Miał szczęście, że urodził się w roku maturalnymII wojna światowa w rodzinie wybitnego radzieckiego aktora Jewgienija Walerianowicza Samojłowa. Artysta ludowy żył długo (93 lata), pozostając w pamięci dzięki prawie sześćdziesięciu rolom w rosyjskim kinie. Wśród nich są znane filmy: „Serca Czterech”, „Szchors”, „O 18:00 po wojnie”. Starsza siostra Tatiana stała się dumą sowieckiego kina po swojej pierwszej udanej pracy w filmie „Lecą żurawie”, który przyniósł jej światową sławę. Samojłow Aleksiej Jewgienijewicz, również aktor z zawodu, jest znacznie mniej znany. Jak rozwinął się jego los?
Dzieciństwo
Prawie 10 lat młodszy od swojej siostry AleksiejSamoiłow, którego biografia zostanie omówiona w artykule, urodził się w Moskwie. Wcześniej rodzina mieszkała w Leningradzie, ale na zaproszenie Meyerholda przeniosła się do stolicy. Z teatru Jewgienijowi Walerianowiczowi przydzielono przestrzeń życiową dla 7 rodzin na Granatny Lane, gdzie Aleksiej spędził dzieciństwo. Matka Zinaida Ilyinichna, z wykształcenia inżynier, poświęciła się mężowi i dzieciom, przejmując w pełni wszystkie obowiązki związane z domem. Ojciec nie chciał, aby jego syn i córka wybrali jego zawód, co wiąże się z dużymi kosztami emocjonalnymi i fizycznymi. Tatiana jako dziecko została nawet wysłana do szkoły baletowej, ale nadal została aktorką.
I Alexey, który kiedyś ma słuch absolutnynie kupiłem fortepianu ze względu na dużą liczbę sąsiadów w mieszkaniu. Być może zawód muzyka mógłby go urzec, ale w końcu poszedł w ślady ojca i starszej siostry. Jako chłopiec on i jego rodzice uczestniczyli w pokazie filmu Michaiła Kałatozowa „Lecą żurawie” w Domu Kina. Przypomniał sobie, jak zaniepokojona była jego siostra, jak zaraz po zakończeniu sesji zapadła niepokojąca cisza. A potem publiczność wybuchła aplauzem, który nie ucichł przez 20 minut.
Wpływ rodziny
Siostra przez całe życie była najbliżej Aleksiejaczłowiek. Dzięki niej uzależnił się od czytania, ponieważ jego ojciec miał znakomitą bibliotekę. Ale już jako piętnastolatek zaczął dostrzegać u siostry oznaki załamania nerwowego, które z biegiem lat objawiały się coraz częściej. Z zazdrości dźgnęli go nożem na dziedzińcu, ale Aleksiej Samojłow nie od razu zrozumiał powagę jego stanu, więc poszedł do szpitala już na stole operacyjnym. Rodzice byli przerażeni, a Tatiana była na skraju załamania nerwowego, kuląc się w kącie pokoju z dystansem. Była zbyt emocjonalna i wrażliwa w życiu.
Dlatego po urodzeniu syna Mityi ZinaidaIlyinichna i Evgeny Valerianovich wzięli na siebie główny ciężar jego wychowania, dając swojej córce możliwość zaangażowania się w kreatywność. Po głównej roli miała wiele lat przestoju. Minęło prawie 10 lat, zanim Anna Karenina, widząc doświadczenia swojej siostry, Aleksiej Samojłow wybrał dla siebie ścieżkę aktora teatralnego.
Kariera zawodowa
Pierwsze 14 lat poświęcono teatrowi Sovremennik,kolejne 30 - do Teatru Małego, skąd aktor przejdzie na emeryturę po śmierci ojca w 2006 roku. Dzięki filmowej adaptacji przedstawień, jego ról Knyazeva (Foma Gordeev, 1983) i Don Sebastiana (Zazdrosny o siebie, 1980). Z biegiem lat Aleksiej Samojłow zdał sobie sprawę, jak zależny jest zawód aktora od reżyserów i teatru, i zdał sobie sprawę, dlaczego jego ojciec tak naprawdę nie chciał takiego losu dla swoich dzieci. Gdy tylko wystawiono nowy spektakl, na tablicy wywieszano listę zatrudnionych w nim artystów. To było bardzo bolesne podejść do nich i nie zobaczyć mojego imienia.
Jego debiut filmowy miał miejsce w 1971 roku w filmie „Dzień dlapo południu ”, których wydarzenia rozgrywały się wokół sąsiadów w mieszkaniu komunalnym. Po roli Lyosha Potakueva z fabryki tkactwa Aleksiej Samojłow, aktor szkoły teatralnej, weźmie udział w serialu telewizyjnym „Przeszłość i myśli”. Na szerokim ekranie pojawi się z reżyserem Samsonem Samsonowem w filmie Wiele hałasu o nic (rola księcia Don Petro) na podstawie sztuki Szekspira (1973). To była już naprawdę poważna praca, ale położyła kres karierze filmowej. Samoiłow pojawi się również w wielu odcinkach, ale tylko ze względu na pracę w niepełnym wymiarze godzin. Granie w upale, powtarzanie ujęć za braniem tych samych fraz okazało się poza jego możliwościami.
Życie osobiste
Samojłow Aleksiej Jewgienijewicz był dwukrotnie żonaty, aleoba małżeństwa nie uszczęśliwiły go. Pierwsza trwała dwa lata. Jego wybranką była łyżwiarka figurowa Tatiana Tarasowa, z którą mieszkali w dwóch mieszkaniach: albo w jego Peschanaya, albo w Tarasovs w Sokolu. Pracował w Sovremenniku, przedstawiając swoją żonę Galinie Volchek, Michaiłowi Kozakowowi, a ona przedstawiła go swojemu legendarnemu ojcu. Na początku wszystko było w porządku, ale treningi i treningi zajęły jej cały czas i wkrótce rodzina się rozpadła.
Drugą wybranką była Francuzka o imieniuHelene, wyszkolona w Rosji. Para miała córkę Natalie (obecnie krytyk sztuki), ale jego żona w 1985 roku postanowiła wrócić do Francji. Lojalny wobec rodziny Aleksiej nie mógł opuścić swoich starszych rodziców i siostry. Przez długi czas będzie mieszkał w dwóch krajach, dopóki małżonkowie nie zdecydują się na rozstanie.
Po wyjeździe syna do USA (1995), w ostatnich latachżycie obok Tatiany Samoilovej będzie jej bratem. Nieprzystosowana do codzienności i żyjąca wyłącznie sztuką, będzie potrzebować stałego wsparcia i uwagi. W 2014 roku Aleksiej Samojłow przygotuje się z inspiracji na swoje 80. urodziny w Domu Kina, w przeddzień którego wybitna aktorka umrze, w dniu swoich urodzin - 4 maja. Zamiast uroczystego koncertu odbył się cywilny nabożeństwo pogrzebowe.
