Elena Michałkowa jest dość znaną Rosjankąautor powieści kryminalnych. Popularny pisarz urodził się w Niżnym Nowogrodzie (dawniej Gorki). Będąc z natury humanistką, przez dwa lata ciężko studiowała w Liceum Fizyki i Matematyki, ale nadal zdawała sobie sprawę, że to nie jest dla niej odpowiednie. Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Łobaczewskiego Elena w ogóle nie planowała zacząć pisać, co doprowadziło teraz do tego, że wszyscy czekają z zapartym tchem nie tylko na nowe historie, ale także na filmy oparte na książkach Eleny Michałkowa. Jak to często bywa, na drogę twórczą naprowadził ją przypadek, a raczej dwa wypadki.
Tak to się wszystko zaczęło
Elena po raz pierwszy próbowała napisać, kiedypewnego razu, wyjeżdżając na wakacje z dzieckiem na wycieczkę krajową, odkryła, że nie zabrała ze sobą absolutnie żadnych książek dla dzieci dla swojej córki. Dziewczyna była tak przyzwyczajona do słuchania fascynujących opowieści, że jej matka nie miała innego wyjścia, jak sama wymyślić spisek i przenieść go na papier. Wtedy były to tylko pierwsze, nieśmiałe i niezdecydowane próby napisania dość prymitywnej literatury dziecięcej. Biorąc pod uwagę zupełny brak doświadczenia w pisaniu takich opowiadań, o ile oczywiście nawet licząc eseje szkolne, wyszło to całkiem nieźle. Elena nie mogła nawet pomyśleć, że pewnego dnia stanie się to jej głównym zawodem i nie przywiązywała dużej wagi do tego, co się stało. Jednak nawet w tej wersji to, co zostało napisane, wskazywało na niewątpliwą obecność wrodzonego talentu pisarskiego Eleny jej mężowi, który postanowił dać jej mężowi możliwość jak najpełniejszego otwarcia się. Wymagało to silnego bodźca.
Jak kiedyś powiedziała Elena Michałkowado popularnej publikacji podczas wywiadu napisała pierwszą powieść kryminalną w typowym dla niej obecnie gatunku, argumentując z mężem, że nie będzie w stanie odgadnąć winowajcy. Jak się później okazało, mąż Eleny dość świadomie podszedł do takiej kłótni, ponieważ chciał ujawnić jej talent, a do tego był gotów pójść nawet na małą sztuczkę.
Współpraca z wiodącymi wydawcami
Elena Michałkowa naprawdę to zrobiławygrać ten decydujący spór dla całej jej rodziny, a rezultatem było napisanie niezwykle interesującej książki z wciągającą fabułą. To wtedy autor rankingów miał nieodpartą chęć kontynuowania tej twórczej pracy, która, jak się okazało, oprócz przyjemności, jest w stanie przynieść całkiem niezłe zarobki.
Minęło bardzo mało czasu, a książki ElenyMikhalkova zaczęła być publikowana przez różne publikacje, a teraz autor współpracuje z jednym z największych wydawnictw w Rosji - AST. W chwili obecnej łączny nakład książek drukowanych znacznie przekroczył milion egzemplarzy, co wskazuje na dużą popularność i zapotrzebowanie wśród wielbicieli pisarza.
Należy zauważyć, że w niektórych przypadkachWiele książek w sprzedaży jest demontowanych przez fanów Eleny Michałkowej z półek sklepowych w ciągu zaledwie kilku dni, kolejki są po prostu ogromne, a powieści, które nie zostały jeszcze opublikowane, są już aktywnie omawiane w Internecie na odpowiednich forach i na kluby zainteresowania, jak to miało miejsce na przykład w książce Eleny Michałkowej „Delikatne liście, trujące korzenie”.
Literatura dla szerokiego grona czytelników
Elena Michałkowa wszystkie książki, wszystkie jej kryminałypisze powieści we własnym, niepowtarzalnym i specyficznym stylu. Nie ma szczegółowych opisów morderstw i innych tzw. „czernuchów”, których obecność odpycha większość czytelników. Dzięki temu jej powieści są interesujące nie tylko dla mężczyzn i kobiet, ale także dla dzieci i młodzieży. Przy tym wszystkim książki okazują się niezwykle ekscytujące, bo jak mówi sama autorka, jej styl to życie detektywistyczne, w którym wydarzenia są jak najbardziej zbliżone do tego, co dzieje się w rzeczywistości.
A kto wie, może to praca we własnym zakresieW rezultacie bycie asystentem śledczego w ROVD wpłynęło na wybrany kierunek twórczy. Ta praktyka i obserwacja pracowników pomogły Elenie stworzyć wyjątkowych, ale jednocześnie tak rozpoznawalnych głównych bohaterów. To właśnie połączenie tych wszystkich czynników – pracy w policji, edukacji na kierunkach humanitarnych i prawnych, a także pasji twórczej, inspiracji, erudycji i życiowego doświadczenia – mogło ostatecznie dać Rosji i światu takiego pisarza.
