В этой статье мы будем говорить о романе Льва Nikołajewicz Tołstoj „Wojna i pokój”. Zwrócimy szczególną uwagę na rosyjskie społeczeństwo szlacheckie, dokładnie opisane w pracy, w szczególności będziemy zainteresowani rodziną Kuragin.
Powieść „Wojna i pokój”
Powieść została ukończona w 1869 roku.W swojej pracy Tołstoj przedstawił społeczeństwo rosyjskie w dobie wojny z Napoleonem. Oznacza to, że powieść obejmuje okres od 1805 do 1812 roku. Pisarz od dawna wpadał na pomysł powieści. Początkowo Tołstoj zamierzał opisać historię bohatera dekabrysta. Jednak pisarz stopniowo dochodził do wniosku, że najlepiej będzie rozpocząć pracę od 1805 roku.
Najpierw zaczęto publikować w osobnych rozdziałach w1865 powieść „Wojna i pokój”. Rodzina Kuraginów już pojawia się w tych fragmentach. Niemal na samym początku powieści czytelnik poznaje jej członków. Porozmawiajmy jednak bardziej szczegółowo o tym, dlaczego opis wyższych sfer i rodzin szlacheckich zajmuje tak duże miejsce w powieści.
Rola wyższych sfer w pracy
W powieści Tołstoj zajmuje miejsce sędziego, któryrozpoczyna proces dotyczący wyższych sfer. Pisarz ocenia przede wszystkim nie pozycję człowieka na świecie, ale jego cechy moralne. A najważniejszymi cnotami dla Tołstoja były prawdomówność, życzliwość i prostota. Autor stara się zerwać lśniące zasłony świeckiego blasku i ukazać prawdziwą esencję szlachetności. Dlatego czytelnik od pierwszych stron staje się świadkiem podłych czynów szlachty. Przypomnijmy na przykład pijacką zabawę Anatola Kuragina i Pierre'a Bezukhova.
Rodzina Kuraginów, wśród innych rodzin szlacheckich, znajduje się pod okiem Tołstoja. Jak pisarz widzi każdego członka tej rodziny?
Ogólna idea rodziny Kuragin
Tołstoj widział w rodzinie podstawę człowiekaspołeczeństwa, dlatego tak wielką wagę przywiązywał do przedstawienia rodzin szlacheckich w powieści. Pisarz Kuraginykh przedstawia czytelnikowi jako ucieleśnienie niemoralności. Wszyscy członkowie tej rodziny są hipokrytami, samolubni, gotowi popełnić przestępstwo ze względu na bogactwo, nieodpowiedzialni, samolubni.
Spośród wszystkich rodzin przedstawionych tylko przez TołstojaKuragins kierują się w swoich działaniach wyłącznie osobistym interesem. To ci ludzie zniszczyli życie innych ludzi: Pierre Bezukhov, Natasha Rostova, Andrei Bolkonsky itp.
Nawet więzi rodzinne Kuraginów są inne.Członków tej rodziny łączy nie poetycka bliskość, pokrewieństwo dusz i troska, ale instynktowna solidarność, niemal wzajemna odpowiedzialność, która bardziej przypomina związek zwierząt niż ludzi.
Skład rodziny Kuragin: książę Wasilij, księżniczka Alina (jego żona), Anatole, Helen, Ippolit.
Wasilij Kuragin
Książę Wasilij jest głową rodziny.Po raz pierwszy czytelnik widzi go w salonie Anny Pawłownej. Był ubrany w strój dworski, pończochy i na głowie i miał „jasny wyraz płaskiej twarzy”. Książę mówi po francusku, zawsze na pokaz, leniwie, jak aktor odgrywający rolę w starej sztuce. Książę był szanowaną postacią w społeczeństwie powieści „Wojna i pokój”. Rodzina Kuraginów została ogólnie dość dobrze przyjęta przez innych arystokratów.
Książę Kuragin, miły dla wszystkich i dla wszystkichzadowolony, był blisko cesarza, otaczał go tłum entuzjastycznych wielbicieli. Jednak za zewnętrznym dobrobytem istniała nieustanna wewnętrzna walka między pragnieniem bycia osobą moralną i godną a prawdziwymi motywami jego działań.
Tołstoj lubił używać techniki nieprzypadkowejwewnętrzny i zewnętrzny charakter postaci. To on go wykorzystał, tworząc wizerunek księcia Wasilija w powieści „Wojna i pokój”. Rodzina Kuraginów, której cechy tak nas interesują, generalnie różni się od innych rodzin tą dwulicowością. Co najwyraźniej nie przemawia na jej korzyść.
