Aby chronić morskie bazy Rosji w południowej części wyspy Russky, niedaleko zatoki Novik, zbudowano Baterię Woroszyłowa, nazwaną na cześć ludowego komisarza obrony.
Jak to się wszystko zaczęło
Decyzja o jego budowie została podjęta w maju1931 rok. Ale dopiero w 1932 r. Zatwierdzono zakres uprawnień. Zdecydowano się na budowę baterii dwuwieżowej nr 981. Do 1933 r. Prowadzono prace kamieniste, betonowe, a także podziemne. W lutym 1934 r. Ukończono pierwszą wieżę, w kwietniu drugą. W listopadzie 1934 r. Bateria Woroszyłowa była gotowa do ostrzału treningowego. Jej dowódcą został mianowany N.V. Arsenyev.
Funkcje konstrukcyjne
W tym czasie wskaźnik budowy wyniósłbezprecedensowy. Ponadto bateria Woroszyłowa, zbudowana w ciągu dwóch lat, ma unikalną strukturę. Ma dogodną lokalizację i wyposażenie wewnętrzne. Bateria Woroszyłowa nie jest widoczna z morza. Dlatego w przypadku ataku wroga musiałby działać na ślepo.
Ale wewnątrz samej baterii nie jest bardzo dobry przegląd.„Jak więc się bronić?” Pytasz. W rzeczywistości wszystko jest bardzo proste, a jednocześnie sprytnie wymyślone. Strzelanie odbywa się ze stanowisk dowodzenia, które znajdują się w punktach o doskonałej widoczności. Pierwszy znajduje się na górze Vyatlin (wysokość 107 m), 1575 m od wieży. Drugi - na głównej górze o wysokości 279 metrów. Z tych słupków do akumulatora rozciągnięty został kabel, przez który przesyłano wiadomości.
Urządzenie wewnętrzne
Co to jest bateria Woroszyłowa?Jest to podziemna konstrukcja o głębokości 15 metrów. Wyobraź sobie pięciopiętrowy dom pod ziemią. Nad nim górują tylko dwie wieże, których grubość powłoki wynosi 2,8 m. Pod ziemią są one podtrzymywane przez gigantyczne kolumny, wokół których znajdują się mechanizmy i pokoje. Grubość ścianek bocznych i tylnych wynosi 1,5 m, ściana przednia 4 m.
Obiekt jest w stanie chronić nawet przed atakami z powietrza. Nie boi się również ataków chemicznych i bakteriologicznych.
Nic dziwnego, że przetrwał do dziśi w nim powstało muzeum akumulatorów Woroszyłowa. W każdej wieży znajdują się instalacje artyleryjskie. Nie są proste, ale pochodzą z pancernika Michaiła Frunze. Pociski uniosły się do wież za pomocą specjalnych mechanizmów.
Co jeszcze tam jest?
Konstrukcja ma trzy piętra.Na pierwszym piętrze znajdują się pomieszczenia mieszkalne i biurowe. Drugie piętro służyło jako magazyn ładunków, których łączna liczba osiągnęła 1200. Na trzecim piętrze przechowywano pociski przeznaczone bezpośrednio do działań wojennych. Może ich być około 600.
Wieże były przystosowane do podnoszenia pociskówurządzenie podnoszące - wciągnik. Dostarczono je do dział wzdłuż szyny jednoszynowej przymocowanej do sufitu. Podziemne przejście wykopano między dwiema wieżami na głębokości 20 metrów. Możliwe było także przejście specjalnym przejściem z trzeciego piętra.
Dolna część wieży może się obracać dla wygody karmienia pocisków. Ta akcja odbyła się za pomocą silników elektrycznych. Energia elektryczna była podłączona z systemu energetycznego wyspy.
Ludzie obsługujący wieżę mieli również czystą wodę,ponieważ pod baterią znajdowała się studnia artezyjska. Wieże można również obracać ręcznie w przypadku problemów z elektrycznością, chociaż akumulator miał własną instalację diesla.
Liczba personelu wynosiła 399 osób. Do obsługi jednej wieży potrzebnych było 75 osób.
Jeśli jesteś we Władywostoku, koniecznie zapytaj, jak dostać się do baterii Woroszyłowa. Ten wyjątkowy budynek zasługuje na naszą uwagę.
Moc bojowa
Ten kolos dawał takie salwy, że podczas ćwiczeń fala wybuchowa rozbijała szkło w oknach domów w pobliskich wioskach. Dlatego mieszkańcy wzmocnili je materacami.
Niemniej jednak uderza w dokładność, z jakąstrzały można oddać. W 1992 roku G.E. Shabot uderzył w mały cel - beczkę o średnicy około 2 metrów z odległości około 10 kilometrów. To był ostatni strzał. W 1998 r. Powstało tu muzeum. Wiele osób zastanawia się, czy bateria Woroszyłowa (Władywostok) jest dostępna do odwiedzenia. Godziny pracy muzeum: środa - niedziela, od 9.00 do 17.00. Poniedziałek i wtorek są dniami wolnymi.
Bez pracy
Bateria Woroszyłowa miała początkowy celchroń nasze ziemie przed atakiem Japończyków. Ale to już była reasekuracja. W końcu wybrzeże w pobliżu Władywostoku miało złożoną ulgę. Ponadto miasto było pod silną obroną artyleryjską. Zatem lądowanie lub zbliżanie się statków do brzegów było niemożliwe.
Próby Japończyków odcięcia Primorye od całego ZSRRnie powiodło się Podjęli je dwukrotnie: w 1938 i 1939 r. Japonia i ZSRR zawarły porozumienie w sprawie neutralności, które obowiązywało już na początku II wojny światowej. Dlatego bateria Woroszyłowa nigdy nie musiała brać udziału w żadnej akcji bojowej.
Dlaczego była potrzebna?A następnie, aby pokazać wszystkim nieżyczliwym, że mamy coś do odpowiedzenia za nielegalną inwazję na terytorium. Potem pojawia się drugie pytanie: „Dlaczego bateria została rozwiązana?” Odpowiedź jest bardzo prosta: stała się przestarzałą bronią. Wraz z wybuchem działań wojennych wróg po prostu go zniszczy. Rzeczywiście, w naszych czasach cele można trafić w odległości kilkuset kilometrów. Co więcej, jego współrzędne są znane.
Jeśli chcesz wiedzieć, gdzie znajduje się bateria Woroszyłowa, jak się do niej dostać, przyjedź na wyspę Russky, a tam pokażą ci kierunek.
Szkoda, że takie wspaniałe strukturystać się reliktem przeszłości. Ale kiedyś były symbolami swojego czasu. Ale nie stoi w miejscu, a naszą ojczyznę chroni nowa nowoczesna broń, która z czasem stanie się częścią historii Rosji. Odwiedź Muzeum Baterii Woroszyłowa, które jest nadal otwarte dla zwiedzających.
