Na szerokoekranowych polach światowego przemysłu filmowegomelodramat już dawno przestał być popularnym produktem. W nowym tysiącleciu prym wiodły thrillery, hity i filmy o wampirach i innych antybohaterach. Wynajem rosyjski nie był wyjątkiem. A jednak reżyser Stanislav Govorukhin w 2002 roku postanowił nakręcić film o miłości, lojalności i pokorze pod oryginalnym tytułem „Bless the Woman”. Aktorzy wybrani do głównych ról podjęli projekt z pełnym oddaniem i stworzyli niesamowitą historię poświęconą naszym mamom i babciom.
„Błogosław kobietę”: jak to się wszystko zaczęło
W filmowym sukcesie obrazu, z wyjątkiem ekipy filmowej,nikt tak naprawdę nie wierzył. Krytycy nie pokładali też wielkich nadziei w zapłakanym melodramacie. A jednak po przeczytaniu tej wzruszającej historii Govorukhin postanowił wziąć urlop w Dumie Państwowej i ponownie przenieść się na krzesło reżysera. Ciekawostka: dopiero po premierze filmu w telewizji i ogromnej reakcji publiczności dziennikarze zaczęli poznawać fakty dotyczące scenariusza i tła filmu „Bless the Woman”. Okazało się, że aktorzy i role prezentowane publiczności wcale nie są postaciami mitycznymi, ale prawdziwymi ludźmi, o których powieść została napisana w latach 70. ubiegłego wieku.
Prawdziwa historia
Rzeczywiście, ten obraz nie jest tylko kolejnymdzieło scenarzystów opowiadające o trudnym losie Rosjanki. Film poprzedziła prawdziwa historia. Słynna radziecka pisarka Irina Grekova przedstawiła to na kartach swojej książki. Z pióra tej kobiety wyszło ponad 10 opowiadań, które stały się popularne w czasach sowieckich. Okazało się, że słynna naukowiec Elena Sergeevna Ventzel pisała swoje powieści pod tym pseudonimem. „Gospodyni hotelu” to tytuł pracy, która stała się podstawą filmu „Błogosław kobietę”, a aktorzy przenieśli historię rodziny Kiryushinów na ekrany. Vera, w wykonaniu Swietłany Chodczenkowej, stała się wcieleniem Olgi Siemionowej i dowódcy Łaryczowa, który dzięki zręcznej grze Aleksandra Balueva - jej męża Konstantina Wasiljewicza, podbił miliony kobiecych serc.
Kiedyś przyjechałem z rodziną na wakacje do Odessy,Elena Sergeevna osiadła w pensjonacie Kiryushinów. Od tego czasu między kobietami rozwinęła się silna przyjaźń, a po zapoznaniu się z niesamowitą historią życia Olyi, postanowiła przenieść ją na strony swojej powieści, która ukazała się w 1976 roku. Niestety, ani autorka, ani główni bohaterowie powieści nie doczekali się adaptacji. Mimo to reżyser starał się jak najbardziej realistycznie oddać opisany w książce wizerunek Rosjanki.
„Bless the Woman”: aktorzy i role
Zostało tylko kilka miesięcy do rozpoczęcia zdjęć iobsada nie została jeszcze wybrana. Stanislav Govorukhin zaczął casting do udziału w filmie. Aktorzy zostali natychmiast zatwierdzeni do drugorzędnych ról. Rola ekscentrycznej aktorki Kuniny, która mieszkała w domu Larinów, trafiła do Inny Churikovej. Annę, matkę Very zagrała Irina Kupczenko. Aleksander Michajłow miał wcielić się w Jurłowa, drugiego męża głównego bohatera. Do roli pułkownika Ryabinina wybrano Witalija Chanina. Reżyser Govorukhin uznał swój film „Bless the Woman” za różnorodny i znakomity. Aktorzy i role drugoplanowe zostały przemyślane w najdrobniejszych szczegółach i nie budziły wątpliwości. Ale głównych bohaterów nigdy nie odnaleziono. W rezultacie w ostatnim dniu przesłuchań Govorukhin zdecydował się zatwierdzić Vladimira Guskova i Mashę Mironovą do głównych ról.
Ale sprawa zmieniła wszystkie plany reżysera.Rozczochrana i przestraszona Sveta Chhodchenkova, studentka pierwszego roku szkoły teatralnej, wbiegła do pokoju i zdyszana oznajmiła, że przyszła na przesłuchanie do roli siostry Very. Rzucając spojrzenie na przestraszoną i zmartwioną dziewczynę i rozmawiając z nią przez kilka minut, Govorukhin natychmiast zdał sobie sprawę, że znalazł głównego bohatera swojego nowego filmu. W związku z tymi zmianami męski wizerunek został przekazany Aleksandrowi Baluevowi, który również przesłuchał do roli dowódcy Armii Radzieckiej.
Fabuła filmu
Oda do radzieckiej kobiety - tak potajemnie dzwoniłaekipa filmowa filmu „Bless the Woman”. Aktorzy, czytając scenariusz, zrozumieli, że aby odtworzyć ducha minionej epoki, trzeba będzie w pełni zanurzyć się we własnych bohaterach. O czym mówi to zdjęcie?
Akcja filmu rozpoczyna się w 1935 roku.Młoda siedemnastoletnia Vera spotyka wojskowego na brzegu morza. Między ludźmi dochodzi do swobodnej rozmowy. Ulotne spotkanie wywraca życie Very do góry nogami. Mężczyzna dwa razy starszy od niej oferuje, że zostanie jego żoną i opuści go z rodzinną wioską. I tak wędrówki i perypetie życia Wiery zaczynają się jako żona dowódcy Aleksandra Iwanowicza Laricheva. Ciągłe życie koczownicze w związku z nominacjami męża, brak rodzinnego gniazda, niechęć Shunechki do posiadania dzieci, wojna, śmierć bliskich - wiele kłopotów spadło na los tej zagorzałej kobiety, gotowej poddać się losowi, ale nie stracić nadziei i wiary.
Główną ideą „Bless the Woman” jest toaktorzy znakomicie wcielili swoich bohaterów w życie na ekranie, pozostaje uczucie miłości i oddania, które Rosjanki nosiły w swoich sercach przez całe ich trudne życie.
Recenzje filmu „Bless the Woman”
W kasie, jak przewidywali krytycy, filmnie powiodło się. Kasa była marna. Ale wersja telewizyjna, jako film 4-odcinkowy, urzekła widza. Aktorzy i ekipa filmowa nie spodziewali się takiej fali pozytywnych emocji i reakcji na film „Bless the Woman”. To był sukces! Widz zakochał się w tym filmie, który przypadł do gustu nie tylko starszemu pokoleniu, ale także młodym ludziom.
Krytyczne uznanie i nagrody
Każdy, kto widział to zdjęcie, przyznaje, żeaktorzy i role filmu „Bless the Woman” od pierwszych minut oglądania przenoszą widza w klimat tamtych lat. Dlatego pomimo negatywnych przewidywań wielkich gwiazd branży filmowej, film spotkał się z pozytywnym odzewem widzów i jury wielu festiwali.
Obraz był nominowany do nagrody Nika w 2003 rokurok. Svetlana Khodchenkova została nominowana do głównej roli kobiecej w filmie „Bless the Woman” na tym samym festiwalu filmowym. Inna Churikova otrzymała „Nikę” za drugoplanową rolę w tym filmie. Na festiwalu w Gatczynie obraz otrzymał nagrodę specjalną za wcielenie tematu lirycznego, a Chodczenkowa statuetkę za najlepszą rolę kobiecą.
