Ameryka i Rosja walczą od dawnaw prawie wszystkich obszarach działalności. Wyścig zbrojeń jest stałym towarzyszem rywalizacji między krajami. Od wielu lat nie można wskazać absolutnego lidera. Przywództwo w sektorze przemysłu zbrojeniowego nieustannie zmienia się z jednego stanu do drugiego. W tak specyficznej branży, jak flota okrętów podwodnych, Stany Zjednoczone zajmują obecnie pierwsze miejsce.
Jednak nie zawsze tak byłoW czasach radzieckich krajowy producent trzymał dłoń. Dzięki potężnej bazie stworzonej przez radzieckich projektantów, nawet na tym etapie w bazie rosyjskiej floty znajdują się tak wyjątkowe okazy, które nie mają odpowiedników na całym świecie. W końcu, czyja flota okrętów podwodnych jest silniejsza - Rosja czy Stany Zjednoczone? Kto jest zwycięzcą wyścigu - rosyjska ekskluzywność czy amerykańska techniczność.
Pierwszy projekt łodzi podwodnej
Porównanie, którego flota podwodna jest silniejsza (Rosja lubUSA), rozpoczęła się w XVIII wieku. Wtedy przedmiotem sporu była pierwsza wojskowa łódź podwodna. Przez długi czas nie mogli się zdecydować, kto został pierwszym twórcą takiego urządzenia.
Projektant i tester pierwszego podwodnegookrętem był Cornelius Drebbel. To fizyk i mechanik z Holandii. Testował swój rozwój na Tamizie. Statek był łodzią. Jego tapicerka była skórą nasączoną olejem. Sterowanie i ruch odbywały się dzięki wiosełom. Działali na niewielką odległość w podwodną przestrzeń. Załoga mogła składać się z trzech oficerów i dwunastu wioślarzy. Według danych historycznych na testach był obecny król Jakub I. Charakterystyka techniczna zbudowanej jednostki pozwoliła mu przebywać w przestrzeni podwodnej przez kilka godzin. Limit głębokości zanurzenia wynosił pięć metrów.
Ale dalszy rozwój został przerwany przez śmierć Drebbela.Jego następcą i następcą pomysłów był inny naukowiec z Francji, który napisał praktyczny przewodnik po budowie okrętów podwodnych. Zgodnie z jego zaleceniami łódź powinna być wykonana z metalu (głównie miedzi), powinna mieć kształt ryby, ale krawędzie powinny być ostre. Nie ma potrzeby ulepszania tego urządzenia pod względem gabarytów.
Rozwój z konkurencyjnych krajów
Porównanie floty okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonychzaczyna się od pierwszych urządzeń. Ponadto zostały zbudowane z różnicą pół wieku. Daje to prawo do stwierdzenia, że początek historii floty okrętów podwodnych w obu krajach jest w przybliżeniu taki sam.
Nowoczesna flota okrętów podwodnych Rosji na wiele sposobówzawdzięcza swojemu rodakowi Efimowi Nikonowowi, od którego statku rozpoczął się rozwój technologii i metod budowy okrętów podwodnych. Był to prosty stolarz ze wsi Pokrowskoje pod Moskwą. Chciał ożywić swój rozwój i wysłał petycję do Piotra I, w której zaproponował projekt łodzi podwodnej. Pomysł na tajny statek, który byłby w stanie zniszczyć statki wroga, bardzo pociągnął króla. Z jego rozkazu Nikonov przybył do Petersburga i rozpoczął budowę aparatu. Projekt został zrealizowany w ciągu trzech lat. Peter I osobiście uczestniczył w pierwszych testach, a wkrótce, udoskonalając i ulepszając projekt, utalentowany stolarz przystosował miotacze prochu do statku. Car widząc takie sukcesy zasugerował rozpoczęcie budowy podobnego statku o większej konfiguracji. Ale dopiero Piotr ja widziałem perspektywę w tej sprawie i po jego śmierci rozwój podwodnej przestrzeni ustał. Niedokończona łódź zgniła w stodole.
