Niesamowite słońce - co to jest jesienią?

Na przykład latem słońce jest duże i gorące.Zawsze ma dobry humor. Stara się dać wszystkim swoje życiodajne ciepło. Zimą gwiazda chowa się za śnieżnymi chmurami, jakby oszczędzając swoją siłę. A jakie jest Słońce jesienią? Jak to jest o tej porze roku? Pamiętajmy

Czym jest słońce jesienią

Tak więc lato poszło w zapomnienie.Czas na chmury, deszcz, płynnie tocząc się w kierunku chłodu. Pamiętasz? Wyobraź sobie, że pomyśleliśmy przez chwilę i podnieśliśmy oczy na luminarza. Słońce jesienią ... Jakie to pożądane! Po jasnym lecie brakuje ciepła. Ten niedobór jest czasami silniejszy niż głód. Ponieważ dosłownie cały nasz organizm dąży do promieni. Każda komórka tęskni za delikatnymi promieniami.

To też smutne!Czemu? Tak, tylko Słońce odsunęło się od Ziemi. Ta odległość, którą odczuwamy jako spadek intensywności ciepła, odbiera inaczej. Wydaje się, że tęskni za zieloną planetą. Oprawa nie ma promieniowania swoich mieszkańców. A co przychodzi na myśl w ponury i pochmurny dzień? Co to jest słońce jesienią? Zachwycający! Będzie wyglądać zza chmur, jak uśmiech na twarzy kapryśnego dziecka. Od razu chcę żyć i tworzyć. Jesień zbliża się do zimy. Ciemne dni wędrują bez przerwy. I wydaje się, że jesienią słońce zapomniało o planecie. "Który luminarz?" - ty pytasz. - „Już zapomnieliśmy, jak to wygląda”. Więc jesienne słońce jest chciwe? Jest to dla nas tak rzadkie

zagląda. Albo jest zmęczony i potrzebuje odpoczynku.

Wschód słońca jesienią

Kiedy ujawnia się znużony letnią pracą luminarzTwoja twarz to prawdziwe święto. Nie rzuca już wszystkich swoich promieni w czuły atak na naturę. Z wysokości bada wyniki swojej wcześniejszej pracy. Zaglądając w każdy zakątek Ziemi, ocenia, co wymaga pilnej interwencji, a gdzie można się nie pojawić. Nie zwracałeś uwagi na to, że czasami Słońce wychodzi na minutę i nie pojawia się przez cały dzień. Oznacza to, że natura nie potrzebuje dziś jego wielkości. A są dni, kiedy pokazuje prawie letnią aktywność. Więc zdecydował, że nie skończył pracy. Natura potrzebuje swojej życiodajnej energii. Jesienią oprawa znacząco wyskakuje z horyzontu. Promieniuje nie tylko energią, ale i zadowoleniem.

wieloletnie prace. I nawet odrobina smutku z powodu nieuchronnego rozstania.

Zachód słońca jesienią

Codzienne rozstanie z luminarzem jest jakzerwanie z ukochaną osobą. Nie ma pewności, że wróci jutro. Słońce, obrażone czymś swoim, może po prostu schować się za chmurami. Jak kapryśna primadonna - wyszła za kulisy i nie wychodziła brawo. Więc pozostawia ziemię pod osłoną atmosfery. A opuszczenie ogromu przedmiotowej atmosfery może zająć długą i spokojną drogę. Odchodząc, bada naturę jak sumienny właściciel sporządzający plan pracy na jutro.

Jesienią nasz luminarz nabiera manier i staje się ważny.Latem wzbudzał w sobie całą sympatię. Teraz on sam potrzebuje odpoczynku i uwagi. I tak się dzieje, czy zauważyłeś? Latem ludzie narzekają na upały, są kapryśni i przeklinają. Gdzie idzie ich złość jesienią? W tej chwili każdy zakochuje się w przypadkowym promieniu, szybko ucząc się dziękować ogromnemu luminarzowi za każdą wizytę. Jej delikatność jesienią jest szczególnie piękna!