Jeśli chodzi o samego hrabiego, jego prawdziwe oblicze przejawiało się w scenie walki o spadek po zmarłym hrabiem Bezukhovie. To tutaj pokazana jest zdolność bohatera do intrygowania i nieuczciwych czynów.
Anatole Kuragin
Anatole jest również obdarzony wszystkimi tymi cechamiuosabia rodzinę Kuragin. Charakterystyka tej postaci oparta jest przede wszystkim na słowach samego autora: „Prosty i cielesny”. Dla Anatola życie to ciągła zabawa, którą każdy jest zobowiązany zaaranżować dla niego. Ta osoba nigdy nie myślała o konsekwencjach swoich działań i ludziach wokół niego, kierując się wyłącznie swoimi pragnieniami. Anatolowi nawet nie przyszło do głowy, że należy być odpowiedzialnym za swoje czyny.
Ta postać jest całkowicie wolna ododpowiedzialność. Egoizm Anatola jest niemal naiwny i dobroduszny, wywodzi się z jego zwierzęcej natury, dlatego jest absolutny. Ten egoizm jest integralną częścią bohatera, jest w nim, w swoich uczuciach. Anatole jest pozbawiony możliwości zastanowienia się, co stanie się po chwilowej przyjemności. Żyje tylko w teraźniejszości. W Anatolu panuje silne przekonanie, że wszystko dookoła jest przeznaczone tylko dla jego przyjemności. Nie zna wyrzutów sumienia, żalu ani wątpliwości. Jednocześnie Kuragin jest przekonany, że jest wspaniałą osobą. Dlatego jest tak wiele swobody w jego ruchach i wyglądzie.
Ta wolność wypływa jednak z bezsensowności Anatola, który zmysłowo podchodzi do percepcji świata, ale nie zdaje sobie z tego sprawy, nie próbuje pojąć, jak np. Pierre.
Helen Kuragina
Inna postać ucieleśniającadwoistość, którą niesie rodzina Kuraginów. Charakterystyka Heleny, podobnie jak Anatola, jest znakomicie podana przez samego Tołstoja. Pisarz opisuje dziewczynę jako piękny zabytkowy posąg, który jest pusty w środku. Nie ma nic za wyglądem Helene, jest bezduszna, choć piękna. Nie bez powodu tekst stale zawiera porównania jej z marmurowymi posągami.
Bohaterka w powieści staje się personifikacjązepsucie i niemoralność. Jak wszyscy Kuragins, Helen jest egoistką, która nie uznaje standardów moralnych, żyje zgodnie z prawami spełnienia swoich pragnień. Doskonałym tego przykładem jest jej małżeństwo z Piotrem Bezuchowem. Helen wychodzi za mąż tylko po to, by poprawić jej samopoczucie.
Po ślubie wcale jej nie mazmieniła się, podążając tylko za jej podstawowymi pragnieniami. Helen zaczyna zdradzać męża, podczas gdy ona nie ma ochoty mieć dzieci. Dlatego Tołstoj pozostawia ją bezdzietną. Dla pisarki, która wierzy, że kobieta powinna być oddana mężowi i wychowywać dzieci, Helen stała się ucieleśnieniem najbardziej bezstronnych cech, jakie może posiadać jedynie przedstawicielka płci żeńskiej.
Ippolit Kuragin
Rodzina Kuraginów w powieści „Wojna i pokój”uosabia niszczycielską siłę, która szkodzi nie tylko innym, ale także sobie. Każdy członek rodziny jest nosicielem jakiejś wady, z której on sam ostatecznie cierpi. Jedynym wyjątkiem jest Hipolit. Jego charakter tylko go szkodzi, ale nie niszczy życia innych.
Książę Hippolyte bardzo przypomina swoją siostrę.Helen jest jednak jednocześnie całkowicie głupi. Jego twarz była „oszołomiona idiotyzmem”, a jego ciało było słabe i chude. Hippolyte jest niesamowicie głupi, ale z powodu pewności siebie, z jaką mówi, każdy nie może zrozumieć, czy jest inteligentny, czy nieprzenikniony. Często mówi niewłaściwie, wstawia nieodpowiednie uwagi, nie zawsze rozumie, o czym mówi.
Hipolit sprawia, że dzięki patronatowi ojcakarierę wojskową, ale wśród oficerów znany jest jako błazen. Mimo to bohater odnosi sukcesy z kobietami. Sam książę Wasilij mówi o swoim synu jako o „zmarłym głupcu”.
