Альпийский луг – это одно из самых впечатляющих okulary na ziemi. Wiosną jest to pstrokaty dywan orientalny, pokryty roślinami o jasnych kolorach. Na tym pionowym pasie górskim kończą się przedstawiciele flory. Dalej jest kamienista gleba, wieczne śniegi, lodowce, które nigdy się nie topią. Nie ma tam praktycznie żyznej gleby, dlatego nie obserwuje się życia roślin. Alpejskie łąki są jakby ostatnim dotykiem natury, koncentruje się na nich jak najwięcej roślin, tak jakby ktoś próbował umieścić całą florę na małym kawałku ziemi, którego nie można było znaleźć wysoko w górach.
Warunki klimatyczne pasma alpejskiego
Klimat na wyżynach jest raczej surowy.Łąki położone są na wysokości około 2000 m npm, więc spadek temperatury w ciągu dnia jest tutaj bardziej niż zauważalny. W ciągu dnia temperatura dochodzi do +45 ° С, a nocą możliwe są przymrozki. W takich warunkach przeżycie jest bardzo trudne, ale w procesie ewolucji rośliny przystosowały się do takiego klimatu. Alpejska łąka kwitnie wczesną wiosną, gdy tylko topnieje śnieg. Nawiasem mówiąc, pokrywa śnieżna dla tego pasa jest bardzo ważna, ponieważ zimą chroni rośliny przed słońcem i silnymi wiatrami, a wiosną zapewnia wilgoć.
Główne rodzaje roślin
Przedstawiciele flory alpejskich łąk są wyjątkowi.Nie ma tu roślin o dużych rozmiarach, ponieważ po prostu nie mają wystarczająco dużo czasu na wzrost. Nisko rosnący przedstawiciele flory przyciągają uwagę owadów zapylających o jasnych, dużych kwiatach i silnym zapachu. Alpejskie łąki w Abchazji od wczesnej wiosny do późnego lata przypominają piękny dywan pokryty różnobarwnymi kwiatami. Jest tu wiele odcieni - są zarówno delikatne, jak i bogate, jasne i ciemne kolory. Chociaż rośliny na łąkach są niewymiarowe, są niesamowicie piękne. Ponadto są mocne, ponieważ przystosowały się do trudnych warunków życia. Przedstawiciele flory z innych pasów po prostu nie mogli przetrwać na wyżynach, przy stałych wahaniach temperatury. Krótkie lata, wietrzne i mroźne zimy, promieniowanie słoneczne mogło odcisnąć swoje piętno na wyglądzie tutejszej roślinności.
Rośliny alpejskich łąk Kaukazu
Bardzo wysoko w górach, gdzie praktycznie nie mażyzna gleba, można znaleźć niesamowicie pięknych przedstawicieli flory. Na przykład szarotka, goryczka - te kwiaty przetrwają w najcięższych warunkach. Na wyżynach można znaleźć najmniejsze drzewo na świecie - wierzbę karłowatą. Dzięki niewielkiej posturze nie boi się nawet najsilniejszych wiatrów. Alpejskie rośliny łąkowe rosną nawet między skałami. Uderzającym przykładem jest nieletni, który porusza się po górskich zboczach i potrafi przetrwać w najbardziej ekstremalnych warunkach. Wybitnym przedstawicielem flory jest skalnica. Ona, podobnie jak mech, pokrywa ogromne obszary solidnym dywanem. Wiosną skalnica kwitnie czerwonymi, białymi i różowymi dużymi kwiatami.
Na alpejskich łąkach można spotkać wszystkie gatunki gatunkówrozchodnik, kwitnący w żółte, białe, różowe i czerwone kwiaty. Niezwykłą ozdobą wyżyn są rododendrony. Późną wiosną cieszą oko dużymi kwiatami o różnych odcieniach, chociaż rośliny są przyzwyczajone do trudnych warunków, wolą znajdować się w dobrze oświetlonych miejscach. Alpejskie łąki Kaukazu porośnięte są borówkami, borówkami, bażynami, jałowcami. Występują tu również trawy, na zboczach wysokogórskich występuje puszysty owies, trzcina trzcinowata, bluszcz długolistny wygięty płasko. Alpejskie łąki są zawsze pomalowane na jakieś kolory, trawy zastępują się nawzajem, odmalowując górskie zbocza na różne odcienie.
Jasny przedstawiciel małych ssaków na wyżynach
Jeśli chodzi o faunę łąk alpejskich, to wmyśli natychmiast nasuwają obraz kozła górskiego, kozicy i oczywiście świstaka alpejskiego. Na wyżynach nie ma wielu przedstawicieli świata zwierząt, ale niektóre osobniki występują w dość dużej liczbie. Alpejska łąka stała się domem dla świstaka o tej samej nazwie. Ten duży gryzoń żyje na otwartych przestrzeniach, które sięgają samych szczytów pokrytych czapami śnieżnymi. Są to zwierzęta dzienne, bardzo interesujące jest obserwowanie ich przez lornetkę. Świstaki są zabawnie przeżuwające trawę, którą trzymają przednimi łapami. Cały dzień są zajęci czymś: jedzeniem, obieraniem skóry, wygrzewaniem się na słońcu, zabawą. Gdy tylko jeden świstak wyda ostry gwizd, co oznacza niebezpieczeństwo, jego bracia natychmiast ukryją się w swoich norach. Gryzonie hibernują dłużej niż sześć miesięcy. Cały czas spędzają w norach do trzech metrów głębokości.
Duże ssaki
Zwierzęta łąk alpejskich reprezentowane są przez kozice,wycieczki, kozy górskie i inne kopytne. Najczęściej na wyżynach można spotkać kozicę. Skacze nad ogromnymi przepaściami, wspina się na szczyty po stromych klifach. Kozica zdaje się unosić nad szczytami, z łatwością znajduje nawet najmniejszą szczelinę do złapania i jest trzymana na ledwo zauważalnym gzymsie. Zimą zwierzęta schodzą z gór, kieruje nimi zimno i głód. Kozice zimują w lasach iglastych, zastępując sarny i jelenie, które w zimnych porach roku schodzą jeszcze niżej w doliny rzeczne i lasy liściaste. Najtrudniejsze dla kopytnych jest zimowanie, ponieważ głód, niesprzyjająca pogoda, lawiny stale zmniejszają ich stado.
Ptaki łąk alpejskich
Na wyżynach nie ma tak wielu ptaków -pozostali tu tylko ci, którym udało się przystosować do trudnych warunków. Im wyżej w górach, tym częściej występuje zięba cytrynowa; ptak ten żyje na otwartym terenie, gdzie rosną tylko samotne modrzewie i świerki. Ten przedstawiciel fauny żyje tylko w pobliżu Alp. Pozostali mieszkańcy alpejskich łąk to różnobarwne i niebieskie drozdy kamienne. Są bardzo piękne, mieszkają głównie na ziemi, osiedlają się bliżej górskich stoków. Na alpejskiej łące żyją również zięba śnieżna, kawki alpejskie, kozły, jerzyki białobrzuchy. Najbardziej reprezentatywnym ptakiem z tych miejsc jest orzeł przedni, szybujący nad szczytami gór, opisujący kręgi potężnymi skrzydłami.
Alpejska łąka to raj na ziemi,uderzające w wyobraźnię osoby, która to zobaczyła. Pomimo surowego klimatu rośnie tu ogromna liczba bardzo pięknych roślin, żyją tu zwierzęta i ptaki.
