzić Pietrowkę, w Karetnym Riadzie, na Placu Suchariewskim, stamtąd wzdłuż Alei Mira (wówczas ul. Meszczańskiej 1), pomachać do Rżewskiego (stacja od dawna znana jest wszystkim jako Ryżski). Wydawać by się mogło, że do niedawna był tylko jeden trolejbus, a pod koniec 35, 57 samochodów LK obsługiwało Moskwę!
"Lazar Kaganovich" - wspomnieliśmy o tym pierwszym moskiewskim trolejbusie, trasach. Lista tras, ich szczegółowa charakterystyka zajęłaby więcej niż jedną stronę historii.
1936 trolejbus spotkał się z aktywnym"Atak" na swojego konkurenta kolejowego - tramwaj. Tory zostały usunięte z północnej części Pierścienia Ogrodowego. Zamiast "drwala" uruchomili gładki "Bug" (trasa "B" - z placu Kudrinskaya do dworca kolejowego Kursk).
W 37 roku trolejbus już aktywnie „osiedlał się” na trasach,zaczynając od Garden Ring i kontynuując ulicami Kalyaevskaya i Novoslobodskaya, Kuznetsky Most ... Moskali zatwierdzili wysokopodłogowe pojazdy YATB-1. Szczególnie podobała im się głowa państwa sowieckiego Nikita Chruszczow.
Dwa piętra, ale nie dom!
W 1938 r. powstał szybki i wygodny trolejbusbusdobry przyjaciel dla wszystkich, którzy chcą odwiedzić dawną patriarchalną osadę rybacką - nabrzeże Bereżkowskie, dobry znak Wzgórz Worobowskich, rzucili się na plac Oktiabrskaja (dawna Kałużskaja) ... Ze stacji metra Sokol wzdłuż autostrady Leningradskoje ludzie podróżowali do północna stacja rzeczna, w Izmailovo, od placu Krymskaya wzdłuż Pierścienia Ogrodowego i ulicy Mytnaya - do Rynku Daniłowskiego.
Moskiewskie trolejbusy zajęły dziesięćtrasy. Trasy zostały wytyczone w miejscach zdemontowanych linii tramwajowych. Już w latach 1937-1939. dwupiętrowy przystojny YATB-3 i trolejbus angielskiej firmy szły wzdłuż Leningradzkiego Prospektu. Aby zrealizować „chudy ciekawość”, sieci trzeba było podnieść o jeden metr (z 4,8 do 5,8 m). W 39. trolejbusy jeździły wzdłuż Miry (aleja) na Ogólnounijną Wystawę Rolniczą (wystawa rolnicza). W 1953 r. ze względu na niedogodności użytkowania pozbyli się kadłubów.
Rozkwit i wieczór ery trolejbusów
Przed wybuchem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej1941-1945 w Moskwie były 583 trolejbusy i 11 tras. Już 1 stycznia 1952 r. stolica mogła pochwalić się 786 trolejbusami i zauważalnie zwiększoną liczbą kierunków, w których się poruszały.
W latach 50. osiedla mieszkaniowe naobrzeża stolicy. Wytyczono tam trasy trolejbusowe (w szczególności do Serebrian Boru). Wszędzie, gdzie zmierzali Moskali lub goście stolicy - do Izmailowa, do Wołchonki, Varshavskoe Shosse, stadionu Łużniki i do ogromnej liczby innych miejsc, z pomocą przyszedł im zwinny trolejbus.
Czas leci.Minęło ponad 60 lat od otwarcia nowej linii pierścieniowej w VSKhV w 1954 roku. Do końca 1960 roku łączna długość linii trolejbusowych osiągnęła 540 kilometrów, połączonych 36 trasami.
W latach 1964-68.w południowo-zachodniej dzielnicy mieszkalnej kursował „akordeon” – przegubowy trolejbus. Jednak w 1975 roku został ostatecznie usunięty z ruchu pasażerskiego. W 1964 r. w Moskwie jeździło 1811 trolejbusów. Do 1972 r. sieć osiągnęła 1253 km i została uznana za najdłuższą (najdłuższą) na świecie.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych trasy zostały okrążonenowe budynki (Novogireevo, Ivanovskoe, Orekhovo-Borisovo itp.). W sierpniu 1993 r. w Moskwie wprowadzono ruch jednokierunkowy (odciążono w ten sposób drogi i zwiększono ich bezpieczeństwo). Niektóre linie zostały zamknięte. Następnie cięcia kontynuowano.
