Poeta i pisarz Ivan Nikitin i jego dziełanie są uwzględnione w programie nauczania literatury szkolnej. Dziś nazwa ta znana jest tylko studentom studiującym literaturę rosyjską na głębszym poziomie. Często Ivan Nikitin jest nieznany nawet tym, którzy śpiewają piosenki oparte na jego wierszach.
Na wpół zapomniany klasyk
W rosyjskiej krytyce literackiej okresu sowieckiegowykształciła się stabilna hierarchia wartości literackich, według której wszyscy pisarze XIX wieku są uszeregowani według ich znaczenia. Zgodnie z tą hierarchią pisarz Nikitin Ivan Savvich nie należy do liczby gwiazd pierwszej wielkości. Jest uznawany za klasyka i oczywiście nikt o nim nie zapomniał. Wiadomo, że Iwan Nikitin jest poetą z rosyjskiego zaplecza.
Ale zwyczajowo wspomina się o nim dopiero po wymienieniu najważniejszych współczesnych. Spróbujmy dowiedzieć się, na ile jest to uzasadnione.
Fakty z biografii klasyka literatury rosyjskiej
Biografia I.S.Nikitina pochodzi z Woroneża. To właśnie w tym starożytnym prowincjonalnym mieście urodził się przyszły poeta w 1824 roku. Dzieciństwo spędził w biednej rodzinie kupieckiej, która utrzymywała się z dochodów z drobnego handlu detalicznego. Ivan Nikitin z powodzeniem studiował w seminarium w Woroneżu. Jego przeznaczeniem nie było jednak ukończenie duchowej edukacji. Cała dalsza biografia I.S.Nikitina mogłaby mieć zupełnie inną kontynuację, gdyby jego ojciec nie zbankrutował ostatecznie z powodu ciągłego pijaństwa, a ta smutna okoliczność nie postawiłaby rodziny na skraju ubóstwa.
Początek twórczego sposobu
Młody człowiek musiał zarabiać na życieżycie na własną rękę. Został zmuszony do porzucenia studiów w seminarium duchownym i podjęcia pracy w karczmie. Były kleryk wykazuje jednak wytrwałość – dużo czyta, zajmuje się samokształceniem, uczy się języków obcych. Czyta w oryginale klasykę literatury światowej. Próbuje swoich sił w poezji i prozie.
W wielką literaturę
Biografia literacka I.S.Nikitin rozpoczął się we wczesnych latach Woroneża. Pomimo tego, że większość tego, co napisał w tym okresie, nie jest całkowicie niezależna, to w prowincjonalnej gazecie woroneskiej, która opublikowała jego wiersz „Rus”, miał miejsce debiut literacki poety. Publikacja ta nie pozostała niezauważona w literackich stolicach Imperium Rosyjskiego. I nie chodzi tu tylko o sam temat wiersza poświęconego wojnie krymskiej.
Krytycy literaccy publikacji stołecznych, gdziewiersz został przedrukowany, zauważono artystyczną oryginalność dzieła i niewątpliwe echa poezji innego słynnego mieszkańca Woroneża - niedawno zmarłego poety Aleksieja Kolcowa. To było niezaprzeczalne wyznanie. Prowincjonalny poeta został zauważony przez czytelniczą publiczność, a krytycy literaccy wróżyli mu wielką przyszłość.
Wiersz „Pięść”
W największym tomie poetyckimw twórczości Iwana Nikitina można łatwo odróżnić szczegóły autobiograficzne. W tym wierszu opowieść nie dotyczy chłopów, jak sama nazwa wskazuje, ale mieszczańskiego środowiska dużego prowincjonalnego miasta. Główny bohater wiersza jest postacią czysto negatywną. Jest to mały przedsiębiorca rynkowy i odsprzedawca. Ze względu na zysk osoba ta jest gotowa na każdą podłość i nic nie zatrzyma. Nie można powiedzieć, że Iwan Nikitin bezpośrednio przedstawił swojego ojca w tym bohaterze, ale zaczerpnął wiele charakterystycznych ze swoich dziecięcych wspomnień z życia Woroneża. W wierszu łatwo rozpoznać inne postacie i okoliczności z życia poety. Przed Ivanem Nikitinem takie typy nie były tak często spotykane w literaturze rosyjskiej. Pod wieloma względami mają one coś wspólnego z dramatem Ostrowskiego, którego w tamtych latach jeszcze nie było.
