Znana postać po rosyjskuPolityką jest Churov Vladimir Evgenievich. Został wybrany do Dumy Państwowej i przez dziewięć lat przewodniczył Centralnej Komisji Wyborczej Federacji Rosyjskiej, tylko w marcu tego roku, ustępując miejsca Pamfilowej Elli Nikołajewnej. Kilka poważnych skandalicznych sytuacji związanych jest z osobowością tej osoby. W szczególności oskarżono go o sfałszowanie wyników wyborów na korzyść prokremlowskiej partii Zjednoczonej Rosji. Jednak nic nie zostało udowodnione.
Edukacja:
Vladimir Churov urodził się w inteligentnej rodzinie Leningradu 17 marca 1953 r. Jego ojciec był oficerem marynarki, miał dyplom. Matka, z zawodu filolog, pracowała jako redaktor.
Z takimi rodzicami wcale nie jest to zaskakującefacet otrzymał wykształcenie bardzo wysokiej jakości i wielostronne. Po szkole wstąpił na Leningradzki Uniwersytet Humanistyczny na Wydziale Dziennikarstwa. Po obronie swojego dyplomu nie poprzestał na tym, co zostało osiągnięte, i został studentem wydziału fizyki na tym samym uniwersytecie, który ukończył w 1977 r. Później, już w pełnym rozkwicie swojej kariery, Churov otrzymał kolejną „wieżę” na Ludowym Uniwersytecie Technologiczno-Ekonomicznym. Ukończył podczas pierestrojki w latach dziewięćdziesiątych. Pomimo trzech wyższych wykształceń Władimir Jewgiejewicz nigdy nie uzyskał stopnia naukowego.
Wczesna kariera
Na początku swojej kariery Vladimir Churovpewnie kroczył ścieżką naukową. Pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Humanitarnym w Petersburgu, prowadząc dla studentów ekonomii specjalny kurs dotyczący międzynarodowych i zagranicznych stosunków gospodarczych.
Poświęcił prawie czternaście latUniwersytet Humanitarny w Sankt Petersburgu, gdzie zajmował różne stanowiska we wspólnym biurze projektowym sprzętu lotniczego. Opublikował wiele artykułów naukowych. Ale nie był przeznaczony do pozostania w tym obszarze.
Idąc do polityki
W 1982 roku CPSU zarejestrowała nowyczłonek o nazwisku Vladimir Churov. Takie piętno zawierała biografia niemal każdego, kto w tamtych czasach próbował zbudować dobrą karierę. „W głębi serca nie jesteś komunistą, ale musisz dołączyć do partii” - to niewypowiedziane hasło lat osiemdziesiątych.
Churov pozostał członkiem KPZR do upadku Związku Radzieckiego. Niektórzy przypisują mu współpracę z KGB, ale nie jest to oficjalnie potwierdzone.
Od lat dziewięćdziesiątych Władimir Michajłowicz„Oddelegowany” do Rady Miasta Leningradu - jego uprawnienia wygasły w 1993 roku. Równolegle pracował w Komitecie ds. Stosunków Zewnętrznych administracji Sankt Petersburga. Na jego czele stał bezpośrednio sam Władimir Władimirowicz Putin, o czym Władimir Czurow często wspomina i nazywa ten okres swojego życia doskonałą szkołą zarządzania.
W 2003 roku Churov próbował uzyskać członkostwo w RadzieFederacja ze swojego regionu (Leningrad), ale mu się to nie udało. W tym samym roku Władimir Michajłowicz, ściśle komunikujący się z Władimirem Żyrinowskim, wstąpił w szeregi Liberalno-Demokratycznej Partii Rosji.
Poseł do Dumy Państwowej
To od tej siły politycznej był pierwszypodporządkowany Putinowi i kandydował do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej w wyborach w 2003 roku. Po otrzymaniu mandatu wstąpił do odpowiedniej frakcji. Jednocześnie wielokrotnie podkreślał, że w rzeczywistości nigdy nie był członkiem Partii Liberalno-Demokratycznej ani żadnej innej partii.
Posłowie powierzyli Churovowi to stanowiskowiceprzewodniczący ds. WNP i stosunków z byłymi rodakami. Niejednokrotnie był obserwatorem wyborów w krajach Wspólnoty, a także w Serbii i Naddniestrzu.
Działalność polityczna: Vladimir Churov - Przewodniczący CEC
Do stycznia 2007 roku rosyjskie prawo było zabronionezapewnienie członkostwa w CEC osobom bez wykształcenia prawniczego. Ale potem ten wymóg został zniesiony, a dwudziestego szóstego marca tego samego roku Churow został członkiem Centralnej Komisji Wyborczej Federacji Rosyjskiej. Dzień później został wybrany na przewodniczącego.
We wrześniu 2007 roku rozpoczął się kolejnywybory do Dumy Państwowej i Putina, który stał na czele „Jednej Rosji”, został oskarżony o nielegalną kampanię na rzecz tej siły politycznej. Ale Churov nie zważał na argumenty prokuratorów i nie podjęli żadnych działań.
W 2009 roku członkowie Jednej Rosji wygrali wybory do rad lokalnych z całkowitą przewagą. Opozycja zorganizowała démarche i zażądała dymisji szefa CKW - w końcu Władimir Churow znowu nie widział żadnych naruszeń ...
A oto rok 2011.W marcu tego roku Władimir Michajłowicz został ponownie wybrany na drugą kadencję prezydenta CKW, a 4 grudnia odbyły się nowe wybory parlamentarne. I znowu Jedna Rosja jedzie na koniu. Tłumy protestantów wyszły na ulice największych miast kraju. Zniechęceni odbywali wielotysięczne spotkania i domagali się między innymi rezygnacji Churowa, który stanowczo zaprzeczał wszelkim stawianym mu zarzutom. Potem z wielkim trudem zachował swoje stanowisko i legalnie je opuścił, po odbyciu drugiej kadencji do końca.
To Churov został oskarżony o lobbinginteresy W. Putina wpisują się w hasło „Putin ma zawsze rację”. A także Vladimir Churov, którego zdjęcie wielokrotnie błyskało w mediach w ostatnich latach, zagroził, że zgoli swoją legendarną brodę, jeśli kampania wyborcza nie będzie uczciwa. Ale naturalnie go nie zgolił. Jednak oskarżenia opozycji nie zostały udowodnione i pozostały tylko słowami.
Życie osobiste Churova
Oprócz polityki w życiu Władimira Michajłowiczarodzina jest ważna. Jego żona ma na imię Larisa, para ma syna Eugene. W deklaracjach podatkowych pan Churov wielokrotnie wskazywał, że ich rodzina nie ma prywatnego mieszkania, ale wynajmuje mieszkanie od państwa. Podpisał również za brak samochodu. A jego roczny dochód, według raportów, wynosił 2,5-3,5 miliona.
Władimir Michajłowicz nadal nie stracił zainteresowaniado nauki. Szczególnie pociąga go historia wojskowości, która zainspirowała go nawet do napisania powieści fabularnej „Sekret czterech generałów” o ruchu Białych. Książka została wydana w 2005 roku. W pudełku pisarza Churova są inne prace.
Również były szef centralnego zarządukomisja i poseł do Dumy Państwowej lubi sztukę, a raczej fotografię i architekturę. Po osiągnięciu dorosłości Vladimir Churov pozostał wiernym synem swoich inteligentnych rodziców, którzy zaszczepili w nim miłość do wiedzy od najmłodszych lat.