Koper włoski to dwuletnie i wieloletnie ziołoroślina z rodziny Umbrella, osiągająca 1-2 metry wysokości. Nawet w starożytnym Rzymie był używany jako przyprawa i lek na wiele chorób. Koper włoski ma jasny aromat i przyjemny słodki smak.
Z wyglądu koper włoski, którego zdjęcieprzedstawiony w artykule przypomina koperek: ma prostą łodygę, z białawym nalotem, pierzaste liście z nitkowatymi płatami. Kwiat jest złożonym parasolem o jasnożółtym kolorze. Owoc jest dwusiarczkiem o słodkim smaku. Korzeń jest mięsisty, wrzecionowaty. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lata i trwa do września.
Ziołowy koper włoski (z gatunków uprawnych) dzieli się na zwykły (koperek voloshsky) i warzywny (włoski), z mięsistą, mocną łodygą. Oba są dobrze znane rosyjskim ogrodnikom.
Koper warzywny to zioło, które odniosło sukcesużywany w kuchni. Wszystkie części rośliny można jeść. Jej nasiona i liście są używane jako przyprawy podczas zbiorów na zimę. Służą jako doskonała dekoracja do sałatek, pierwszego i drugiego dania, a także do przyrządzania lemoniad i naparów. Pieczona lub duszona cebula to świetny lekki dodatek do dań mięsnych. Ale najkorzystniejsze połączenie smaku kopru włoskiego z rybą: dorszem, flądrą, halibutem, plamiakiem. W połączeniu z imbirem podczas duszenia dodatkowo wzmocnią smak potraw.
Należy pamiętać, że każdego dnia aromatZebrane ziele traci swoją jasność, dlatego cebulki kopru włoskiego, podobnie jak zielenie, należy zużyć w ciągu pierwszych 3-5 dni po cięciu. Jeśli nie jest to możliwe, warzywa można zawinąć w folię spożywczą i przechowywać w lodówce. Kupując na rynku należy zwrócić uwagę na jakość i świeżość ziół. Młode, świeżo ścięte cebulki są gęste, lekkie, o aromacie anyżu.
Koper włoski to naturalna spiżarnia. Roślina zawiera tak ważne dla organizmu pierwiastki śladowe jak żelazo, cynk, chrom, potas, wapń, magnez, glin, miedź.