Z problemem konfiguracji punktu dostępu użytkownicykomputery osobiste od momentu rozwoju technologii informatycznych do ich podłączenia do jednej sieci. Stworzenie połączenia internetowego lub po prostu połączenie kilku komputerów w jeden system wymagało nie tylko podłączenia dodatkowych urządzeń do komputera, ale także przeprowadzenia pewnych ustawień.
Często, aby ułatwić życie użytkownikomsprzęt jest dostarczany z pewnym oprogramowaniem. Ustanowienie połączenia polega na poprawnym podłączeniu niezbędnego sprzętu do komputera i wykonaniu szeregu punktów, które oferuje sam komputer. Niemniej jednak niektóre funkcje, które wymagają skonfigurowania punktu dostępu, powinny być nadal badane.
Połączenie modemowe z siecią WWWstał się powszechny. Modemy są teraz dostępne jako samodzielne urządzenia lub zintegrowane z różnymi gadżetami. W każdym przypadku, aby otworzyć kurtynę ustawień punktu dostępowego, należy przejść przez „Panel sterowania” do pozycji „Telefon i modem”, a stamtąd do dodatkowych parametrów komunikacji. Jeśli ustawienia są prawidłowe, okno, które zostanie otwarte, powinno zawierać wpis odpowiadający punktowi dostępu używanemu przez dostawcę.
Ale postęp nie stoi w miejscu, a połączenie zInternet staje się powszechny, a dodatkowe ustawienia są wymagane tylko wtedy, gdy przebywasz w odległych obszarach. Nie tylko w środowisku biurowym, ale nawet w zwykłym mieszkaniu często pojawia się problem z utworzeniem sieci lokalnej (i bezprzewodowej).
Najłatwiejszy sposób na połączenie dwóch osobistychurządzenia bezpośrednio, choć fascynuje dostępnością i prostotą, ma szereg istotnych wad. Pierwsza to konieczność ich odnalezienia we wzajemnej widoczności, a jeśli chcemy mieć dostęp do internetu z jednego komputera, to komputer pełniący rolę bramy musi być włączony.
To jest, gdy różneroutery i punkty dostępowe. Urządzenia te, skonfigurowane raz, działają jako łącze między siecią lokalną a siecią WWW. Często skonfigurowanie punktu dostępu umożliwia korzystanie z tych urządzeń w różnych trybach. Najprościej jest, gdy urządzenie jest „przezroczystym mostem” pomiędzy dwiema sieciami - przewodową i bezprzewodową. Również w tym trybie możliwe jest łączenie elementów sieci bezprzewodowej. Przy tego rodzaju pracy ustawianie parametrów praktycznie nie jest wymagane.
Następny tryb zakłada integrację zsieć bezprzewodowa komputera lub kilku urządzeń osobistych, które nie mają kontrolerów sieci bezprzewodowej. Podłączając punkt dostępowy do kontrolera sieciowego komputera, konieczne jest nawiązanie połączenia z innym punktem, natomiast jego nazwę należy zarejestrować w ustawieniach. Korzystanie z tego trybu odbywa się w przypadkach, gdy nie jest możliwe zainstalowanie kontrolera bezprzewodowego w komputerze (z reguły ze względu na jego konstrukcję lub funkcje oprogramowania). Ta opcja często występowała, gdy punkt dostępu był konfigurowany na laptopie.
Następujące dwa tryby łączą sięsegmenty dwóch sieci przewodowych za pośrednictwem bezpiecznego kanału bezprzewodowego. W pierwszym przypadku łączy się dwa segmenty, podczas gdy konieczne jest wskazanie adresu MAC zdalnego punktu dostępowego, w drugim przypadku łączy się więcej niż dwa segmenty.
Jest tryb punktu dostępu, który umożliwiarozszerz zasięg swojej sieci bezprzewodowej. Jeżeli cechy konstrukcyjne komputera klienckiego, ze względu na jego parametry techniczne lub cechy konstrukcyjne pomieszczenia, nie pozwalają na „dotarcie” do sieci, wówczas punkt dostępowy działający jako repeater znajdujący się pomiędzy klientem a wejściem może pomóc w tym.
Konfigurowanie punktu dostępu Windows 7 ma pewne osobliwości, wynika to z faktu, że ta platforma ma na celu zapewnienie dodatkowej ochrony komputera przed włamaniami.