Porównanie z innymi rodzinami szlacheckimi
Jak wspomniano powyżej, rodziny szlacheckie mająwielką wartość dla zrozumienia powieści. I nie bez powodu Tołstoj opisuje kilka rodzin naraz. Tak więc głównymi bohaterami są członkowie pięciu rodzin szlacheckich: Bolkonsky, Rostov, Drubetsky, Kuragin i Bezukhov.
Każda szlachecka rodzina opisuje coś innegoludzkie wartości i grzechy. Rodzina Kuraginów pod tym względem mocno wyróżnia się na tle innych przedstawicieli wyższych sfer. I nie na lepsze. Ponadto, gdy tylko egoizm Kuraginsky'ego atakuje czyjąś rodzinę, natychmiast powoduje w niej kryzys.
Rodzina Rostów i Kuraginów
Jak wspomniano powyżej, Kuraginy są niskie,bezduszni, zdeprawowani i samolubni ludzie. Nie czują żadnej czułości i troski o siebie nawzajem. A jeśli pomagają, to tylko z powodów samolubnych.
Relacje w tej rodzinie są w wyraźnym kontraścieatmosferę panującą w domu Rostowów. Tutaj członkowie rodziny rozumieją się i kochają, szczerze troszczą się o bliskich, okazując ciepło i współczucie. Tak więc Natasza, widząc łzy Sonyi, również zaczyna płakać.
Można powiedzieć, że rodzina Kuraginów w powieści Wojna i pokój jest przeciwna rodzinie Rostowów, w której Tołstoj widział ucieleśnienie wartości rodzinnych.
Orientacyjny jest również związek między Heleną i Nataszą.Jeśli pierwsza zdradzała męża i wcale nie chciała mieć dzieci, to druga stała się uosobieniem kobiecej zasady w rozumieniu Tołstoja. Natasza stała się idealną żoną i wspaniałą matką.
Interesujące są również epizody komunikacji między braćmi i siostrami. W przeciwieństwie do szczerych, przyjaznych rozmów Nikolenki i Nataszy do zimnych fraz Anatola i Heleny.
Rodzina Bolkońskich i Kuraginów
Te szlachetne rodziny również bardzo się od siebie różnią.
Najpierw porównajmy ojców obu rodzin.Nikolai Andreevich Bolkosky to wybitna osoba, która ceni umysł i aktywność. W razie potrzeby jest gotowy służyć swojej Ojczyźnie. Nikolai Andreevich kocha swoje dzieci, szczerze się o nie troszczy. Książę Wasilij wcale nie jest taki jak on, który myśli tylko o własnej korzyści i wcale nie martwi się o dobro swoich dzieci. Dla niego najważniejsze są pieniądze i pozycja w społeczeństwie.
Ponadto Bolkonsky Sr., a także późniejsyn, został rozczarowany społeczeństwem, które tak przyciąga wszystkich Kuraginów. Andrzej jest następcą czynów i poglądów swojego ojca, podczas gdy dzieci księcia Wasilija idą własną drogą. Nawet Marya dziedziczy surowość w wychowywaniu dzieci po Bołkońskim Starszym. A opis rodziny Kuragin jednoznacznie wskazuje na brak ciągłości w ich rodzinie.
Tak więc w rodzinie Bolkońskich pomimopanuje pozorna surowość Mikołaja Andriejewicza, miłość i wzajemne zrozumienie, ciągłość i troska. Andrey i Marya są szczerze przywiązani do swojego ojca i darzą go szacunkiem. Relacje między bratem i siostrą były fajne przez długi czas, dopóki wspólny smutek - śmierć ojca - nie połączył ich razem.
Wszystkie te uczucia są obce Kuraginom. W trudnej sytuacji nie potrafią szczerze wspierać się nawzajem. Ich przeznaczeniem jest tylko zniszczenie.
Wniosek
W swojej powieści Tołstoj chciał pokazać, cobudowane są idealne relacje rodzinne. Musiał jednak wyobrazić sobie najgorszy możliwy rozwój więzi rodzinnych. To właśnie ta opcja stała się rodziną Kuraginów, w której ucieleśniono najgorsze ludzkie cechy. Na przykładzie losów Kuraginów Tołstoj pokazuje, do czego może prowadzić upadek moralny i zwierzęcy egoizm. Żaden z nich nigdy nie znalazł upragnionego szczęścia właśnie dlatego, że myśleli tylko o sobie. Ludzie z takim podejściem do życia, zdaniem Tołstoja, nie zasługują na dobrobyt.
