Lorenz Edfred Peter Freichen (02.02.1886–02.09.1957) to duński badacz Arktyki, autor wielu książek, antropolog i dziennikarz. Nasz artykuł będzie poświęcony jego biografii, życiu osobistemu i podróżom. Wiele w życiu Petera Freichena jest związane ze Związkiem Radzieckim. Przyjechał do Rosji i brał udział w wyprawach eksplorujących Arktykę. Współpracował także z radzieckimi polarnikami. A co wiemy o jego życiu osobistym? Mówią, że osiadł na Grenlandii, a nawet wziął Eskimosa za żonę? Na zdjęciach badacz Arktyki wygląda jak prawdziwy olbrzym. Zwłaszcza w sąsiedztwie jego drobnej żony. Jakie są wady fotografii retro, czy też Freuchen naprawdę cierpiał z powodu gigantyzmu? Jakie książki napisał? Czy może je czytać osoba niedoświadczona w terminologii naukowej? Wszystko to zostanie omówione w tym artykule.
Biografia, początek kariery podróżnika
Peter Freichen urodził się w mieście Nykøbing w rDania, 2 lutego 1886. Jego rodzicami byli Lorenz Benzon i Anna Petrina Frederikka (z domu Rasmussen). Od dzieciństwa chłopca pociągało morze. Prawdopodobnie dotyczyło to genów Wikingów. Jednak młody człowiek ukończył uniwersytet z tytułem magistra filologii. To pomogło mu później zdobyć sławę jako pisarz i dziennikarz. W 1906 r. Przyłączył się do wyprawy i do 1908 r. Eksplorował Grenlandię. Ale po powrocie do domu nigdy nie przestawał marzyć o dalekiej północy. W 1910 roku wraz ze swoim serdecznym przyjacielem, innym polarnikiem Knudem Rasmussenem, założył stację handlową Thule. Żył wśród Eskimosów od 1913 do 1919 roku. Później został członkiem kolejnej wyprawy, która wykonała szczegółową mapę Grenlandii (1921-1924).
Rodzina
Wiadomo o życiu osobistym polarnika,że był trzykrotnie żonaty. Za pierwszym razem poślubił Eskimosa o imieniu Navarana Mekupaluk. Urodziła mężowi syna Mekusaka Avataka Igimaxusuktoranguapaluca i córkę Pipaluk Gett Tukuminguak Kasaluk Palika Hager. Małżeństwo to trwało dziesięć lat (od 1911 do 1921), aż Navarana zmarła na „hiszpańską grypę” - straszliwą epidemię grypy, która zebrała ogromne żniwo w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej. Po raz drugi Peter Freichen ożenił się w 1924 roku z Magdaleną Wang Lauridsen. Ale para zdecydowała się na rozwód w 1944 roku. I wreszcie, w 1945 roku polarnik związał swój los z Dagmar Cohn (1907-1991). Wnuk Freichena, Inuit (Eskimos) Peter, był wybrany na burmistrza Nuantsinak w Kanadzie w latach 1979-1984.
Życie na Grenlandii. Stacja bazowa Thule
Odwiedziwszy raz Grenlandię, Freychen już nie mógłżyć bez tej największej wyspy na świecie. Powrócił tam w 1910 roku i przez długi czas wiązał swój los z rdzenną ludnością Eskimosów. Wraz z innym polarnikiem, Knudem Rasmussenem, Freichen założył Thule. Ta stacja wzięła swoją nazwę od Ultima Thule - najbardziej wysuniętej na północ poczty. Thule stało się bazą dla wielu wypraw. Na stałe mieszkał od 1913 do 1919 roku, Peter Freichen i jego żona Navarana. Odkrywcy polarni dokonywali śmiałych wypraw w głąb wyspy, dwukrotnie przemierzając Grenlandię w psich zaprzęgach. W sumie od 1912 do 1933 roku odbyło się siedem takich wypraw.
Czym był Peter Freichen: wzrost i waga
W 1958 roku książka wspomnień oten niezwykły polarnik. Jego autorami są córka z pierwszego małżeństwa Pipaluk, Uvdluriak Inuterssuak, brat Navarany, Niels Bor, laureat Nagrody Nobla i inni. „Księga Freychen” jest pełna ciepłych słów o odważnym polarniku, który całe swoje przeznaczenie związał z Eskimosów, a nawet związał się z nimi. Porusza się tam między innymi kwestię rozwoju tej wyjątkowej osoby. Rzeczywiście, na starym zdjęciu, które przedstawia polarnika Petera Freichena z żoną, wygląda jak prawdziwy olbrzym. Ale efekt ten osiąga się dzięki znikomości jego żony Dagmar (z domu Gale).
Chociaż Freychen, jak piszą o nim ci, którzy go znaliosobiście był wysokim mężczyzną o potężnej budowie. Nawet Thor Heyerdahl, który sam nie był niski, był pod wrażeniem swojej sylwetki. Ale ten bohater nigdy nie używał swojej mocy do czynienia zła. Był znany jako wyjątkowo miła i sympatyczna osoba, która zawsze przychodzi z pomocą słabszym. Wielu nazywa go obrońcą praw człowieka. W końcu walczył o lepsze życie dla rdzennych mieszkańców Dalekiej Północy. Na kartach „Księgi Freichena” widzimy obraz badacza, utalentowanego pisarza i humanisty.
