Bycie jest czymś więcej niż życiem

Bycie jest tradycyjnie jednym z głównych inajbardziej złożone koncepcje filozoficzne egzystencji jako takiej. To od niego wielcy mędrcy przeszłości rozpoczynają swoje refleksje, a filozofowie naszych czasów spierają się o niego. Bycie to życie

osoba we Wszechświecie lub w całym wielkim Kosmosie, zktóry każdy z nas przyszedł i dokąd wszyscy pójdziemy w odpowiednim czasie? Niesamowita tajemnica i odwieczne pytanie, które prześladuje ludzi. Próbując znaleźć odpowiedzi, stworzyć pełny i poprawny obraz ludzkiej egzystencji, pojawiła się niesamowita liczba interpretacji tego pojęcia. Główne terminy w obecnym tekście nie bez powodu pisane są wielką literą. Nie są to zwykłe oznaczenia rzeczy, ale mają na celu podkreślenie ich skali i głębi.

Najpełniejsze rozważenie głównych aspektów nie jestod stu lat próbują nauki takie jak metafizyka i ontologia, teologia, kosmologia i filozofia antropologii. Każdy z nich rozważa typy bytu jako część uniwersalnej przestrzeni i umysłu. Zatem teologia jest dziedziną wiedzy poświęconą boskiemu istnieniu. Metafizyka mówi o początkach, bardzo drobnych, nadczułych zasadach tego ludzkiego fenomenu. To właśnie ją Arystoteles nazwał „pierwszą filozofią” i często te dwa pojęcia są uważane za połączone, a niekiedy całkowicie identyczne. Kosmologia wybrała Esencję Świata jako przedmiot swoich badań. Kosmos, podobnie jak cały świat, jest obszarem wiedzy. Ontologia rozważa wszystko, co jest. Dialektyka bytu, zaproponowana przez Hegla, widzi w nim ciągły łańcuch wydarzeń, myśli, nieustanny ruch i rozwój. Jednak ten punkt widzenia jest często krytykowany.

Oczywiście tak wiele trendów filozoficznych,pociągnęło za sobą naturalne wyłonienie się takich pojęć, jak „typy bytu”. Jakie może przybierać formy? Pomimo różnic w interpretacji Bycie jest tylko materialną i duchową częścią naszego świata. To właśnie ta przynależność do tej lub innej dziedziny bytu otrzymała nazwę rzeczywistości obiektywnej i subiektywnej.

Część materialna obejmuje wszystko toistnieje niezależnie od woli i pragnienia Człowieka. Jest sam w sobie samowystarczalny i niezależny. Co więcej, obiektywna rzeczywistość obejmuje nie tylko przedmioty przyrody, ale także zjawiska życia społecznego. Istota duchowa to bardziej subtelna struktura. Myśli i pragnienia, myśli, refleksje są częścią subiektywnej rzeczywistości Istoty Uniwersalnej.

Tak jak biel nie może istnieć bez czerni, tak Byt traci sens bez swego przeciwieństwa. Ta antypoda nazywa się „Nic”.

Nieistnienie - to często nazywa się przeciwwagąIstnienie. Najbardziej interesującą i niewytłumaczalną cechą Niczego jest to, że w absolutnym rozumieniu Wszechświata po prostu nie może. Mimo pewnej absurdalności takiego stwierdzenia, dzieje się to w filozofii.

Sam człowiek po swojej śmierci wchodzi w toNic, poza jego tworami, potomkami i myślami, pozostaje na tym świecie i staje się częścią rzeczywistości, w której nadal żyją następne pokolenia. Takie „przepełnienie” pozwala powiedzieć, że Bycie jest nieskończone i Nic nie jest warunkowe.