/ / System wielowalutowy: cel i funkcje

System wielowalutowy: cel i funkcje

W niestabilnym świecie nie ma waluty krajowejnie zasługuje na bezwarunkowe zaufanie. Sposób rozwiązania tego problemu jest oczywisty. Jest znany jako system wielowalutowy. Jego zastosowanie zapewnia szereg istotnych zalet.

Ogólna koncepcja

System wielowalutowy wymaga użyciabanknoty z kilku stanów do rozliczeń i rezerwacji. Można go wdrożyć na poziomie regionalnym, krajowym i globalnym. Wprowadzenie takiego systemu ma na celu stworzenie korzystnych warunków dla handlu i pożyczek. Ponadto stosowanie różnych walut jako narzędzia rezerwowego jest w pełni zgodne ze znaną zasadą dywersyfikacji.

system wielowalutowy

Większość konwersji aktywów w banknotykraje rozwinięte gospodarczo znacznie zwiększają prawdopodobieństwo ich zachowania. Ważnym warunkiem tego jest racjonalny podział rezerw między najbardziej płynne waluty świata. Z reguły siła finansowa kraju prowadzi do powstania ogromnego popytu na jego banknoty na rynku światowym.

Sytuacje kryzysowe

W niektórych przypadkach system wielowalutowypowstaje naturalnie z powodu niestabilności politycznej i gospodarczej każdego państwa. Jeśli rząd uzna, że ​​wydawanie własnej waluty jest zbyt uciążliwe, może oficjalnie zezwolić na korzystanie z walut obcych. Historia dolara Zimbabwe jest wyraźną ilustracją tego scenariusza. Katastrofalna sytuacja w gospodarce tego afrykańskiego kraju doprowadziła do rocznej stopy inflacji w wysokości 231 milionów procent.

wielowalutowy system finansowy

Waluta krajowa była znacznie tańszapapier, na którym został wydrukowany. Rząd postanowił zakazać obrotu dolarem Zimbabwe. Prawnym środkiem płatniczym w tym kraju był dolar amerykański, funt szterling, euro i rand południowoafrykański. Do tej pory w Zimbabwe utrzymywano system wielowalutowy. Bank centralny tej republiki afrykańskiej nie wznowił emisji banknotów krajowych.

Przykłady

Oprócz krajów dotkniętych hiperinflacjąwielowalutowe systemy finansowe są używane przez małe lub ekonomicznie zależne państwa. Na przykład frank szwajcarski i euro są głównymi jednostkami monetarnymi Księstwa Liechtensteinu. Republika Panamy, z siedzibą w Ameryce Środkowej, oficjalnie emituje własną walutę (balboa), ale tak naprawdę większość płatności w tym kraju odbywa się w dolarach amerykańskich. Podobna sytuacja rozwinęła się w Ekwadorze. Waluta krajowa, zwana centavo, służy jako mały chip przetargowy, a do dużych płatności używa się dolara amerykańskiego.

standardowy system wielowalutowy

Oprócz małych krajów o niewystarczającym poziomie niezależności ekonomicznej, niektóre jednostki rządowe, które nie są uznawane przez społeczność międzynarodową, korzystają z wielowalutowego systemu finansowego.

Ewolucja

Pomysł użycia zarówno zewnętrznego, jak i wewnętrznegohandel różnymi krajowymi środkami płatniczymi był nieistotny przez wiele stuleci. Według standardów historycznych wywodzi się z bardzo niedawnej przeszłości. Powodem pojawienia się systemu wielowalutowego było rozprzestrzenienie się na świecie tak zwanych pieniędzy fiat. Termin ten pochodzi od łacińskiego słowa „porządek” lub „dekret”. Z praktycznego punktu widzenia pieniądz pieniężny to jednostka rozliczeniowa nieprzypisana do żadnych wartości fizycznych. Mają siłę nabywczą tylko dzięki woli rządu, który nakazał ludności wykorzystać je jako jedyny legalny środek płatniczy. Płynność pieniądza fiskalnego zależy wyłącznie od stabilności reżimu politycznego. Rewolucje lub obalenia rządów mogą szybko osłabić walutę krajową.

system rozliczeń wielowalutowych

Papierowe środki płatnicze są z natury większenie jak klasyczna forma pieniądza, ale akcje spółek handlowych. Wartość waluty krajowej zależy tylko od reputacji państwa wydającego.

Umowa jamajska

Obecny globalny system walutowyzostał zainstalowany w 1978 roku. Porozumienie podpisane przez wiele krajów w Kingston, stolicy Jamajki, przewidywało szereg ważnych reform. Po pierwsze, złoto zostało całkowicie wyłączone z rozliczeń międzynarodowych. Po drugie, system wielowalutowy standardowy został prawnie potwierdzony. Oznaczało to, że wszystkie jednostki waluty krajowej były na równi. Zgodnie z porozumieniem jamajskim żadna waluta nie może oficjalnie mieć statusu rezerwowego. Ta klauzula traktatu międzynarodowego nie miała żadnego wpływu na rzeczywistą sytuację na świecie. Globalny pojazd rezerwowy faktycznie stał się dolarem amerykańskim. Globalny system rozliczeń wielowalutowych nigdy nie został wprowadzony w życie.