Aleksander Jarosławowicz Newski - książę, któryzajmuje szczególne miejsce w historii Rosji. W starożytnej historii Rosji jest najpopularniejszą postacią. Opis Aleksandra Newskiego sugeruje, że był obrońcą Ojczyzny, nieustraszonym rycerzem, który swoje życie poświęcił ojczyźnie.
Aleksander urodził się 30 maja 1219 r. W Perejasławlu.Jego ojciec - Jarosław Wsiewołodowicz - był uczciwym i wiernym księciem. O księżniczce Feodozji Mścisławnej - jego matce - praktycznie nic nie wiadomo. Według niektórych kronik możemy powiedzieć, że była cichą i uległą kobietą. Te kroniki dają charakterystykę Aleksandra Newskiego: był zwinny, silny i odporny, a także bardzo wcześnie opanował naukę. Jego cechy charakteru są również wspomniane w historii Życie Aleksandra Newskiego.
W książce Borisova N. S.„Rosyjscy dowódcy” to cecha Aleksandra Newskiego od wczesnego dzieciństwa. Autor wykorzystał wiele cytatów ze starożytnych źródeł historycznych, co pozwala poczuć ducha tamtej epoki.
Krótki opis Aleksandra Newskiego
W pierwszych latach swojego panowania Newski ufortyfikował Nowogród, ponieważ ze wschodu grozili mu Tatarzy mongolscy. Na rzece Sheloni wzniesiono kilka fortec.
Zwycięstwo przyniosło Aleksandrowi wielką chwałębrzegi Newy u ujścia rzeki Izhora 15 lipca 1240 r. nad oddziałem szwedzkim. Osobiście brał udział w tej bitwie. Uważa się, że to z powodu tego zwycięstwa wielkiego księcia zaczęto nazywać Newskim.
Kiedy Aleksander Newski wrócił znad brzegów Newyz powodu konfliktu musiał opuścić Nowogród i wrócić do Perejasławów-Zaleskich. W tym czasie Nowogród był zagrożony od zachodu. Zakon kawalerski zgromadził niemieckich krzyżowców z krajów bałtyckich i duńskich rycerzy z Reval i zaatakował ziemie Nowogrodu.
Jarosław Wsiewołodowicz otrzymał ambasadę odNowogród prosi o pomoc. Wysłał do Nowogrodu oddział zbrojny, na czele którego stał jego syn Andrieja Jarosławowicza, którego później zastąpił Aleksander. Wyzwolił okupowane przez rycerzy ziemie Kopory i Vodskaya, a następnie wyparł niemiecki garnizon z Pskowa. Nowogrodzcy zainspirowani tymi sukcesami włamali się na terytorium Zakonu Kawalerów Mieczowych i spustoszyli osadę Estończyków i krzyżowców dopływowych. Następnie rycerze opuścili Rygę, która zniszczyła rosyjski pułk Domana Twerdosławicza i zmusiła Aleksandra Newskiego do wycofania wojsk do granicy Zakonu Kawalerów Mieczowych. Obie strony zaczęły przygotowywać się do decydującej bitwy.
W 1246 roku Aleksander ze swoim bratem Andriejemodwiedza Hordę za namową Batu. Następnie udali się do Mongolii, gdzie nowy chansha Ogul Gamish ogłosił Andrzeja Wielkim Księciem i przekazał Aleksandrowi Południową Rosję, ale odmówił i wyjechał do Nowogrodu.
W 1262 roku Aleksander odbył swoją czwartą podróżdo Hordy, podczas której udało mu się „błagać” Rosjan, aby nie brali udziału w mongolskich kampaniach podboju. Ale w drodze powrotnej zachorował i zmarł 14 listopada 1268 roku w Gorodecku.
Na cześć Aleksandra Newskiego założył Piotr I.klasztor w Petersburgu w 1724 roku (dziś jest to Ławra Aleksandra Newskiego). A podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej powstał radziecki Zakon Aleksandra Newskiego: nagrodzono ich odważnymi dowódcami.
Genialny dowódca, utalentowany dyplomata i zręczny polityk - to wszystko cechy Aleksandra Newskiego, który na zawsze pozostanie nieśmiertelny w sercach narodu rosyjskiego.
