We współczesnym planowaniu urbanistycznym świataarchitekt Foster Norman jest wysoko ceniony jako klasyk high-tech. Jego firmie architektonicznej Foster and partners zaufały najbardziej konceptualne projekty miastotwórcze w krajach na wszystkich kontynentach.
Foster Norman odniósł sukces wyłącznie dzięki swojemu talentowi i poświęceniu.
Rozpoczęcie pracy
Urodzony klasyk high-tech w 1935 roku w Manchesterze(Wielka Brytania.) Ojciec przyszłego architekta był pracownikiem przedsiębiorstwa produkującego turbiny parowe i generatory. Z powodu trudności finansowych rodziny 16-letni chłopiec został zmuszony do opuszczenia szkoły i podjęcia pracy w skarbcu rodzinnego miasta. Ojciec Normana marzył o karierze pracownika dla swojego syna. Oprócz swojej głównej pracy młody Foster studiował również prawo handlowe. Jednak praca biurowa w ogóle nie podobała się młodemu facetowi.
Już wtedy inspirowany architekturąManchester Foster Norman zaczął rysować szkice wymyślonych przez siebie budynków. Jeden z jego kolegów urzędników, który pewnego dnia zobaczył te rysunki, polecił mu zawodowo studiować architekturę.
Jednak realizację marzeń poprzedziłanajpierw roczna obowiązkowa służba wojskowa w brytyjskich siłach powietrznych, a następnie dwa lata różnych niewykwalifikowanych prac: w piekarni, w fabryce, w sklepie meblowym. Po zdaniu rozmowy kwalifikacyjnej Foster Norman podjął pracę w dziale kontraktów agencji architektonicznej jako zastępca kierownika. Wykonując pracę komercyjną zdał sobie sprawę, że edukacja jest niezbędna, aby zostać architektem.
Edukacja:
21-latek miał możliwość przejścia przez konkurs do odpowiedniego wydziału Uniwersytetu w Manchesterze. Jednak uzyskane punkty nie wystarczyły, aby otrzymać stypendium uprawniające do studiowania na koszt publiczny.
Narodziny hi-tech
Ich wczesne prace - projektowanie budynków mieszkalnych zdobiących wzgórza Kornwalii i prestiżowe apartamenty Mews House London - przywołują wyrafinowaną klasyczną architekturę.
Bycie w twórczym poszukiwaniu, dążeniuaby przestrzennie rozwinąć amerykańskie pomysły architektoniczne, ten młody zespół stworzył nowy styl architektury - high-tech. I oczywiście architekt Norman Foster sformułował swoją część koncepcji koncepcyjnych nowego kierunku. Jego projekty z tego okresu dotyczą głównie obiektów przemysłowych. Przełomowym wydarzeniem w jego pracach projektowych był projekt z 1966 roku dla fabryki komputerów Reliance Controls.
Elegancka harmonia rozwiązania, powściągliwość ielegancja konstrukcji tego budynku sprawiła, że Brytyjczycy zaczęli mówić o nowej gwieździe w dziedzinie architektury. Autor twórczo zastosował w nim estetykę profilowanego metalu, który pełnił nie tylko rolę sztywnych przysłon, ale także oryginalnych odbłyśników światła, świecących dzięki umieszczonym w nich świetlówkom. Budynek ten był ostatnim projektem „Zespołu Czterech”, który powstał we współpracy z architektem Richarda Rogersa, Normanem Fosterem.
Zdjęcie tego dzieła przekonująco świadczykreatywność projektantów, odważnie wykorzystując w budownictwie niespotykane dotąd materiały i konstrukcje, wymyślając oryginalne interpretacje przestrzeni wewnętrznych brył, tworząc jednocześnie niepowtarzalne i ultranowoczesne elewacje budynków. To nie było dzieło rzemieślników. Kreacja stworzona przez architektów mówiła sama za siebie: w światowej architekturze narodził się nowy styl - high-tech.
Własna firma, własne pomysły
Rewolucja w zasadach stała się oczywista dla wszystkichbudowa budynków, którą zainicjował Norman Foster. Zaawansowane technologicznie projekty polegają na zastąpieniu tradycyjnych systemów konstrukcyjnych słupowo-ryglowych wyrazistymi „pływającymi” konstrukcjami segmentowymi o dużej rozpiętości. Wyróżniają się niesamowitym lustrzanym przeszkleniem fasad i, oczywiście, nowymi zasadami okablowania komunikacji. Zewnętrznie architektura ta tworzy iluzję surrealizmu.
W 1967 roku architekt założył swoją prywatnąFoster & Partners, w której do 1983 roku (do śmierci wspólnika) współpracował ze słynnym architektem Buckminsterem Fullerem. Nowy partner Fostera zasłynął w architekturze dzięki stworzeniu jego know-how: wielkopowierzchniowych kopuł świetlnych, które obejmują duże przestrzenie miejskie i stwarzają możliwości lokalizacji indywidualnych wielofunkcyjnych przestrzeni z autonomicznie utrzymywanym mikroklimatem.
