Włoski artysta Antonello da Messina: biografia, kreatywność i ciekawe fakty

Antonello da Messina - słynny włoskimalarz. We wczesnym renesansie reprezentował południową szkołę malarstwa. Był nauczycielem Girolamo Alibrandiego, który był nazywany Messyńskim Rafaelem. Aby osiągnąć głębię koloru w ostrych portretach i poetyckich obrazach, posługiwał się techniką malarstwa olejnego. W artykule zwrócimy uwagę na krótką biografię artysty i bardziej szczegółowo omówimy jego prace.

Przedstawiciel nowego kierunku

Wiele informacji o życiu Antonello takMesyna jest kontrowersyjna, wątpliwa lub zagubiona. Ale jest całkiem oczywiste, że to on zademonstrował weneckim artystom świetliste możliwości malarstwa olejnego. W ten sposób Włoch położył podwaliny pod jedną z kluczowych dziedzin sztuki zachodnioeuropejskiej. Idąc za przykładem wielu innych artystów tamtych czasów, Antonello połączył holenderską tradycję wiernego optycznie odwzorowania szczegółów obrazu z malarskimi innowacjami Włochów.

Historycy znaleźli zapis, że w 1456 r.bohater tego artykułu miał studenta. To znaczy najprawdopodobniej malarz urodził się przed 1430 rokiem. Neopolitan Colantonio był pierwszym nauczycielem Antonello da Messina, którego prace zostaną opisane poniżej. Fakt ten potwierdza przesłanie J. Vasariego. W tym czasie Neapol znajdował się pod wpływem kulturowym Półwyspu Iberyjskiego, Holandii i Francji, a nie północnych Włoch i Toskanii. Pod wpływem twórczości Van Eycka i jego zwolenników z każdym dniem wzrastało zainteresowanie malarstwem. Plotka głosiła, że ​​bohater tego artykułu nauczył się od niego techniki malarstwa olejnego.

Mistrz portretu

Antonello da Messina był z urodzenia Włochem,ale jeśli chodzi o edukację artystyczną, w dużej mierze należał do tradycji malarskich północnej Europy. Znakomicie malował portrety, które stanowiły prawie trzydzieści procent jego zachowanych dzieł. Zazwyczaj Antonello przedstawiał modelkę przed klatką piersiową iw zbliżeniu. W tym przypadku ramiona i głowę umieszczono na ciemnym tle. Czasami na pierwszym planie artysta malował parapet z przyczepionym do niego cartellino (mała kartka z napisem). Iluzjonistyczna precyzja i grafika w przekazaniu tych detali wskazują na ich holenderskie pochodzenie.

„Portret mężczyzny”

Ten obraz, namalowany przez Antonello da Messina in1474-1475 to jedna z jego najlepszych prac. Paleta artysty ogranicza się do bogatych brązów, czerni i pojedynczych kresek cielistych i białych. Wyjątkiem jest czerwona czapka, uzupełniona wystającym ciemnoczerwonym paskiem bielizny. Wewnętrzny świat narysowanego modelu praktycznie nie jest ujawniony. Ale twarz promieniuje inteligencją i energią. Antonello bardzo subtelnie wymodelował go światłocieniem. Ostry rysunek rysów twarzy w połączeniu z grą światła nadaje twórczości Antonello niemal rzeźbiarską wyrazistość.

"To jest facet"

Portrety Włocha przyciągają widza błyszczącym,błyszcząca powierzchnia i format komory. A kiedy da Messina przeniesie te cechy na malarstwo religijne (obraz „To jest człowiek”), to rodzaj ludzkiego cierpienia staje się strasznie bolesny.

Ze łzami na twarzy i liną na szyi, nagoChrystus uważnie wpatruje się w widza. Jego postać wypełnia prawie całe pole płótna. Interpretacja fabuły różni się nieco od motywu malowania ikon. Włoch starał się jak najbardziej realistycznie przekazać psychologiczny i fizyczny obraz Chrystusa. To właśnie sprawia, że ​​widz skupia się na znaczeniu cierpienia Jezusa.

„Maria Annunziata” Antonello da Messina

Ta praca, w przeciwieństwie do obrazu „Toosoba ”, zupełnie inny nastrój. Ale od widza wymaga to również wewnętrznego doświadczenia i emocjonalnego udziału. Jeśli chodzi o Marię Annunziata, Antonello wydaje się umieszczać widza w miejscu archanioła w przestrzeni. Daje poczucie współudziału psychicznego. Dziewica Maryja siedząca przy stoliku lewą ręką trzyma narzucony na nią niebieski welon, a drugą podnosi do góry. Kobieta jest całkowicie spokojna i zamyślona, ​​jej równomiernie oświetlona, ​​rzeźbiarsko wyrzeźbiona głowa zdaje się świecić na ciemnym tle obrazu.

