Historia kształtowania się współczesnej składni języka programowania przypomina poznawanie procesów formowania się Wszechświata. Co i jak było na początku ... Ale teraz wszystko jest proste i niedrogie.
Algorytm na końcu jest zawszesekwencyjny łańcuch poleceń. Równoległość w programowaniu jest kombinacją w jakiś sposób połączonych sekwencji. Algorytm cykliczny nigdy nie był bardziej praktyczny niż sekwencyjny lub równoległy łańcuch poleceń. Etykiety, przejścia i warunki - wszystko wystarczyło dla każdego rozwiązania. Języki funkcjonalne pozbawiły te idee znaczenia, ale pozostała potrzeba powtarzania fragmentów kodu.
Przeglądarka: DOM, jego język + serwer
W JavaScript pozostały pętle, choć działałypomysły nabrały specjalnego znaczenia. Coś może pozostać z Lisp i Prolog, ale najprawdopodobniej obszar, w którym znajduje się JavaScript, doprowadził do tego, co jest, ale wątpliwe jest, czy jest to ostatnie rozwiązanie.
JavaScript działa w przeglądarce, którapobiera stronę, analizuje ją w DOM i uruchamia pierwszy skrypt. Wszystkie inne strony, w tym te ładowane na tej stronie, są dziełem programisty, który manipuluje językiem, za pomocą którego można wywoływać kod na serwerze, a wynik uzyskiwać za pomocą mechanizmu AJAX.
Przeglądarka wykonuje kod JavaScript, który potrafiużywaj obiektów przeglądarki, w tym takich, które zapewniają przesyłanie informacji do serwera i odbieranie odpowiedzi, którymi mogą być zarówno znaczniki HTML, style, jak i sam kod. Odpowiedź może być reprezentowana przez tablice i obiekty. Nie ma sensu używania pętli w JavaScript, istnieje wiele możliwości, aby się bez nich obejść, a ryzyko zawieszenia przeglądarki przy nieskończonej sekwencji poleceń nie jest najlepszym rozwiązaniem.
Same pętle są obecne w większości konstrukcji JavaScript; deweloper może dodawać standardowe konstrukcje z własnymi funkcjami.
Pozycja JavaScript w przestrzeni kodu
Współczesny programista nawet tak nie uważacykl, którego używa (dla, podczas gdy, do czasu, ...) jest ostatecznie serią cykli procesora (cykli), prostą sekwencją operacji binarnych przerywanych przez kontrole, czyli warunki.
W związku z tym na poziomie języka maszynowego nie ma cyklu:istnieje kombinacja zwykłych poleceń, operacji warunkowych i przejść. Na wyższym poziomie, niezależnie od narzędzia używanego do opracowania przeglądarki i interpretera JavaScript, pętle będą jednoznaczne. Co więcej, „fragmenty kodu” będą reprezentowane przez różne czasy i różne generacje programistów. Piętro powyżej to budynek JavaScript. Składnia tego oferuje nowoczesne pętle JavaScript.
JS to wspaniały język:praktyczne, nowoczesne iw pełni funkcjonalne. Składnia tego narzędzia obejmuje wszystkie projekty, które przeszły próbę czasu i stały się niezachwianą podstawą każdego algorytmu. Ale czy cykle są naprawdę konieczne? Postęp w programowaniu często zadawał sobie podstawowe pytania, ale tylko w niektórych przypadkach znalazł rozwiązanie.
Obiektywne podstawy
Cykl może być tylko dwiema opcjami:według warunku lub licznika, ale w istocie (na najniższym poziomie) każdy cykl odbywa się tylko według warunku. W niektórych językach istnieje cykl „dla każdego”. W JavaScript pętle foreach są reprezentowane przez prop w konstrukcji obiektowej, ale możesz użyć opcji array.forEach (...).
W każdym razie istnieją dwie opcje:kod maszynowy, który ostatecznie wykonuje wszystkie algorytmy programisty, nawet pisząc w językach interpretacyjnych, nie ma innych opcji powtarzania łańcucha poleceń: może wykonać coś jeszcze, dopóki:
- liczy się licznik;
- podczas gdy warunek jest spełniony.
JavaScript jest typowym tłumaczem ustnym.Jego osobliwość: działa wewnątrz przeglądarki, korzysta ze swoich obiektów i umożliwia wykonywanie algorytmów po stronie klienta, zarówno podczas ładowania strony do przeglądarki, jak i podczas jej działania.
Prosta pętla dla wszystkich
W JavaScript pętle foreach wyglądają jak zastosowanie do tablicy funkcji:
Stosowanie takich cykli nie powoduje trudności. Formalnie nie ma takiego cyklu. Istnieje sekwencyjne wywołanie funkcji do elementów tablicy.
Cykl licznika
Pętle wyglądają lepiej w JavaScript:
Tutaj licznik jest zmienną, wartościąktóry zmienia się zgodnie ze wzorem, a warunkiem zakończenia cyklu jest warunek. Nie jest konieczne, aby formuła i warunek zawierały zmienną pętli. Ale kontrola nad końcem cyklu jest całkowicie zdeterminowana przez ich treść.