Hi-tech, który zyskał wielką wyrazistośćdzięki kompletności, podkreślonej wdzięczną kopułą, znalazła swój wyraz w londyńskich dokach i na stacji pasażerskiej „Fred Olsen Centre” (1967), w budynku firmy „Willie Faber and Dumas” (Ipswich, 1974)
Następny charakterystyczny budynek, który przyniósłświatowej sławy architektem było Sinsbury Center, zbudowane na uniwersytecie we wschodniej Wielkiej Brytanii w 1977 roku. Ideą Fostera jest połączenie pod jednym dachem pomieszczeń o zupełnie innej funkcjonalności: muzeum, restauracji, samej uczelni i ogrodu zimowego.
Być może z tej linii czasu koncepcjafirma architektoniczna się zmienia. Norman Foster zaczyna realizować projekty na zlecenie zamożnych inwestorów prywatnych. W tym artykule przedstawimy 10 najlepszych z nich. Budynki, w tworzenie których włożył swój talent i duszę, są obecnie integralną częścią miejskiego krajobrazu wielu miast. Zacznijmy więc naszą wirtualną wycieczkę.
Londyn: budowanie ogórka
Nietypowa architektura, jaką sami londyńczycyczęść humoru nazywana jest „erotycznym ogórkiem” lub „seksownym cygarem”. Jednak znacznie częściej czterdziestopiętrowy budynek siedziby szwajcarskiej firmy ubezpieczeniowej Swiss Re, nawiasem mówiąc, jednego z największych na świecie, nosi nazwę The Gherkin.
Nowy Jork: Horst Tower
Imperium medialne korporacji Hearst w tym, co miejscowi nazywają „wielkim jabłkiem”, również otrzymało prezent od Fostera. Projekt architekta zakładał twórczą rewizję lokalnej konstrukcji długoterminowej.
Nad nimi Norman Vostaire wzniósł blaskoszklona trójkątna ergonomiczna wieża z gigantycznymi, pancernymi oknami, w której obecnie pracują pracownicy znanych wydawnictw Cosmopoltan ”i Esquire. Wiedza architekta polega na przyjazności budynku dla środowiska: naturalne prądy powietrza wiejące nad nim są wykorzystywane do własnej wentylacji, a woda deszczowa, która spada na dach, służy do klimatyzacji i podlewania roślin.
Francja: Wiadukt Wiadukt most
Ta struktura, przekraczająca wysokośćsłynna Wieża Eiffla, dodana do jego projektów Normana Fostera (top 10). To zdjęcie tego mostu na rzece Tarn, ciągnącej się od południowej Francji po Hiszpanię, odzwierciedla wyjątkowość twórczej idei.
Londyn: Stadion Wembley
Największy obecnie stadion na świecie,aby stworzyć nowoczesny wygląd, w który wziął udział Norman Foster, swoje pierwsze widzowie otrzymał w 2007 roku. Legendarna arena narodowej ojczyzny piłki nożnej w nowoczesnym wydaniu może pomieścić nawet 90 tysięcy widzów! Architekt w elegancki sposób zapobiegł możliwości tłoku (występującego najczęściej przy wejściu i wyjściu na teren stadionów). Na trybuny wchodzą schody ruchome o łącznej długości 400 metrów. Główną cechą projektu jest ażurowy łuk o długości 130 metrów, na którym wspiera się rozsuwany dach obiektu sportowego. Świetlisty łuk jest widoczny z całego Londynu nocą.
Taka konstrukcja dachu jest ważna przy pielęgnacji trawnika. Dzięki naturalnemu nasłonecznieniu uzyskuje się odpowiednią pielęgnację trawnika stadionu.
Niemcy. Berlin. Reichstag
Ten budynek bez przesady dążydostać wszystkich gości z Berlina. Dawny Reichstag, obecnie nazywany Bundestagiem, oprócz tego, że jest zabytkiem historycznym, zamienił się w cud technologii high-tech. Norman Foster, który wygrał konkurs na jego przebudowę w latach 90., nie tylko dostarczył do budynku Zgromadzenia Federalnego (Bundestagu) szklaną kopułę zapewniającą 360-stopniowy widok na miasto - serce Niemiec, ale także uczynił fundamentalną przebudowa jego wewnętrznej objętości.
Kazachstan. Astana. „Khan Shatyr”
Jak myślisz, który architekt wzniósłnajwiększy namiot na świecie? Pytanie jest retoryczne. Budynek zajmuje gigantyczny obszar 10 boisk piłkarskich. Jego wyjątkowy dach jest celowo ukształtowany jak specyficzny pochyły stożek. Jego wyjątkowość polega na asymetrii (idea stylu secesyjnego zapożyczona przez architekta). Podczas budowy wieży 650 wspinaczy przemysłowych było jednocześnie zakotwiczonych tysiącami lin, które ją sztywno mocowały. Sama konstrukcja budynku była jak przedstawienie!
Wewnątrz tego godnego high-tech budynku znajduje się największe centrum handlowo-rozrywkowe w Kazachstanie z dziesiątkami restauracji, sklepów i supermarketów, klubów, kin.