Pracuj jak życie
Michałkowa po prostu niesamowicie kocha swoją pracę inie wyobraża sobie siebie bez niej. Żyje dosłownie kreatywnością, aw każdej nowej książce wkłada swoją miłość, część siebie. Według niej, gdyby praca stała się rutyną, to książki nie byłyby tak interesujące. Dlatego stara się pracować tylko wtedy, gdy sprawia to prawdziwą przyjemność, a nie na siłę, w efekcie wypełniając książki inspiracją i ciekawymi wątkami.
Jednocześnie wszystkie postacie, choć szalenie podobne doprawdziwi ludzie są całkowicie fikcyjni. Elena Mikhalkova pisze wszystkie książki w zasadzie bez korzystania z wizerunków swoich przyjaciół i znajomych, ponieważ nigdy nie wiadomo, co może się z nimi później stać na stronach pracy. W pewnym stopniu jest to przesąd, niemniej jednak po raz kolejny podkreśla niesamowity talent pisarza. W końcu wzięcie naprawdę istniejącego obrazu i po prostu przeniesienie go na strony książki to jedno, ale samodzielne wymyślenie bohatera to zupełnie co innego.
Doskonałym przykładem jest Agatha Christie
Główne aspekty do rozważenia podczas pisanianastępnej powieści, Elena Mikhalkova, której filmy oparte na powieściach stały się nie mniej popularne niż wersje pisane ręcznie, rozważa wysokiej jakości, łatwy do odczytania język pisania i śmiało pokręconą fabułę, która może utrzymać czytelnika w napięciu do samego ostatnia strona, a wydarzenia, które mają miejsce czasami rozwijają się w najbardziej nieoczekiwany sposób ... I nic dziwnego, ponieważ głównym przykładem życia i głównym punktem odniesienia dla Eleny jest Agatha Christie, która napisała ogromną liczbę powieści kryminalnych, które teraz stały się klasykami gatunku detektywistycznego. To od niej pisarka zapożyczyła umiejętność wprowadzania humoru do kryminałów, a także głębokie, zawiłe wątki, połączone z przystępnym sposobem prezentacji.
Historie uniwersalne
Elena stara się nigdy nie narysować liniiróżnice między detektywem kobietą a mężczyzną, ponieważ uważa, że nie ma między nimi zasadniczej różnicy. Rzeczywiście, w historii literatury było wielu takich pisarzy, którzy stworzyli prawdziwe arcydzieła, które nie pasowały do ogólnej idei stylu. Pisarka uważa, że jej głównym celem jest stworzenie zawiłej zagadki, którą potencjalny czytelnik na pewno będzie chciał rozwiązać.
Formuła popularności Eleny Michałkowej
Elena Michałkowa opracowała dla siebie formułępopularność współczesnego detektywa: aby czytelnik się zainteresował, trzeba pozwolić mu być jednocześnie przestępcą i śledczym. W ten sposób będzie mógł zobaczyć dwie linie naraz, ale ich przecięcie powinno być jak najdłuższe i tajemnicze. Utrzymanie głównej intrygi do samego końca książki Eleny Michałkowej to ważny moment prowadzący do jej wieloletniego sukcesu.
Dostosowywanie powieści do szerszej publiczności
Wraz z rosnącą popularnością książek, powieści ElenyMikhalkova przyciągnęła uwagę czołowych i równie popularnych filmowców. W efekcie w najbliższej przyszłości planowane są ekranizacje jej następujących książek: „Taniec lalek”, „Ciemna strona duszy”, „Znak prawdziwej drogi” i „Wyspa Spełnienie marzeń." W tej chwili prawa do adaptacji filmowych wykupili już producenci, a na ich podstawie aktywnie piszą scenariusze. Tak więc bardzo szybko możemy zobaczyć filmy oparte na książkach Eleny Michałkowej. Obiecują być niesamowite. Ponadto w przypadku udanych adaptacji filmowych tych książek (co do czego my, jako wierni fani twórczości pisarza, nie mamy absolutnie żadnych wątpliwości), filmowanie będzie kontynuowane, bo to tylko część większej serii. Możemy powiedzieć nowy format działania.
Elena Michałkowa sama filmy na podstawie powieści,czekam z wielką niecierpliwością. To swego rodzaju okazja, by zacząć pisać od nowa – z tą samą pasją, ale z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń i analizowania aktywności.
