Obecnie istnieje ogromna liczba parków. Każde miasto, a często wieś, ma jedno. Co nazywa się parkiem i które z nich są najciekawsze?
Co to jest park?
Park to naturalny lub sztucznie ukształtowany teren stworzony do rekreacji. Ale taka skromna definicja nie ujawnia całej istoty tego pojęcia.
Park to sztuka.Nawet w czasach starożytnych ukończenie go mogło zająć lata, a setki ludzi były zaangażowane w pracę. Wieki później niewiele się zmieniło. Dopiero teraz istnieje wiele odmian parków. Różnią się między sobą kształtem, rozmiarem, nasadzeniami. Ponadto istnieją miasta, dwory, parki krajobrazowe, parki rozrywki zajmują osobną niszę, w której atrakcje są ważniejsze niż rośliny.
Samo słowo oznacza „odgrodzone miejsce”.W tradycyjnym rozumieniu park to obszar obsadzony krzewami i drzewami, rabatami kwiatowymi i trawnikami, które uzupełniają takie atrybuty jak alejki, ławki, tarasy, tarasy widokowe, altany, stawy, fontanny itp. mogą to być na przykład francuski lub angielski. Odrębną klasyfikację tworzą terytoria, których głównym zadaniem jest ochrona i badanie przyrody, a nie tworzenie miejsca rekreacji. Obejmuje to parki botaniczne, zoologiczne, narodowe.
Historia występowania
Pomysł na tworzenie kompozycji z naturalnych materiałówpojawił się w starożytnych Chinach. W starożytnej Grecji istniała tradycja sadzenia drzew wzdłuż ścieżek dla pieszych; w Persji sztukę parkową uważano za święte zajęcie. Jednym z pierwszych parków na świecie, w którym zastosowano układ, są egipskie ogrody Semiramis. Z Egiptu idea parków i ogrodów dotarła do arabskiej Hiszpanii, następnie do katolickiej Hiszpanii, a następnie do reszty Europy.
Aż do XVIII wieku parki nazywano ogrodami.W Europie pojawiły się w średniowieczu i początkowo powstawały tylko na terenie klasztorów. W okresie renesansu zdobywają popularność we Włoszech. Następnie, wzorem starożytnej Grecji, w ogrodach ustawiono rzeźby i kolumnady. Parki stały się powszechne w epoce baroku, wśród projektantów pojawiają się prawdziwi ogrodnicy.
Najlepsze parki na świecie
Park „Schönbrunn” w Austrii, „Get-Loo” wHolandia i Vaux-le-Vicomte we Francji są uważane za wzorowe dla Europy. Pojawiły się w XVII wieku i są częścią zespołu pałacowo-parkowego. Na terytoriach jest wiele fontann i rzeźb, a klomby i krzewy tworzą mylące wzory.
Tokijski park Ueno jest znany na całym świecie.Wiosną kwitną tu niezliczone ilości japońskich wiśni. Park Gaudiego w Barcelonie to przykład połączenia form architektonicznych i terenów zielonych. W tym miejscu fantazja wkracza w rzeczywistość z dziwacznymi domami, jaskiniami i salamandrami.
Alupkinsky Park na Krymie, utworzony z inicjatywyHrabia Woroncow jest nie mniej imponujący niż te europejskie. Zawiera kilka jezior, wiele fontann i źródeł, a także setki egzotycznych roślin sprowadzonych z całego świata. Park Woroncowski to wspaniały przykład parku krajobrazowego, w którym natura łączy się z ludzką kreacją.
