Jak powstała technologia Fast Ethernet?

Przez długi czas była sieć dziesięciu megabitówjedyny sposób na połączenie komputerów. Chociaż ta technologia miała wiele cech (terminatory wtyczek, kolizje sygnałów, dopasowanie impedancji falowej), to właśnie ta technologia była najczęściej stosowana.

Sprzęt był stosunkowo niedrogi, instalacja- proste, a prędkość 1,25 MB / s odpowiadała każdemu. Jednak ilość przesyłanych danych z roku na rok stawała się coraz większa, a wymagania dotyczące sprzętu sieciowego stawały się coraz bardziej rygorystyczne. Dlatego w latach 90-tych technologia Fast Ethernet zastąpiła przestarzałe rozwiązanie. Podczas opracowywania uwzględniono życzenia użytkowników i producentów, przezwyciężono „choroby wieku dziecięcego” sieci 10-Mbit.

Fast Ethernet. Opis

Rok 1992 można uznać za narodziny technologiirok. Wtedy to grupa firm zajmujących się sprzętem sieciowym, w tym 3Com, SYNOptics i kilka innych, utworzyła specjalne joint venture o nazwie „Fast Ethernet Alliance”. Jego zadaniem była analiza rozwoju różnych producentów, które można wykorzystać do stworzenia rozwiązania do szybkiego przesyłania informacji.

Ponadto zasady tworzenia i transmisji pakietów danych nie powinny różnić się zbytnio od sieci 10-megabitowych. Było to konieczne, aby zachować kompatybilność z dostępem CSMA / CD.

W tym samym roku w IEEE Institute for Standardizationutworzono stowarzyszenie w celu zbadania rozwiązań dostępowych o przepustowości 100 megabitów oferowanych przez firmy. To był początek niewypowiedzianej konfrontacji między firmami i ich rozwojem. Każdy deweloper dążył do tego, aby jego rozwiązanie zostało przyjęte jako standard.

W rezultacie, jak to często bywa, wielumusiał poświęcić, wybierając opcję kompromisu. Na przykład odrzucono proponowaną technologię 100VG-AnyLAN firmy HP i AT&T, która wdraża zupełnie nową zasadę dostępu Demand Priority, ponieważ nie była wstecznie kompatybilna z istniejącym rozwiązaniem 10Base.

Efektem pracy było uznanie w 1995 roku rozwiązania 100-megabitowego Fast Ethernet jako standardu, które otrzymało oznaczenie 802.3u.

Funkcje

Główną różnicą między Fast Ethernet a jego poprzednikiem, 10 Mbit Base-T, była zmiana w fizycznej implementacji.

Oprócz kompatybilności z poprzednim rozwiązaniem, główne zalety tej technologii to:

- zwiększenie szybkości wymiany danych do 12,5 MB / s (to samo 100 Mbit);

- przy użyciu metody dostępu swobodnego;

- możliwość zastosowania znanych rozwiązań, gdyż zachowano funkcję tworzenia sieci w kształcie gwiazdy i można było zastosować klasyczne przewodniki: skrętkę i światłowód.

Ponieważ w Fast Ethernet format ramki pakietudane pozostały takie same, co pozwoliło na osiągnięcie prawie pełnej kompatybilności wstecznej. Czyli nawet teraz wszystkie rozwiązania sieciowe dla 100 Mbit, a nawet dla 1 Gigabit zapewniają tryb pracy 10-Mbit (można to wymusić w ustawieniach sterownika).

Niemniej jednak istnieją różnice. Przykładowo, przedziały czasowe transmisji ramek zostały zmniejszone prawie 10-krotnie (w rzeczywistości umożliwiło to osiągnięcie tak dużej prędkości).

Cechy segmentu

Jako opcja Ethernet, która nie używakabel koncentryczny, 100 Mbit Fast Ethernet zakłada podłączenie do wszystkich końców gałęzi urządzeń odbiorczych. Mogą to być karty sieciowe komputerów, koncentratory i koncentratory (HUB). Długość linii jest ograniczona w zależności od zastosowanego przewodu. Tak więc dla skrętki piątej kategorii dopuszczalna odległość wynosi 100 metrów, ale światłowód umożliwia pracę od 400 m (półdupleks) do 2 km.

Chociaż liczba repeaterów jest również ograniczona, nie zapobiega to tworzeniu złożonych układów sieci ze względu na wieloportowy charakter takich urządzeń.