Rodzice pomogą w każdej sytuacji
Każda powieść samej Eleny Michałkowej starannieczyta i oczywiście słucha krytyki swoich czytelników. Jednak, jak sama zauważa, jej rodzice pozostają dla niej głównymi krytykami. Według pisarza ojciec, który ma wykształcenie filologiczne, często pomaga w stylistyce tekstu, natomiast matka może komentować samą fabułę i linię rozwoju wydarzeń. W efekcie książki są krytykowane jeszcze przed wysłaniem do publikacji i poprawiane, co oczywiście działa na ich korzyść.
Miłość do klasyki odegrała pewną rolę
Głównymi przykładami Eleny były klasykipisarze. Sama mówi, że poświęca niewiele czasu współczesnej literaturze, ale może wielokrotnie czytać książki Kuprina, Maughama, Strugackiego, Bułhakowa i oczywiście Agathy Christie. To od niej w większym stopniu brała przykład, bo Christie potrafiła łączyć to, co zwykle nie jest kojarzone. W jej książkach jest mądrość i humor, które rzadko pojawiają się w kryminałach, i to właśnie w połączeniu z intrygującą fabułą przyciąga do książek więcej uwagi. Według powieści Eleny Michałkowej, cokolwiek weźmiesz, ta miłość do klasyki jej gatunku jest widoczna.
Dość zróżnicowana bibliografia
Bibliografia Eleny Michałkowej obejmuje obaposzczególne powieści kryminalne oraz całą serię książek zatytułowanych „Śledztwa Makara Iljuszyna i Siergieja Babkina”. W tej chwili seria obejmuje siedemnaście odrębnych książek, opisujących wydarzenia związane z pracą dwóch prywatnych detektywów. W charakterze są to dwa kompletne przeciwieństwa, dzięki którym uzyskuje się doskonałe połączenie, ponieważ, jak wiadomo, różne natury dobrze się uzupełniają.
Najlepsze książki z cyklu według czytelnikówto „Znak prawdziwej drogi”, „Duch w krzywym zwierciadle” i „Male Logic 8 marca”. Jak mówią krytycy, książki są jak najbardziej zbliżone do rzeczywistości, a bohaterowie wydają się być skopiowani od zwykłych, prawdziwych agentów. Nie zapomnij o dynamice fascynującej fabuły.
Często zaleca się uważne przeczytanie książki.Elena Mikhalkova „Delikatne liście, trujące korzenie”, ponieważ ta powieść jest znacznie głębsza i bardziej aktualna niż jej wcześniejsze prace. Internauci w komentarzach zauważają, że po prostu nie można oderwać się od czytania tego arcydzieła.
Czy możesz rozgryźć fabułę?
Oprócz serii omówionej powyżej Elena wydałasześć kolejnych oddzielnych książek. The Diamond Endgame opowiada historię kradzieży rzadkiego klejnotu w Moskwie. Jest to jednak tylko jedna z dwóch głównych wątków splecionych ze sobą i związanych zarówno z historią, jak i nowoczesnością.
Książka „Osiem koralików na cienkim sznurku” jest intrygującawłasną fabułę, w której każdy z uczestników myśli do końca, że jest głównym. Jednak nie wszystko jest takie proste, bo wszystkie muszą być przez kogoś kontrolowane. Czy będzie można z góry odgadnąć, kto jest „lalkarzem” dla wszystkich postaci?
Powieść „Czas zbierać kamienie” otrzymała jedną znajbardziej przejmujące i nieprzewidywalne wątki. Niczego w nim nie można być pewnym aż do ostatnich stron, ponieważ prawie niemożliwe jest ustalenie, kto jest zabójcą sąsiadów i czy sami bohaterowie mają jakieś stare grzechy.
Pozostałe trzy są równie intrygujące.książki noszące tytuły „Iluzja gry”, „Życie pod innym słońcem” i „Dom samotnych serc”. Po prostu nierealne jest wyliczanie tutaj wszystkich zawiłych wątków, a tym bardziej oddanie atmosfery książek. Aby wyrobić sobie własną opinię, wystarczy je przeczytać.
Czekamy na nowe prace
To właśnie ta orientacja pomaga książkom Eleny Michałkowej zdobyć popularność wśród czytelników. Kto wie, może w niedalekiej przyszłości zobaczymy więcej książek i filmów opartych na Elenie Michałkowej.
Liczba fanów pisarza rośnie wraz zkażdego dnia, co oznacza, że książki naprawdę przykuwają uwagę i intrygują nowych czytelników. Jeśli nie miałeś jeszcze okazji trzymać w rękach książki Eleny Michałkowej, ale kochasz kryminały, uwierz mi, w powieściach tego pisarza znajdziesz coś, czego wielu koneserom gatunku detektywistycznego brakuje, zwłaszcza jeśli lubisz klasyczna opowieść kryminalna. Wcale nie jest trudno upewnić się, że Elena Michałkowa pisze wszystkie swoje książki z duszą.
