Obraz „Saint Cecilia”, Rafael Santi: opis

Prosta Christian Cecilia, która mieszkała w Rzymie przez około 200 - 230 lat, cierpiała z powodu wiary, zmarła męczeństwem i została kanonizowana.

Jego atrybutami są róża i instrumenty muzyczne (klawiszowe lub smyczkowe).

Biografia

Święta Cecilia urodziła się w szlachetnej rzymskiej rodzinie.Od najmłodszych lat wstąpiła do świętych sakramentów chrześcijaństwa. Żarliwie pragnęła służyć biednym i ślubowała zachować czystość i czystość aż do śmierci. Pod wspaniałymi strojami nosiła szorstką koszulę z włosami.

Jej rodzice znaleźli jej narzeczonego o imieniu Valerian.Był poganinem, podobnie jak jego brat Tivurtius. Na weselu Cecilia usłyszała niebiańską muzykę i powiedziała Valerianowi, że anioł obserwuje ją, by ukarać tego, który odważył się naruszyć jej dziewictwo. Valerian chciał zobaczyć anioła. Aby to zrobić, musiał zostać ochrzczony.

Po chrzcie Walerian zobaczył koronującego się aniołaCecilia z wieńcem róż i lilii. Zaczęli żyć razem jako siostra i brat i pomagać biednym. Później brat Waleriana Tivurtiusa przyszedł do chrześcijaństwa. Młodzi ludzie aktywnie pomagali biednym, a prefektowi Rzymu, Turcji Alhimai, nie podobało się to. Domagał się, aby składali ofiary pogańskim bogom, a kiedy odmówiono mu, wysłał Waleriana i Tivurtiusa na męczeństwo pod batami poza miastem. Ich wiara była tak silna, że ​​nie myśleli o śmierci, ale przedstawili chrześcijańskiemu przywódcy gwardii Maksyma. Po ich egzekucji Maxim powiedział, jak widział ich wejście do nieba, za co został stracony. W tym czasie św. Cecilia rozdzieliła cały majątek i nawróciła czterystu Rzymian na chrześcijaństwo.

Męczeństwo

Młoda kobieta została również wysłana do prefektury i onamusiał umrzeć z powodu uduszenia w łaźni. Pozostała w nim przez trzy dni i trzy noce, ale kiedy kąpiel została otwarta, święta Cecilia żyła. Potem została wysłana do bloku do krojenia, ale kat zadał jej trzy rany i nie mógł odciąć jej głowy. Po tych torturach uciekł. Trzy dni później ludzie poszli do wciąż żywej, krwawiąc świętą, aby odżywić krwią usta i tkanki (artykuł świętej Cecylii) i uwierzyć w Chrystusa.

Relikwie świętego

Ciało i głowa świętego zostały pochowane w katakumbach.Chrześcijanie modlili się przed nimi. W IX wieku niezniszczalne relikwie św. Cecylii przeniesiono do świątyni na Zatybrzu, a jej głowę do klasztoru Santi Quattro Coronati. Ale kiedy w 1599 roku sarkofag z ciałem został otwarty, w cudowny sposób uzyskał głowę. Zszokowało to wielu, w tym rzeźbiarza Stefano Maderno.

Wyrzeźbił rzeźbę świętej leżącej na boku. Znajduje się w bazylice w Rzymie, a jego kopia w katakumbach.

Patronka muzyki i muzyków

Uwzględniono Cecylię rzymską z XV wiekupatronka muzyki: ona idąc do korony modliła się i śpiewała duchowe hymny. Pierwsza wzmianka o festiwalu muzycznym, który odbył się na jej cześć, to rok 1570, Evres, Normandia. Papież Sykstus V wydał specjalną bullę, zgodnie z którą św. Cecylię uważa się za patronkę muzyki. Symbolizuje centralną część liturgii. Giovanni Palestrina zorganizował w Rzymie poświęcone jej stowarzyszenie muzyki sakralnej, przekształcone później w Akademię, która istnieje do dziś i nosi nazwę Narodowa Akademia Santa Cecilia. Henry Purcell i Georg Handel jako pierwsi skomponowali Ody do św. Cecylia ". Wypada 22 listopada. Ta tradycja będzie kontynuowana przez muzyków w każdym wieku (Charpentier, Gounod, Britten, Mahler), także naszych czasów. Tak więc w 1966 roku Macle Herden napisał piosenkę „Hymn św. Cecylii”.

