Alexey Loktev - gwiazda radzieckiego kina lat 60

Alexey Loktev był niesamowicie popularny ipopyt w latach 60. ubiegłego wieku. Sam aktor, a także jego partner w filmie „Żegnaj, gołębie!”, Zaliczani są do ludzi z nieudanym twórczym przeznaczeniem. Jednak dwa takie kultowe filmy jak Farewell Doves! oraz „I Walk Through Moscow”, w którym wystąpił Aleksiej Wasiljewicz, na zawsze umieścił jego nazwisko na liście gwiazd radzieckiego kina.

Gone idole

Sam Alexey Loktev nie lubił słów,które pojawiły się w naszym słowniku po upadku sowieckiej ideologii. „Gwiazda”, „kult” - tu nie chodzi o niego. „Idol” - tak, był idolem. A ostatni film (2006), w którym zagrał samego siebie, nosi tytuł „Jak odeszli idole”. Osoby starszego pokolenia pamiętają obrazy, które tworzył na takich obrazach jak „Życie Klim Samgina” czy „Nagroda (pośmiertnie)”.

A w innych rolach zawsze był dobry, a obrazy, które tworzył, przywołują nostalgię za tamtymi wspaniałymi czasami, do których należą piosenki „Więc dorastaliśmy przez rok…” i „I chodzę, spaceruję po Moskwie…”.

Ofiara wypadku samochodowego

Alexey Loktev został dodany do niekończącej się listyaktorzy, którzy zginęli w wypadkach samochodowych. A ta śmierć nie z własnej winy wydaje się jeszcze bardziej tragiczna, ponieważ artysta, który wydawał się na zawsze zrujnować swoją karierę i życie alkoholizmem, zdołał powrócić do normalnego ludzkiego i twórczego życia, a nawet stworzyć własny teatr.

Dziedziczność

Zaczęła się twórcza biografia Aleksieja Loktevaepizod w popularnym filmie „Różne losy” L. Lukova, który ukazał się na ekranie w 1956 roku. Młody człowiek miał 17 lat i już próbował wejść do VGIK, ale nie zdał konkursu z motywacją „nie fotogeniczny”.

O karierze aktora jako jedynej możliwejchłopiec marzył od dzieciństwa. Pasję do teatru odziedziczył po matce, która sama była utalentowaną amatorską aktorką teatralną. O jej talencie świadczy fakt, że jej twórczość została zauważona przez liderów Moskiewskiego Teatru Artystycznego, który koncertował na Uralu i został zaproszony do Moskwy. Ale rodzice nie pozwolili odejść.

Początek twórczego sposobu

Alexey Loktev urodził się w 1939 roku w Orsku, alejuż w 1943 r. został Moskwą, gdyż jego ojciec został przeniesiony do stolicy. Chłopiec poszedł do szkoły i studia aktora w ZIL. Tam przez lata studiów Aleksiej odgrywał wiele ról, od Pinokia po Mercutio i oczywiście marzył o dalszym występie na scenie. Dlatego zacząłem zapisywać się natychmiast po szkole w VGIK.

Po niepowodzeniu smucili się tylko matka i syn, ojczebył zadowolony i zabrał młodzieńca do swojego zakładu. Likhachev. Jednak rok później A.Loktev pomyślnie zdaje egzaminy wstępne i zostaje zapisany jako student do Instytutu Teatralnego im. Łunaczarski.

Pierwszy sukces

I od razu w pierwszym roku Alexey Loktev jest aktorem.Został zaproszony do odegrania głównej roli Genki w filmie „Do widzenia, gołębie!” Byli wytrwale zapraszani, ponieważ on głęboko wierzył w swoją niefotogeniczność i ukrywał się przed asystentami reżysera Jakowem Segelem. Obraz ukazał się w 1961 roku i niesamowita popularność przypadła młodemu człowiekowi (w filmie przedstawił się dziewczynie „Giennadij, napisana dwoma„ ns ”).

