Andrei Kozyrev (ur. 27 marca 1951 r.) Byłpierwszy minister spraw zagranicznych Rosji pod prezydentem Jelcyna od października 1991 r. do stycznia 1996 r. Rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR w 1974 r., Ale błyskawicznie zrobił karierę właśnie wraz z nadejściem Borysa Jelcyna do władzy.
Pochodzenie i narodowość
Gdzie zaczął swoje życie Andrei Kozyrev?Władimirowicz? Jego biografia rozpoczęła się w Brukseli, gdzie przez długi czas pracował jego ojciec, inżynier i pracownik techniczny Ministerstwa Handlu Zagranicznego. Jak powiedział sam Kozyrew w wywiadzie dla „New York Timesa” tego lata, jego rodzina (prawdopodobnie rodzice jego ojca) uciekła ze wsi (najwyraźniej w okresie kolektywizacji). Dwóch wujków Kozyrewa było oficerami armii radzieckiej w randze pułkownika.
O jego matce możemy jedynie założyć, że ona,Najwyraźniej była Żydówką, ponieważ sam Kozyrew jest członkiem Prezydium Rosyjskiego Kongresu Żydów, a Żydzi mają zwyczaj, że mają swoją matkę po swojej stronie. Kim więc jest Andrey Vladimirovich Kozyrev? Jego narodowość dość wyraźnie przejawiał się w samym wyborze wspomnianej organizacji na podium: jest Żydem. Chociaż w swoim profilu sowieckim zawsze wskazywał w kolumnie „narodowość” „rosyjski”.
Lata nauki
Andrei Kozyrev studiował na specjalizacjiSzkoła hiszpańska, która bardzo mu pomogła, gdy rozpoczął studia. Ale początkowo wcale nie aspirował do zdobycia wyższego wykształcenia, a po szkole poszedł do pracy jako mechanik w reżimie moskiewskiego zakładu budowy maszyn Kommunar, zamierzając przejść do wojska po roku pracy (tę wersję przedstawia w wywiadzie dla magazynu Forbes). Ale po roku ciężkiej pracy jego priorytety życiowe uległy radykalnej zmianie, a Andrei udał się do organizatora partii swojego warsztatu z rekomendacją przyjęcia do instytutu.
Taki dokument został mu przekazany, a wraz z nim skarżącyposzedł na uniwersytet. Patrice Lumumba, gdzie zostali przyjęci tylko na takich zaleceniach. Nie pozwolił mu jednak tam wejść przyjęcie do sekretarza stanu, uzyskane w trakcie pracy w Kommunar (w końcu na tej „uczelni” było wielu zagranicznych studentów). Jednak komitet partyjny Kommunaru poprawił swój błąd i przepisał rekomendację do MGIMO. Wraz z nią Andrei Kozyrev wstąpił na ten prestiżowy uniwersytet w 1969 roku i pomyślnie ukończył go pięć lat później.
Początek kariery dyplomatycznej i zmiana perspektyw
Po ukończeniu studiów wchodzi Andrei Kozyrevdo pracy w Biurze Organizacji Międzynarodowych (UMO) Ministerstwa Spraw Zagranicznych, które odpowiadało za kwestie związane z ONZ, kontrolą zbrojeń, w tym broni biologicznej i chemicznej. Przez następne trzy lata przygotowywał i obronił pracę doktorską na temat roli ONZ w procesie rozładowywania napięć w latach 70.
W 1975 roku Kozyrev po raz pierwszy wyjechał za granicę -w USA. Powiedział, że 24-letni radziecki dyplomata przeżywa prawdziwy szok z powodu obfitości towarów, które tam widział. Powinien pamiętać słowa Władimira Majakowskiego: „Sowieci mają swoją dumę! Patrzymy z góry na burżuazję! " Ale najwyraźniej ta duma była słabo wychowana wśród młodych sowieckich dyplomatów.
Drugim ciosem dla światopoglądu Kozyriewa byłlektura powieści Borysa Pasternaka Doktor Żywago. Jak sam przyznaje w tym samym wywiadzie dla Forbesa, stał się później „wewnętrznym dysydentem i, szczerze mówiąc, antyradzieckiemu”.