Badania w innych krajach
Grenlandia była jego krajem marzeń. Ale surowa natura innych terytoriów Dalekiej Północy przyciągała go z nie mniejszą siłą. Skorzystał z okazji i kiedy Amerykanie zdecydowali się nakręcić film dokumentalny o naturalnym pięknie Alaski, poprowadził tę filmową wyprawę. Peter Freichen odwiedził Hudson. Później podróżował do skrajnych północnych terytoriów Szwecji (Laponia) i Norwegii. W 1935 roku badacz Arktyki postanowił tymczasowo zmienić polarne czapy lodowe na klimat sawanny iw tym celu wyjechał do Afryki Południowej. Podróżował także po całej Ameryce Południowej i Północnej. Ale przede wszystkim lubił surową północną przyrodę. W 1928 i 1937 roku wziął udział w dwóch wyprawach sowieckich, które wyposażono w syberyjską Arktykę. Łączyła go silna przyjaźń z akademikiem O. Yu. Schmidtem Nie wiedząc nic o pochodzeniu stalinowskiego reżimu i GUŁAGU, duński polarnik wyznawał idealistyczne poglądy na temat Związku Radzieckiego.
II wojna światowa
W tym strasznym okresie, kiedy Europa była przytłoczonaNazizm, Peter Freichen, którego wzrost wynosił sześć stóp i siedem cali, nie mógł trzymać się z daleka od wydarzeń. Wrócił do swojej ojczyzny, Danii i stał się aktywnym uczestnikiem ruchu oporu. Ale w tym czasie stracił już nogę (z powodu odmrożenia w 1926 r.). Freuchen otwarcie oświadczył, że jest Żydem, gdziekolwiek się znajduje, gdy tylko usłyszał jakąś antysemicką maksymę. Ostatecznie został schwytany przez nazistów i skazany na śmierć. Ale odważnemu polarnikowi udało się uciec z niewoli. Najpierw ukrył się w Szwecji, a następnie przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu II wojny światowej Freychen ponownie powrócił do bliskiej jego sercu Grenlandii, do Eskimosów, których język, zwyczaje i tradycje znał tak dobrze. Pasja do podróży nie opuściła go aż do śmierci. A słynny podróżnik zmarł we wrześniu 1957 roku na atak serca na lotnisku Elmendorf na Alasce, kiedy miał lecieć na Grenlandię. Miał siedemdziesiąt jeden lat. Jego szczątki zostały pochowane w drogiej mu ziemi - w pobliżu stacji Thule na Grenlandii. W ostatnich latach swojego życia wraz z żoną Dagmar mieszkał w Nowym Jorku lub w swoim drugim domu, w Noank (Connecticut).
Biografia i książki autora
Freichen Peter jest znany nie tylko ze swojego polaruBadania. Pisał także książki. I mówimy nie tylko o pracach naukowych, esejach i opowiadaniach dokumentalnych, ale także dziełach sztuki - opowiadaniach, sztukach teatralnych i powieściach. Niestety tylko trzy jego prace ukazały się w języku rosyjskim. Są to powieści „Moja grenlandzka młodość” i „Wielki poszukiwacz”. Kolejna historia z elementami autobiografii to „Łowcy z Melville Bay”. Przewracając strony tej książki, widzimy obraz ciekawej, przyjaznej osoby, która zachwyca innych swoimi cechami moralnymi i fizycznymi. Przyciąga do niego przyjaciół, a on szanuje innych, niezależnie od ich koloru skóry. Ten polarnik był chętny do pomocy każdemu, kto miał kłopoty. Łowcy z Melville Bay to hymn dla Eskimosów, którzy żyją w trudnych i niebezpiecznych warunkach na wyspie prawie całkowicie pokrytej lodem. Książka zawiera również opowieść o europejskich żeglarzach i wielorybnikach. O drugim pobycie Petera Freichena w Związku Radzieckim można przeczytać w książce „Syberyjskie przygody”. Dosłownie na trzy dni przed śmiercią, która miała miejsce 2 września 1957 roku, autor zakończył pracę nad rękopisem Księgi siedmiu oceanów.
Inne czynności
Wieloletni polarnik Peter Freichenbył członkiem wielu towarzystw geograficznych w różnych krajach świata. Wszyscy docenili jego niezaprzeczalny wkład w badania Arktyki. Wśród głównych i wybitnych kręgów można wymienić Towarzystwo Międzynarodowe. Mark Twain, którego honorowym członkiem był Freichen. Zjeździł świat z serią wykładów o kulturze Eskimosów. Jego działalność literacka i publicystyczna również została doceniona za zasługi. Był członkiem korespondentem Duńskiego Instytutu Arktycznego. Przez kilka lat Peter Freichen piastował wysokie stanowisko przewodniczącego Związku Pisarzy w swoim ojczystym kraju. Trzeba powiedzieć, że badacz dobrze pokazał się w roli aktora. Przecież on sam często znajdował się w kadrze filmów dokumentalnych o surowej naturze Północy. Początkowo towarzyszył filmowym wyprawom jedynie jako doświadczony przewodnik. Ale później sam zaczął komentować to, co nagrywała kamera. Zagrał także w kilku hollywoodzkich filmach.
Nagrody
Słynny badacz Arktyki Peter Freichenotrzymał wiele nagród za swoją pracę. Zdobył złote medale Towarzystw Geograficznych Miasta Filadelfii oraz złoty medal Hans-Egede. Otrzymał również najwyższą nagrodę Benjamina Franklina.