Najbardziej gwiezdna rola i dalsza kariera

W 1962 roku, po ukończeniu GITIS, wstąpiłdo pracy w teatrze. Puszkina. Alexey Loktev (aktor), którego biografia w wielkim kinie zaczęła się z powodzeniem, pracując w teatrze, nadal działa w filmach. Drugie zdjęcie przynosi mu chwałę w całej Unii.

I rola Syberyjskiego Wołodii Jermakow, który okazał się byćprzechodząc przez Moskwę, stał się jego najbardziej gwiezdnym. Następnie jeden po drugim zabrał się do pracy przy obrazach „Pierwszy śnieg”, „Nasz dom”, „Tunel”, „Przez Rosję”. Wszystkie zdjęcia były różnorodne, popularny aktor dobrze poradził sobie z rolami. Był kochany i rozpoznawalny. Po 10 latach służby w teatrze. Puszkin, Alexei Loktev przeniósł się do Teatru Małego w 1972 roku, gdzie pracował do 1980 roku. Następnie przeniósł się do Leningradu i został aktorem Teatru Dramatycznego im. V.I. Puszkina.

Ciężkie lata

To lata 80.Wielu aktorów nie przetrwało trudnego okresu pierestrojki. Jewgienij Matwejew, który do 1986 roku był sekretarzem Związku Autorów Zdjęć Filmowych, nie mógł bez łez powiedzieć, że pensja aktora teatralnego jest równa cenie kija kiełbasy i niewiele można z tym zrobić. Aktor Alexei Loktev, którego życie osobiste również nie było bezchmurne, zaczął dużo pić w Leningradzie. W mieście nad Newą mieszkał ze swoim najmłodszym synem i konkubiną Eleną Aleksiejewną Usenko, z powodu której ciężkiej choroby przenoszą się później razem do wsi Kalinino (region Twer). Oficjalna żona, aktorka teatru na Liteiny S.M. Loshchinina-Lokteva, umiera w 1988 roku.

Talent reżysera

Ale Aleksiej Wasiljewicz miał siłę i odwagęrozpocząć nowe życie. W 1989 roku wrócił do Moskwy. Został przyjęty do teatru Glas w reżyserii Nikity Astachowa. A. V. Loktev w latach 90. próbuje się reżyserować. Wystawiał spektakle, które nie pozostały niezauważone przez publiczność i krytykę: „Wrócę!” (o Igorze Talkovie), „Wierzę!” (w dziełach Shukshina), „Fedor i Anya” (o ostatniej miłości F. Dostojewskiego). „Ostatnia miłość Dostojewskiego”, w którym reżyserem i główną rolą był A. Loktev, na scenie teatru. Majakowski szedł z wielkim sukcesem przez kilka lat. Aktor i reżyser tworzy własny teatr (TAL), a spektakl muzyczno-poetycki „Visions on the Hill”, dedykowany Nikołajowi Rubtsovowi, odniósł wielki sukces wśród publiczności.

Śmierć aktora

We wrześniu 2006 roku Alexey Vasilievich Loktevprzybywa na Amur Autumn Film Festival. Aktorzy i reżyserzy odwiedzali okoliczne wioski z koncertami. Samochód, w którym A. Loktev, przewodniczący jury festiwalu Nowożiłow, jego asystenci i kierowca, jechali z dużą prędkością, zderzył się z minibusem jadącym główną drogą. Aleksiej Wasiljewicz zmarł w drodze do szpitala. Tuż przed śmiercią Czczony Aktor RFSRR, laureat Nagrody Państwowej (rola Pavla Korchagina w sztuce „Dramatyczna piosenka”) A. Loktev udzielił wywiadu, w którym powiedział, że żyje potężnie, ciekawie i ogólnie jest w harmonia z samym sobą. Aktor został pochowany na cmentarzu Volkovskoye w Petersburgu.

Alexey Loktev ma czworo dzieci i pięciorownuki. W każdym artykule o nim wspomina się, że mężem najstarszej córki jest wokalista grupy „Alisa” Konstantin Kinchev. Piosenka tej grupy zatytułowana „What then” jest dedykowana Loktevowi.