Klasyk autorstwa Raphaela

W 1513 r. Raphael Santi otrzymał od kardynałaLorenzo Pucci zlecił wykonanie kaplicy augustianów w Bolonii ku czci św. Cecylii. Patronką kaplicy i rzeczywistym klientem była Elena Duloli dal Olio. Była znana z ekstatycznych ataków, jakie wywołała w niej muzyka. Dlatego poprosiła o wizerunek św. Cecylii, która grając na organach wpadła w ekstazę (na podstawie artykułu „Rafał Santi” w tłumaczeniu z języka angielskiego). Raphael przedstawił tę właśnie chwilę. Organy są opuszczone, święty widzi śpiewających niebiańskich aniołów (szczegół).

Jej twarz wypełnia cicha namiętność i zachwyt.Tylko ona ma ciemne, wyraziste oczy, a jej brązowe włosy odsłaniają czystą twarz. Emanuje z niej ciepłe i promienne światło życia, ponieważ słucha muzyki z nieba.

Ikonografia

To nie jest zdjęcie, ale ikona i jest w niej każdy szczegół.przenosi określony ładunek. Pięć cyfr na nim nie jest przypadkowych. Pięć w chrześcijaństwie oznacza czterech apostołów i Chrystusa. W centrum stoi centralna osoba - święta Cecylia. Raphael umieścił towarzyszy symetrycznie po obu stronach. Definiujemy je za pomocą atrybutów.

Apostoł Paweł, twórca doktryny chrześcijańskiej,stoi oparty na mieczu i trzyma w rękach papiery. Spogląda na porozrzucane połamane instrumenty muzyczne i pogrąża się w głębokich myślach. Ewangelista Jan, pochylając głowę na prawym ramieniu, spogląda na św. Augustyna. Poniżej, spod jego szat, wyłania się mroczny orzeł. Dalej po prawej stronie błogosławiony Augustyn, trzymając laskę, patrzy na Jana Teologa. Maria Magdalena, która przeszła przez zadośćuczynienie za swoje grzechy i jest teraz czysta, z błyszczącym, ciemnym naczyniem z alabastru w dłoniach, patrzy bezpośrednio na widza, który na nią patrzy. W ten sposób niektóre widoki przecinają się. Święty Paweł, oprócz zepsutych instrumentów, widzi w nich odrzucenie ziemskich przyjemności, aw dodatku leżący między nimi prosty pas, będący tradycyjnym symbolem czystości renesansu. Jan Ewangelista był patronem dziewictwa, a Paweł wychwalał celibat. Sam pasek przypomina o powstrzymywaniu się od cielesnych przyjemności.

Anioły na otwartym niebie

Widzi je tylko święta Cecylia.Raphael wcielił się w sześć śpiewających aniołów, których wokale a cappella przewyższają najbardziej harmonijne dźwięki, jakie ludzie mogą wydać. Trzech (święta liczba) aniołów śpiewa zgodnie ze swoją księgą. Czwarty dołącza do nich głosem i ręką. Pozostali dwaj są zdani na siebie. Otrzymujemy ciąg liczb: 1, 3, 2, a w sumie 6,1 + 3 daje kwartę, 3 + 2 - piątą. Harmonia jest wyświetlana, jeśli oktawa jest nadal obecna. I istnieje, tylko głęboko ukryty w muzycznej teorii Pitagorasa, w którą nie będziemy się zagłębiać.

Harmonijny świat

Przedstawia cały obraz Rafaela „Święta Cecylia”umiejętnie utkane faliste linie, które harmonijnie i dyskretnie przeplatają się ze sobą. Strumienie linii to fałdy odzieży, zarysy postaci monumentalnych ciał, charakterystyczne dla twórczości tego okresu malarza. Wszystkie one wpatrują się w obraz. Rafael Santi wybrał ogólnie złoto-brązowy kolor, na którym wyróżnia się tylko czarnowłosy Paweł w zielonej szacie i czerwonym płaszczu. Jego potężna postać i ekstrawagancja jego ubrań podkreślają ogromną pracę, jaką wykonał dla chrześcijaństwa, tworząc holistyczną naukę. Główną ideą obrazu jest gloryfikacja czystości i idealnego piękna, które wyraża Cecilia.