Jednak znakiem rozpoznawczym „Chana-Szatyra” jestKryty basen z plażą, jedyną w swoim rodzaju w kraju stepowym (w pokrywie piaszczystej wykorzystano słynny biały wulkaniczny piasek z Malediwów).
Britannia. Londyn. Lotnisko „Stansted”
Po raz kolejny Lord Foster był oryginalny w projekcie tego budynku, zbudowanego 50 kilometrów od Londynu. Początkowo odrzucił wszystkie klasyczne kanony budowy takich konstrukcji.
Britannia. Boston. Muzeum Sztuk Pięknych
Rosnąca liczba eksponatów w tym największymw Wielkiej Brytanii muzeum stworzyło problem. Nie ma już wystarczającej liczby dostępnych lokali, aby je pomieścić. Do pomocy wezwano barona Fostera. W tym przypadku, nie wprowadzając żadnych zmian w dotychczasowych podstawowych funduszach muzeum, postawił nowoczesny przestronny czterokondygnacyjny budynek, do którego przeniosła się cała ekspozycja sztuki amerykańskiej. Problem lokalu pod muzeum został rozwiązany na wiele lat.
Niemcy. Frankfurt. „Commerzbank Tower”
Dla Frankfurtu ten budynek ma architekturęznaczenie podobne do Tower of London lub Eiffel Tower dla Paryża. Mówiąc najprościej, jest to wizytówka miasta. Unikalny trójkątny wieżowiec zrealizował koncepcję europejskiego budynku ekologicznego. Wewnątrz, na poziomie czterech kondygnacji, posadzone są spiralnie unikalne ogrody: śródziemnomorskie, północnoamerykańskie, azjatyckie. Ludzie przebywający w budynku znajdują się w wyjątkowym, zaawansowanym technologicznie środowisku naturalnym.
Żyj przyszłością
Zdecydowanie jeden z najciekawszycharchitektami naszych czasów jest Norman Foster. Projekty i plany brytyjskiego mistrza architektury wyprzedzają swoje czasy. Jest innowatorem i rewolucjonistą w kształtowaniu architektonicznego wizerunku obszarów metropolitalnych na całym świecie. Firma architektoniczna Foster & Partners stale buduje kultowe i unikalne budynki w Europie, Nowym Świecie i Azji. Charakterystyczne jest, że po ich wybudowaniu wyznaczają poprzeczkę dla poziomu architektury, stają się punktami rozwoju nowoczesnego budownictwa miast i regionów.
Jest genialny.Jego budynki są istotne w różnych kontekstach: niezależnie od tego, czy jest to modernizacja budynku rządowego, czy renowacja budynku przemysłowego, budowa koncepcyjnego kompleksu handlowo-rozrywkowego lub docelowej infrastruktury miejskiej: mostu lub lotniska.
Do tej pory realizował projekty w 22 krajach. Jako dyrektor generalny swojej odnoszącej sukcesy firmy Norman Foster planuje swoją pracę na wiele lat.
Projekty w Rosji nie należą do jego najbardziej dochodowychprzedsiębiorczość jest jednak znacząca. Faktem jest, że decydując się najpierw na współpracę z mistrzem, rząd moskiewski poszedł dalej, odkładając faktyczną realizację projektów. Mowa o projekcie wieżowca „Rosja” o wysokości 612 metrów na terenie Moskiewskiego Międzynarodowego Centrum Biznesowego „Moskwa-City”. Ten 118-kondygnacyjny budynek po wzniesieniu stał się najwyższym w Europie. Imponująca jest wielkość budowy, która została zaplanowana na 520,8 tys. Mkw. Budowa rozpoczęła się w 2007 roku. Jednak już w kolejnym projekcie wykluczono głównego inwestora - firmę Shalvy Chigirinsky'ego, która przeżywała trudności finansowe. Wtedy Foster & Partners otrzymała propozycję trzykrotnego obniżenia wysokości budynku. Motywacją były ograniczone fundusze rządu moskiewskiego w czasie kryzysu. Następnie w marcu 2012 roku planowaną wysokość wieży ustalono na 360 metrów. I wreszcie projekt został całkowicie zarzucony. Dziś na placu budowy powstaje zupełnie inna konstrukcja.
Wniosek
Dziś uważany jest za architekta numer 1 na świecie.Jego firma zatrudnia na stałe 500 osób, a co roku na umowę zlecenie kolejne 100 osób. Sekret sukcesu mistrza w architekturze tkwi w jego osobistej kreatywności, a także w potężnym rdzeniu jego zespołu, w skład którego wchodzą światowej sławy ludzie: David Nelson i Spencer de Gray.
Pochodził z rodziny robotniczej i miał szczęścieaby w pełni zrealizować swój ogromny potencjał twórczy. Udało mu się przekonać Wielką Brytanię o wierności swoich pomysłów architektonicznych, a następnie resztę świata. Architekt Foster Norman aktywnie wdraża własny styl architektoniczny do życia miast i krajów. Pomimo swojego czcigodnego wieku (baron-architekt ma 80 lat), nie schodzi w cień, nadal wyprzedzając w rankingu wszystkich nowoczesnych architektów high-tech.
