Niestety wojny na świecie nigdy się nie kończą.Rosja na przełomie wieków przeżyła także inną tragedię - konflikt zbrojny w Czeczenii. Większość zwykłych ludzi zna kampanię czeczeńską dzięki telewizyjnym dokumentom i filmom fabularnym. Ale są ludzie, dla których ten historyczny fakt jest częścią ich własnego życia, nie można o tym zapomnieć. Rosyjski oficer i pisarz Wiaczesław Mironow przeszedł wojnę czeczeńską od początku do końca, jej wydarzenia stały się podstawą wielu jego książek.
Krótka biografia autora
Mironov Wiaczesław Nikołajewicz urodził się w rSyberyjskie miasto Kemerowo w 1966 roku. Po ukończeniu szkoły Wiaczesław postanowił kontynuować rodzinną tradycję i zostać wojskowym. Wstąpił do Wyższej Wojskowej Szkoły Łączności w Kemerowie.
Po ukończeniu instytucji edukacyjnej Mironovsłużył w różnych miejscach, podróżując w tym czasie prawie cały kraj. Brał udział w rozwiązywaniu wielu konfliktów zbrojnych, w tym w Czeczenii. Wiaczesław Nikołajewicz został ranny, wielokrotnie wstrząśnięty pociskiem i odznaczony Orderem Odwagi za służbę wojskową. Po zakończeniu kariery wojskowej nadal służył w organach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji. Wydarzenia pierwszej wojny czeczeńskiej na zawsze zmieniły życie Mironowa, stając się niewyczerpanym źródłem jego twórczości. Pisarz jest laureatem literackich nagród Teneta i V.P. Astafieva. Za główne dzieło autora słusznie uważa się książkę „Byłem na tej wojnie. Czeczenia, rok 1995 ”.
Pisarz wojskowy Wiaczesław Mironow
Chęć powiedzenia prawdy o wojnie, próbaStraszne wydarzenia, które miały miejsce w Czeczenii pod koniec XX wieku, zmusiły do objęcia pióra żołnierza Wiaczesława Łazariewa (prawdziwe nazwisko autora, Mironow to pseudonim).
Urodził się pisarz wojskowy WiaczesławMironov. „Byłem na tej wojnie. Czeczenia, 1995 ”to pierwsza książka, która słusznie jest uważana za jego główne dzieło. Był wielokrotnie przedrukowywany i tłumaczony na kilka języków. Cała późniejsza praca pisarza poświęcona jest także tematyce wojskowej.
Notatki naocznego świadka
Na tym polega zasługa książki „Byłem na tej wojnie”że naoczny świadek i bezpośredni uczestnik działań wojennych opowiada o strasznych szczegółach tamtych odległych dni. Dlatego jest to bardzo prawdziwa i przejmująca praca. Bez patosu i fałszywego patriotyzmu autorka omawia tak wzniosłe pojęcia, jak miłość do Ojczyzny, honor i obowiązek. Ale nie wolno nam zapominać, że jest to prezentacja artystyczna, dlatego przesiąknięta jest osobistym podejściem pisarza do wszystkiego, co się dzieje, własnym doświadczeniem i bólem. Książka zawiera straszne, trudne sceny, których nie da się spokojnie przejść. Ale taka jest wartość pracy. Pokazuje czytelnikom z całą szczerością, że wojna jest przerażająca, łzy i ból, brud i śmierć.
Wiaczesław Mironow nie ogranicza się do prostychopisując życie codzienne, stara się dokonać własnej oceny działań walczących stron, urzędników państwowych i dowódców wojskowych. Ta ocena nie zawsze jest pozytywna. Pisarz stara się zrozumieć, skąd wzięła się ta wrogość i kto potrzebował tak znaczących i niezastąpionych poświęceń. Tym, którzy wzywają do masakry, którzy widzą rozwiązanie wszystkich problemów związanych z używaniem broni, Wiaczesław Mironow przypomina w swojej książce, że wojna nikogo nie oszczędza - ani prawa, ani winnych.
Recenzja pracy Wiaczesława Mironowa
Podczas swojej kariery pisarz zwolniłponad 10 prac. Wojna to główny temat poruszony przez Wiaczesława Mironowa. Książki autora łączy jedna charakterystyczna cecha - zniechęcająca szczerość i nienawiść do wojny:
- Książka „Not My War” opowiada o losieodrębna, wówczas radziecka, jednostka rakietowa w czasie konfliktu armeńsko-azerbejdżańskiego. Główne pytanie pracy: jak pozostać przy życiu i wrócić z czyjejś wojny?
- „Dzień Kadeta” to szczera opowieść o życiu kadetów szkoły wojskowej, którzy w krótkim czasie muszą stać się prawdziwymi mężczyznami, bo wtedy czeka ich bitwa.
- Książka „Eyes of War” opowiada o walce z terrorystami, cichej, ale nie mniej strasznej walce.
Książki pisarza Mironowa są nie tylko fascynującedzieła sztuki. To także rodzaj kroniki wydarzeń rozgrywających się we współczesnej Rosji, w tym konfliktów zbrojnych. Jest to bardzo ważne, gdy osoba, która sama w nich brała udział, opowiada o działaniach wojennych. Chciałbym mieć nadzieję, że dzieło Wiaczesława Mironowa pozwoli kolejnym pokoleniom Rosjan nie zapomnieć, czym tak naprawdę jest wojna.