Doskonalenie procesów produkcyjnych
Porównanie floty okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonychnie sposób nie wspomnieć o osiągnięciach naukowców i inżynierów, których rozwój stał się podstawą współczesnej działalności. Po raz pierwszy projekt ten został wprowadzony do produkcji w trzydziestym czwartym roku XIX wieku. Kierownikiem projektu był K. A. Schilder, który z wykształcenia był inżynierem wojskowym.
Projekt statku obejmował specjalneuderzeń, za pomocą których aparat został przeniesiony pod wodę. Przy ich opracowywaniu wzięto pod uwagę zasadę bioniki, czyli przy tworzeniu wyposażenia technicznego wzięto pod uwagę prawa natury. W tym przypadku inżynier zwrócił uwagę na konstrukcję kurzych łapek. Takie urządzenia umieszczono parami po obu stronach obudowy. Do wystrzelenia takich „nóg” należało zastosować wysiłek żeglarzy wioślarskich. Było to bardzo niewygodne, ponieważ przy niesamowitych wysiłkach załogi prędkość nie była zbyt imponująca. Mogła rozwinąć się maksymalnie do pół kilometra na godzinę. Aby usprawnić ten proces i uczynić go bardziej produktywnym i wydajnym przy niższych kosztach, kierownik projektu zaplanował zastosowanie urządzeń elektrycznych. Ale rozwój tej branży przebiegał skokowo, co znacznie utrudniło wprowadzanie nowych pomysłów.
Łódź była typu wojskowego. Był uzbrojony w wyrzutnie rakiet. Liczne problemy zaprzeczyły temu pomysłowi i zaniechano prac nad modernizacją statku.
Korzystanie z silnika we flocie podwodnej
Kolejny etap rozwoju floty okrętów podwodnychto wprowadzenie silników do projektowania statków. Pierwszym, który podjął taką decyzję, był wynalazca I. F. Aleksandrowski. Aby zrealizować swój pomysł, wybrał silnik na sprężone powietrze. Wynalazca zrealizował swój pomysł. Według jego projektu wyprodukowano łódź. Ale sam projekt nie był szczególnie udany, ponieważ produktywność nadal pozostawiała wiele do życzenia. Silnik mógł przepłynąć tylko trzy mile z prędkością 1,5 węzła.
Tylkotylko inny rosyjski wynalazca S. K. Dzhevetsky. Porównanie floty okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonych daje prawo powiedzieć, że na tym etapie rosyjscy wynalazcy dokonali przełomu, ponieważ Drzewiecki zamontował na swojej łodzi silnik zasilany akumulatorem. W tym czasie na świecie nie było odpowiedników takiego statku, który mógłby poruszać się z elektryczności. W tym samym czasie urządzenie mogło osiągnąć prędkość czterech węzłów.
Według projektu tego samego wynalazcyłódź "Postal". Jego główną cechą, która porównując flotę okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonych, ponownie daje przewagę Rosjanom (takiego statku nie było wtedy nigdzie indziej na świecie), jest jednosilnikowy. Jedyną wadą urządzenia jest ślad w postaci bąbelków, który po sobie zostawia. Oznacza to, że ze względu na niski poziom kamuflażu nie można go używać do celów wojskowych.
W tym czasie branża aktywnie się rozwijałaoraz wprowadzenie elektrowni. To właśnie w tym okresie ukształtowały się takie schematy i zasady, które nadal są wykorzystywane w projektowaniu łodzi. Rozwój nastąpił także w sektorze zbrojeniowym. Drzewiecki zaprojektował wyrzutnie torpedowe, które przez długi czas służyły flocie okrętów podwodnych. Ale zacofanie takich branż, jak elektrotechnika i przemysł napędowy, nie pozwoliło na stworzenie pełnoprawnego statku bojowego.
Łódź podwodna „Dolphin”
Możliwe jest dokładne porównanie floty okrętów podwodnych Federacji Rosyjskiej i Stanów Zjednoczonychta jednostka. Statek został zbudowany na początku XX wieku według projektu Bubnova i Goryunova przez Stocznię Bałtycką w St. Petersburgu. Układ napędowy składał się z dwóch części. Pierwsza była silnikiem na gaz, a druga była silnikiem elektrycznym. Rozwój był tak potężny i niestandardowy, że pod względem parametrów technicznych przewyższał amerykański aparat Fultona.