Kariera w okresie sowieckim
Kozyrev bardzo utrudnił karierę.schody. Nie został skierowany do stałej pracy za granicą, po 12 latach służby awansował na stanowisko kierownika wydziału UMO. Bardzo ważną rolę w jego dalszej karierze odegrały dobre stosunki z Eduardem Szewardnadze, który w 1988 roku trafił do MSZ w miejsce Andrieja Gromyki. Nowy minister rozpoczął radykalną reorganizację swojego resortu. Pod jego rządami Kozyrev został szefem UMO, zastępując mężczyznę starszego od niego o 20 lat. W 1989 r. Kozyrev opublikował w czasopiśmie Mezhdunarodnaya Zhizn ostry artykuł krytykujący politykę zagraniczną państwa radzieckiego, wzywając w nim do odmowy poparcia wielu pseudosocjalistycznych państw sojuszniczych. Artykuł został przedrukowany przez New York Times, został przeanalizowany przez Biuro Polityczne Komitetu Centralnego KPZR. Ale Szewardnadze poparł jego stanowisko.
Działalność ministra
Przez byłego pracownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych Lukina, którym zostałPrzewodniczący Komisji Stosunków Międzynarodowych parlamentu RFSRR Kozyrev dołączył do zespołu przewodniczącego parlamentu Borysa Jelcyna. Jest ministrem spraw zagranicznych RFSRR. Stanowisko to miało charakter czysto dekoracyjny, Rosja nie prowadziła własnej polityki zagranicznej w ramach ZSRR.
Po nieudanej próbie zamachu stanu w 1991 rokuroku trafił do zespołu młodych reformatorów, w skład którego wchodzili Jegor Gajdar i Anatolij Czubais, którzy podzielali z Kozyrewem jego prozachodnie liberalno-demokratyczne ideały. Wraz z Giennadiem Burbulisem przygotował w Puszczy Białowieskiej w grudniu 1991 r. Dokument o wygaśnięciu ZSRR i powstaniu WNP.
Kozyrev twierdził, że próbuje zrobić Rosjępartner Zachodu w wyłaniającym się pozimnowojennym porządku światowym. Zainicjował ważne porozumienia o kontroli zbrojeń ze Stanami Zjednoczonymi. Przez wielu uważany jest również za jednego z najbardziej aktywnych zwolenników liberalizmu i demokracji w postkomunistycznej Rosji.
Jest powszechnie znany (ze słów Jewgienija Primakowa)Oświadczenie Kozyriewa, że Rosja nie ma uformowanych interesów narodowych i potrzebuje pomocy Stanów Zjednoczonych w ich rozwijaniu. Nie sprzeciwiał się ekspansji NATO na wschód na początku lat 90., co spowodowało ostre odrzucenie wielu rosyjskich polityków. Ułatwiał przystąpienie Rosji do programu Partnerstwa dla Pokoju NATO, czego efektem było pospieszne i nieprzygotowane wycofanie wojsk rosyjskich z Niemiec w 1994 roku.
Polityka personalna ministra była faktycznie ukierunkowana na upadek MSZ. Przez lata jego kierownictwa wydział opuściło ponad 1000 wykwalifikowanych dyplomatów.
Przewidując swoją rychłą rezygnację, ministerroztropnie zorganizował w 1995 roku swój wybór do Dumy Państwowej, po czym poprosił Jelcyna o rezygnację, którą mu dano. Przez pewien czas pracował w rosyjskim parlamencie, a następnie wycofał się z życia politycznego. Czy jednak tak znany polityk, jak Andrei Vladimirovich Kozyrev, mógł się całkowicie zgubić? Gdzie teraz mieszka były szef rosyjskiego MSZ? Osiadł w Miami. Tego lata udzielił wywiadu dla The New York Times, w którym wyraził nadzieję na szybką zmianę kursu politycznego Rosji. Cóż, poczekaj i zobacz.
Kozyrev Andrey Vladimirovich: życie rodzinne i osobiste
Dziś nasz bohater opala się i czyta tomydemokratyczne zmiany na świecie. Okresowo wyjeżdża do Waszyngtonu na spotkania Amerykańskiej Rady ds. Polityki Zagranicznej, która dostarcza członkom Kongresu informacji analitycznych.
A jaki jest Andrey Vladimirovich Kozyrev w rodzinie? Jego żona Elena była kiedyś pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Teraz są prowadzone przez wspólne gospodarstwo domowe. Mają 18-letniego syna Andrieja.