Maria Annunziata nie jest jedynapopiersie portret kobiety autorstwa Antonello da Messina. „Zwiastowanie” – tak nazywa się inny podobny obraz malarza, który przedstawia tę samą Matkę Boską, tylko w innej pozycji: trzyma niebieski welon obiema rękami.

W obu obrazach artysta starał się wyrazićpoczucie duchowego połączenia kobiety z wyższymi mocami. Jej wyraz twarzy, postawa rąk i głowy, a także spojrzenie mówią widzowi, że Maria jest teraz daleko od świata śmiertelników. A czarne tło płócien tylko podkreśla dystans Matki Bożej.

"NS. Hieronim w swojej celi ”

Na zdjęciach omówionych powyżej nie ma nawetminimalne zainteresowanie problemem przenoszenia otaczającej przestrzeni. Ale w innych pracach malarz pod tym względem znacznie wyprzedzał swój czas. Na obrazie „Św. Hieronim w swojej celi „przedstawia świętego czytającego przy stoliku muzycznym. Jego gabinet mieści się w gotyckiej sali, w tylnej ścianie której znajdują się okna na dwóch kondygnacjach. Na pierwszym planie obraz jest obramowany ramką i łukiem. Postrzegane są jako proskenium (technika powszechna w sztuce krajów położonych na północ od Alp). Musztardowy kolor kamienia podkreśla kontrast cienia i światła w pomieszczeniu przypominającym jaskinię. Szczegóły obrazu (krajobraz w oddali, ptaki, przedmioty na półkach) są odtworzone z bardzo dużą dokładnością. Efekt ten można osiągnąć tylko przy nakładaniu farby olejnej dość małymi pociągnięciami. Ale główną zaletą malowania da Messina jest nadal niezawodna transmisja detali, ale stylistyczna jedność powietrza i światła.

Monumentalny ołtarz

W latach 1475-1476. artysta mieszkał w Wenecji.Tam namalował wspaniały ołtarz do kościoła San Cassiano. Niestety, do dziś zachowała się tylko jego środkowa część, w której przedstawiona jest górująca na tronie Madonna z Dzieciątkiem. Po obu stronach są święci. Ten ołtarz należy do rodzaju nawrócenia sacra. Oznacza to, że Madonna z Dzieciątkiem i święci są w tej samej przestrzeni. A to przeciwieństwo w postaci podzielonego na części poliptyku. Rekonstrukcja monumentalnego ołtarza została oparta na późniejszych pracach Giovanniego Belliniego.

„Pieta” i „Ukrzyżowanie”

Obraz olejny Antonello, a raczejumiejętność oddania światła tą techniką była bardzo ceniona przez kolegów artystów. Od tego czasu koloryzm wenecki opiera się wyłącznie na rozwoju wielkiego potencjału nowego kierunku. Prace Da Messiny z okresu weneckiego mają tę samą tendencję konceptualną, co jego wcześniejsze prace. Mocno wymazany obraz „Pieta”, nawet w tak zniszczonym stanie, napełnia publiczność napiętym poczuciem współczucia. Na pokrywie grobowca martwe ciało Chrystusa trzymane jest przez trzech aniołów o spiczastych skrzydłach przecinających powietrze. Artysta przedstawił w zbliżeniu centralną postać.

Jest niejako dociskany do powierzchni płótna.Empatia dla przedstawionego cierpienia jest tym, czego szukał Antonello da Messina przy użyciu powyższej techniki. Ukrzyżowanie to kolejny obraz malarza. Jest podobny motywem do „Piety”. Płótno przedstawia Jezusa ukrzyżowanego na krzyżu. Po jego prawej stronie jest Maryja, a po lewej Apostoł Jan. Podobnie jak „Pieta”, płótno ma na celu wywołanie empatii u widza.

„Święty Sebastian”

Ten obraz jest przykładem tego, jak Antonellorywalizował w przedstawianiu heroicznej nagości i umiejętności przekazywania linearnej perspektywy z kolegami z północnych Włoch. Na tle brukowanego placu ciało świętego przeszyte strzałami nabiera ogromnych rozmiarów. Pędząca w głąb przestrzeń, fragment kolumny na pierwszym planie i perspektywa z bardzo niskim punktem zbiegu świadczą o tym, że malarz wykorzystał zasady geometrii euklidesowej w budowie kompozycji.

Interesujące fakty

• Antonello da Messina, którego obrazy zostały opisane powyżej, zwykle przedstawiał swoich bohaterów przed klatką piersiową, z bliska i na ciemnym tle.
• Według J. Vasariego Włoch udał się do Holandii, aby poznać tajemnicę nowej techniki malarskiej. Jednak ten fakt nie został udowodniony.
• Do tej pory nie ustalono rzetelnie, kto nauczył bohatera tego artykułu malarstwa olejnego. Mówiono, że to Van Eyck.