Od teraz rozwój podwodnegoflota Federacji Rosyjskiej poszła bardzo szybko. Przeszkolono wykwalifikowany personel. Od rozwoju projektowania przemysł ten stał się niezawodnym ramieniem bojowym kraju. Rząd wspierał ten sektor na wszelkie możliwe sposoby. A po wprowadzeniu specjalnej odznaki dla oficerów okrętów podwodnych wzrosła chęć służenia w tych oddziałach, podobnie jak autorytet całej sfery.
Nowoczesny skład rosyjskiej marynarki wojennej
W tej chwili rosyjska marynarka wojenna obejmuje pięć dywizji. Każdy z nich składa się z sił powierzchniowych i podwodnych. Wyróżnia się następujące elementy składowe tej jednostki wojskowej:
- Flota Bałtycka.Główna baza tego komponentu znajduje się w Bałtijsku. Okrętem flagowym jest niszczyciel „Persistent”. Bałtyckie siły podwodne charakteryzują się trzema łodziami z silnikiem diesla. Nawiasem mówiąc, porównanie floty podwodnej Rosji i Stanów Zjednoczonych (2016) sugeruje, że tego typu aparatura istnieje tylko na terytorium Rosji. W Stanach Zjednoczonych od dawna zaniechano produkcji takich statków.
- Flota Północna.Główna baza tego komponentu znajduje się w Severomorsku. Okrętem flagowym jest ciężki krążownik rakietowy Peter the Great o napędzie atomowym. Północna flota okrętów podwodnych Rosji wyróżnia się szeroką gamą środków technicznych. Na bazie tej jednostki znajdują się trzy krążowniki podwodne z ciężkimi rakietami i osiem okrętów podwodnych z pociskami strategicznymi. Okręty podwodne północnej floty Rosji reprezentowane są przez modele z pociskami manewrującymi (3 jednostki), wielozadaniowymi pociskami nuklearnymi (12 jednostek), olejem napędowym (8 jednostek) i specjalnym (2 jednostki).
- Flota Czarnomorska. Główna baza tego komponentu znajduje się w Sewastopolu. Okrętem flagowym jest krążownik rakietowy Moskwa. Element podwodny jest reprezentowany przez dwie łodzie podwodne z silnikiem Diesla.
- Flota Pacyfiku.Główna baza tego komponentu znajduje się we Władywostoku. Okrętem flagowym jest krążownik rakietowy Varyag. Siły podwodne mają na swoim bilansie 5 rakietowych okrętów podwodnych, 6 atomowych okrętów podwodnych z pociskami manewrującymi, 7 uniwersalnych atomowych okrętów podwodnych i 8 modeli z silnikiem wysokoprężnym.
- Flotylla kaspijska. Główna baza tego komponentu znajduje się w Astrachaniu. Okrętem flagowym jest okręt patrolowy „Tatarstan”. Ta jednostka nie obejmuje sił podwodnych.
Urządzenia wielofunkcyjne
Porównanie floty okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonych (2016,podobnie jak w innych latach nie przyniosła znaczących przełomów w tej dziedzinie) pozwala ogólnie ocenić potencjał sił morskich. Jednymi z najważniejszych urządzeń na wyposażeniu technicznym armii dowolnej potęgi morskiej są łodzie, które mają do czynienia z zadaniami o charakterze operacyjno-taktycznym. Zadaniem takich statków jest niszczenie celów nawodnych wroga i niszczenie celów na wybrzeżu. Pociski Cruise i torpedy są używane jako broń. W zależności od rodzaju uzbrojenia okręty podwodne to:
- pociskami manewrującymi;
- z torpedami;
- pociskami manewrującymi i torpedami.
Flota okrętów podwodnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych ma dużąliczba okrętów podwodnych ma charakter operacyjno-taktyczny. To właśnie na te statki ma na celu ogólna koncepcja militarna Ameryki. Jeśli weźmiemy pod uwagę inną cechę klasyfikacyjną, taką jak jakość, nie ma wyraźnego lidera. Wynika to z dużego potencjału technicznego obu krajów.