Teksty obywatelskie
Na pierwszy rzut oka biografia I.S.Nikitina pozbawiona jest dramatycznych wydarzeń i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Nie brał udziału w wojnach, rozruchach ani rewolucjach. Życie poety Iwana Nikitina było całkowicie poświęcone służeniu literaturze rosyjskiej. Najważniejszy w jego poezji jest niepowtarzalny urok jego ojczystej natury. Niewielu jego współczesnych było w stanie przekazać to z taką samą umiejętnością jak Ivan Nikitin. Poranek, jeden z jego najsłynniejszych wierszy, jest typowym przykładem poezji pejzażowej Nikitina. Ale nie mniej znaczące jest współczucie dla prostego, skromnego pracownika. Poeta mówi o beznadziejności życia tych, którzy uprawiają ziemię lub wiodą nędzną egzystencję na obrzeżach miasta. I wyraża wyraźną niezgodę na taki stan rzeczy.
Ten temat w rosyjskiej literaturze prawniczejsłynny Mikołaj Niekrasow. Ale Iwan Nikitin opowiedział o tym przed Niekrasowem. A co najważniejsze, poeta został wysłuchany i zrozumiany przez współczesnych. Jego słowo odbiło się echem także wśród potomków. Wywarł znaczący wpływ na tych, którzy przybyli, aby go zastąpić w poezji rosyjskiej.
Iwan Sawicz Nikitin. „Spotkanie zima”
Wielu poetów ma swoje ulubione pory roku.Również w tym sensie poeta Iwan Nikitin nie wyróżnia się oryginalnością. Zima jest mu bliższa niż wiosna, lato i jesień. Łatwo się o tym domyślić po sile lirycznego uczucia, z jakim przedstawia zaśnieżone rosyjskie przestrzenie i małe wioski zatopione w zaspach śnieżnych. Wystarczy przeczytać tylko jego słynny wiersz „Spotkanie zimy”. W tym wszystkim chodzi o coś więcej niż proste szkice krajobrazowe. Dla poety zima to nie tylko jedna z czterech pór roku, ale rodzaj uniwersalnego organicznego obrazu, który zawiera rosyjską rozpiętość i nieposkromioną moc duchową.
To ta sama mistyczna moc, którą urwałemzęby wielkiego zdobywcy Europy, cesarza Napoleona Bonaparte. I bez wątpienia ten sam los spotka w przyszłości wszystkich, którzy odważą się kontynuować jego pracę: „I wypełnij jego szlak w Rosji zamieć śnieżną!”
Pieśni ludowe i klasyczne romanse
Piosenka do wersetów Ivana Nikitina „Poszedłem na jarmarkbrzydki kupiec „znany jest w całej Rosji. Jest uważany za ludowy i mało kto zdaje sobie sprawę, że utwór ma bardzo konkretnego autora – rosyjskiego poetę XIX-wiecznego Iwana Sawicza Nikitina. Tekst tej pieśni ma wiele odmian. w wykonaniu piosenkarzy pop w stylu chanson, a także pijąc piosenki na weselach i festiwalach folklorystycznych.Już minęło ponad półtora wieku, odkąd piosenka o chamskim kupcu oderwała się od autora i żyje niezależnym życiem. autor mógł być bardzo zdziwiony, gdyby mu przeznaczone było wysłuchanie nowoczesnej interpretacji jego dzieła, ale na ogół mógł być szczęśliwy.
Badacze literatury obliczyli, żewiersze poety Iwana Nikitina napisały ponad sześćdziesiąt piosenek i romansów. Jego dziełami zajmowali się tacy znani kompozytorzy, jak Wasilij Kalinnikow i Nikołaj Rimski-Korsakow. Nie każdy rosyjski poeta mógł pochwalić się taką dbałością o swoją twórczość.
Koniec biografii
Powszechnie przyjmuje się, że wiek poetów w Rosji jest bardzokrótkotrwały. I tę opinię łatwo potwierdzają liczne przykłady. Biografia I.S.Nikitina zakończyła się w październiku 1861 r. W wieku trzydziestu siedmiu lat poeta zmarł na gruźlicę w swoim rodzinnym mieście. Choroba ta w XIX wieku należała do kategorii nieuleczalnych. Iwan Nikitin został pochowany na cmentarzu miejskim, niedaleko jego poprzednika Aleksieja Kolcowa. Przedwczesna śmierć poety Woroneża nie przeszła niezauważona w rosyjskim świecie literackim. Wiele publikacji metropolitalnych odpowiedziało na smutne wieści z Woroneża nekrologami. Wzrosło zainteresowanie czytelników twórczością poety. Jego poprzednie zbiory poezji i prozy były wznawiane w znacznych ilościach. Wydano nowe książki. Pamięć poety została uwieczniona w jego rodzinnym mieście w nazwie jednego z placów. Została nazwana Nikitinskaya. W 1911 r. postawiono na nim pomnik wybitnego rodaka od wdzięcznych mieszkańców Woroneża.
