Uśmiechnięty, ładny dziennikarz na wózku inwalidzkimKrzesło Voskoboinikova Eugene zawsze przyciąga uwagę. I to nie tylko ze względu na swój specjalny status, ale także ze względu na jego jasny wygląd i zauważalny styl dziennikarski. Wyróżnia ją niezwykłe połączenie kobiecości i kruchości oraz najsilniejszego charakteru.
Szczęśliwe dzieciństwo
Voskoboinikova urodziła się Evgenia 10 stycznia 1984 rokurok w Woroneżu. Od dzieciństwa była bardzo aktywna, była dobrą uczennicą w szkole, była zaangażowana w pracę społeczną, miała wielu przyjaciół. Jej dzieciństwo, pomimo trudnych czasów w kraju, było szczęśliwe. Rodzina nie miała zbyt wiele bogactwa, ale była miłość i troska.
Lata nauki
Dobrze ukończona szkoła, Voskoboinikova Eugenewstąpił na Uniwersytet Państwowy w Woroneżu w specjalności „ekologia”. Świetnie uczy się, przechodzi do „czerwonego dyplomu” i jednocześnie pracuje jako modelka. Evgenia pamięta teraz ten etap życia ze zdziwieniem. Mówi, że miała zniekształcone wartości moralne i życiowe. Było wielu fanów, ale nie było prawdziwej miłości. Przyszła do firmy modelarskiej z chęci zarabiania pieniędzy i udało jej się to, ale życie na tym świecie było zbyt ograniczone. Dziś w ogóle nie komunikuje się z byłymi modelkami-dziewczynami, ponieważ ich zainteresowania znacznie się rozeszły. W wieku 20 lat była zainteresowana karierą, dużo się kręciła, została zwycięzcą konkursu „Lady Perfection 2005” i myślała, że jej życie idzie dobrze. Ale wszystko zmieniło się w kilka chwil.
Śmiertelny cios
17 lutego 2005 agencja modelekobchodził urodziny, po imprezie pięć młodych ludzi wsiadło do samochodu, w tym Jewgienij Voskoboinikov. Wypadek miał miejsce natychmiast: kierowca stracił kontrolę i uderzył w drzewo z wielką prędkością. Wszyscy doznali urazów o różnym nasileniu, Eugene miał złamane wycięcie klatki piersiowej kręgosłupa, co spowodowało paraliż kończyn dolnych. Przeszła dwie operacje, ale nie zdołała przywrócić mobilności. Eugenia mówi, że najpierw była rozpacz, myślała, że życie się skończyło, zaczęła przybierać na wadze, nie chciała wychodzić z domu. Ale w pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że za 20 lat życie nie kończy się i zacząłem uczyć się żyć w nowy sposób. Według niej trudno pogodzić się z jej pozycją, ale można się przyzwyczaić i nauczyć żyć w proponowanych okolicznościach.
Życie po tragedii
Pomimo dużej liczby trudności:przyzwyczaić się do wózka inwalidzkiego, nieprzyjaznego środowiska miejskiego, braku zrozumienia ludzi, - Żeńka zaczyna się komunikować, angażuje w dziennikarstwo. Voskoboinikova Eugene pracuje przez cały rok jako kolumna wiodąca na temat aktualizacji książek w stacji telewizyjnej Woroneż Guberniya. Żeńka nauczyła się prowadzić samochód, choć było to bardzo trudne, zwracała się o pomoc do obcych. Jej życie po wypadku zmieniło się diametralnie, ale mówi, że tragedia pomogła jej przemyśleć swoje życie i nauczyć się go używać w pełni i dla innych.
„Deszcz” w życiu Żeńki Woskoboinikowej
Kiedyś Żeńka uczestniczył w prowadzeniu radia„Silver Rain” wraz z Iriną Khakamadą i Natalią Sindeevą, dyrektorem firmy telewizyjnej „Rain”, usłyszeli to. Zadzwoniła do Evgenia i zaprosiła mnie do pracy. Małżeństwo stało się wiodącą wiadomością i korespondentem pozycji społecznych. Evgenia Voskoboinikova, której zdjęcie można zobaczyć zarówno w magazynach o modzie, jak i materiałach dotyczących osób niepełnosprawnych, wraz z Rain, aktywnie pracuje nad stworzeniem odpowiedniego podejścia do osób niepełnosprawnych, uczestniczy w szalonych wiecach i pomaga wdrożyć program zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Aktywna pozycja
Evgenia Voskoboinikova, której biografiana zawsze związany z osobami niepełnosprawnymi, prowadzi bardzo bogate życie społeczne. Podróżowała z niepełnosprawnymi sportowcami na Igrzyska Paraolimpijskie w Londynie, była komentatorem. Żeńka jest aktywnym uczestnikiem ruchu Bezgraniz Couture, który broni praw osób niepełnosprawnych, uczy ludzi, że osoby niepełnosprawne nie potrzebują litości, ale potrzebują pomocy i możliwości socjalizacji. Ruch posiada pokazy ubrań dla osób o cechach ciała, a Eugene jest twarzą konkurencji i jego prowadzeniem. Pracowała także w jury festiwalu filmowego „Kino bez barier”, dużo podróżuje i rozmawia z przyjaciółmi.
Eugene Voskoboinikova była w stanie udowodnić swoim życiem, że osoba niepełnosprawna to ta sama osoba co wszyscy. W sieci społecznościowej poznała swojego przyszłego męża i mogła urodzić córkę Marusję.