Amerykańskie łodzie operacyjno-taktyczne
To, co jest niebezpieczne dla amerykańskiej floty okrętów podwodnych, to właśnieokręty podwodne tego typu. Pięćdziesiąt dziewięć modeli tego typu jest zlokalizowanych na podstawie amerykańskich sił morskich. Większość z nich (a jest to trzydzieści dziewięć statków) weszła do równowagi w siedemdziesiątym szóstym roku ubiegłego wieku. Nazywają się „Los Angeles” i należą do trzeciego pokolenia. Ze względu na rodzaj broni są one typu mieszanego. Obejmują one pociski przeciwokrętowe Harpoon i torpedy. W przyszłości planowane jest stopniowe wycofywanie tych jednostek z eksploatacji i zastępowanie ich nowszymi modelami. Do lat trzydziestych planuje się przeprowadzić taką modernizację.
Stawka jest umieszczana na łodziach czwartej generacji.Zamierzają zastąpić nimi Los Angeles. Należą do nich modele takie jak Virginia i Sea Wolf. Ten ostatni został opracowany w latach dziewięćdziesiątych. Budowa kosztuje cztery i pół miliarda dolarów. Ale cena jest uzasadniona parametrami technicznymi. Jest wyposażony w potężny kompleks pocisków manewrujących i torped. Charakteryzuje się również niskim poziomem hałasu. Wraz z wydaniem każdego modelu łódź staje się coraz doskonalsza. Jednak porównanie floty okrętów podwodnych Rosji i Stanów Zjednoczonych (2017) daje prawo do stwierdzenia, że domowy „Ash” nie ustępuje „Wilkowi morskiemu” z pierwszej serii.
Amerykańska przewaga
Amerykańskie i rosyjskie okręty podwodne na rok 2016różni się nie tylko składem ilościowym, ale także generacjami modeli. Amerykańska łódź podwodna Virginia została zaprojektowana znacznie później niż Sea Wolf. Ale mimo to pod względem parametrów technicznych Seawulf znacznie wyprzedza swojego następcę. Jeśli porównamy oba te amerykańskie modele z rodzimym "Ash", to znajduje się gdzieś pośrodku. Charakterystyczną cechą i zaletą rosyjskiej łodzi podwodnej jest jakość jej uzbrojenia. Pociski manewrujące kalibru są znacznie lepsze od amerykańskiego Tomahawka pod względem skuteczności.
Wśród rosyjskich modeli na poziomie najlepszychjedyne amerykańskie łodzie to Siewierodwińsk. Ale to tylko jeden, chociaż projekt przewiduje budowę trzech kolejnych. Ale zanim zostaną zbudowane, Ameryka wejdzie w nowy etap rozwoju.
Modele z silnikiem Diesla
Przedstawiono rosyjską flotę okrętów podwodnych (zdjęcie poniżej)potężny kompleks modeli diesla. To właśnie odróżnia sektor krajowy od amerykańskiego. W Stanach Zjednoczonych w połowie ubiegłego wieku zarzucono produkcję łodzi tego typu. W Rosji takie okręty podwodne nie tylko nie zostaną usunięte z równowagi, ale nadal będą aktywnie produkowane i ulepszane. Większość tego typu jednostek to zmodernizowany model Varshavyanka. Pod względem technicznym są gorsze od łodzi atomowych, ale pod względem uzbrojenia wcale nimi nie są.
W przyszłości planowane jest uruchomienie statku z silnikiem dieslaKalina. Różnica polega na tym, że silnik pracuje bez tlenu. Taki model może przebywać w przestrzeni podwodnej przez około miesiąc i nie będzie musiał się wyłaniać.
Tak więc Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych jest teraz na szczycie.Rosyjska marynarka wojenna pozostaje w tyle w sensie jakościowym, chociaż w kilku obszarach trwają obecnie aktywne prace badawcze. To prawda, że nie wiadomo jeszcze, który konkretny rozwój odniesie największy sukces.