Pętle warunkowe
Podczas gdy opcja JavaScript sugeruje ww zależności od tego, kiedy musisz sprawdzić stan. Jeśli ciało cyklu nie może zostać wykonane ani razu, to jedno, jeśli ciało musi zostać wykonane przynajmniej raz, jest inaczej:
W pierwszym przypadku, interpretując konstrukcję while,JavaScript najpierw sprawdza warunek, a jeśli jest prawdziwy, wykonuje pętlę. W drugim przypadku cykl zostanie wykonany jako pierwszy. Jeżeli w wyniku zmiany zmiennych określonych w stanie konstrukcyjnym podczas gdy to będzie fałszem, a pętla przestanie działać.
Ogromne kombinacje prostych algorytmów
Główne zadanie (część składowa) dowolnegoalgorytm - znaleźć, dopiero potem podjąć decyzję, co robić dalej. Najbardziej prymitywną opcją wyszukiwania jest dostęp do zmiennej, wynik jest uzyskiwany bezpośrednio. Jeśli jest wiele zmiennych lub ma wiele wartości (tablica), to aby wybrać wartość, musisz znaleźć coś, co określi dalsze zachowanie skryptu.
Tak powstała prosta doktryna pętla z licznikiem w JavaScript jest rodzajempanaceum na wszystkie zadania. Nowoczesne komputery są szybkie. Na wykonanie skryptów w przeglądarce jest mnóstwo czasu, nie ma pośpiechu. Łatwiej niż kiedykolwiek, aby coś rozwiązać ze względu na coś. W rezultacie na J.avaScript for loop stał się bardzo popularny.
Wydaje się, że nie ma w tym nic złego. Ale za takim podejściem esencja, dla której napisano ten lub inny algorytm, jest łatwo utracona. Dane nigdy nie są bezcelowe. Wszystko, do czego jest napisany każdy program, ma sens. Picie za dużo na J.avaScript for loop, programista może nie zobaczyć żądanej jednostki i nie stworzyć odpowiedniego algorytmu.
Funkcjonalność, inny sposób przedstawiania rzeczywistości
Poprzez zastosowanie Przykłady pętli JavaScript tego samego typu kodu można przedstawić za pomocą funkcji - algorytm natychmiast się zmieni, główna część skryptu zmniejszy się, wszystko stanie się czytelne i zrozumiałe.
Nie jest to radykalnie nowe rozwiązanie, ale w istocie nie wykracza poza inne konstrukcje językowe. W szczególności J.Pętle avaScript można znaleźć w klasycznej funkcji split ():
var cResult = „9,8,7,6,5,4”;
var wynik = cResult.rozdzielać(",");
Nie ma tu pętli, ale jak inaczej jest wykonywana ta funkcja, jeśli nie wyszukuje znaku „,” i nie używa go do oddzielenia jednej liczby od drugiej.
Abstrahując od tego, jak jest wdrażany wewnętrzniesplit (), JavaScript można uzupełnić o własną funkcjonalność za pomocą pętli, z punktu widzenia użytkowania - wygodniej. Istotne jest, aby takie podejście prowadziło do rozwoju funkcjonalności dla każdego zadania, odpowiednio, ale generał będzie nadal z tym podejściem.
Te funkcje allt (), padc (), padl () i padr () toco nie jest w JavaScript, ale czasami trzeba usunąć spacje z łańcucha lub wyrównać długość łańcucha do lewej, prawej lub obu stron. Ciało tych funkcji zawiera pętle JavaScript. Prosty, niedrogi i nigdy nie zamrozi algorytmu, który go używa.
Opcje konwersji liczb zSzesnastkowy do dziesiątego systemu liczbowego i na odwrót, łatwiej powiedzieć, z jednego formatu danych do drugiego odbywa się tutaj za pomocą pętli do while. Bardzo zwarta i wydajna składnia języka.
Prawidłowe cykle - wyświetlanie rzeczywistości
JavaScript nie dorównuje innym językom programowania i nie różni się w wielu wersjach, a co najważniejsze, stara się nie zmieniać składni, ale ją rozwijać i rozszerzać.
Sposób myślenia programisty JS jest inny z myślenia programisty PHP (w szczególności i innych języków łącznie, no cóż, z wyjątkiem tego, że "Prolog" i jego zwolennicy nie są włączeni do głównego nurtu), kiedy algorytm nie ogranicza się do zmiennych, tablic, operatorów przypisania, konstrukcji zapętlonych.
Jeśli wyobrazimy sobie, że nie ma cykli, a problem jest rozwiązanyjest to konieczne, wówczas najprostszą opcją (po omacku) jest założenie, że program przetwarza dane będące punktem lub układem punktów w przestrzeni informacyjnej. Co to jest punkt, a czym jest system punktów, to kwestia określonego obszaru tematycznego. Dla programisty ta teza oznacza: istnieje proste dane i istnieje zbiór prostych danych. Naturalnie, proste odniesienie jednego poziomu dla poziomu poniżej będzie systemem, a dla poziomu powyżej będzie to punkt.
Przy takim podejściu chodzi o to, aby manifestować swoją esencję poprzez swoje metody. Kiedy punkt znajduje się w supersystemie, wówczas funkcją systemu jest manifestacja jego istoty jako zbioru bytów punktów w nim zawartych.
To podejście jest tak stare, jak idea językówprogramowanie, ale nadal nie znalazło odpowiedniego odzwierciedlenia w programowaniu. Wielu programistów myśli poprawnie, ale wynik ich kreatywności pozostawia wiele do życzenia.
Czasami warto nosić opaskę na oczy, aby zobaczyć świat!
