Kino indyjskie w ogólności i indyjskie horroryw tym, chociaż wiele z nich przyjęli z kina europejskiego i hollywoodzkiego, pozostali jednak bardzo blisko związani z poglądami Indian na temat podstawowych wartości, które radykalnie różnią się od wartości zachodnich.
Zamknij linki do przeszłości i funkcji
W całej historii swojego istnieniaindyjski przemysł horrorów doświadczył więcej niż jednego potężnego wpływu, poczynając od hinduskich epopei Mahabharata i Ramayana i starożytnych dramatów sanskryckich, teatru ludowego, kończąc na kultowych filmach z Hollywood, a nawet repertuarze MTV. Indyjskie horrory różnią się od reszty tym, że najważniejsze w nich nie jest rozwój psychiczny, rozwój postaci, ale proces jej interakcji z innymi bohaterami, a zwłaszcza kaskadą emocji, których doświadcza się w tym czasie. Ponadto wszystkie manipulacje publiczności przez twórców kina w Indiach są tak proste, jak to tylko możliwe - jeśli autorzy stopniowo i dyskretnie wskazują na horror w Hollywood, ustalają wskazówki w miarę rozwoju fabuły, zwiększając napięcie, to w horrorach w Bollywood mogą albo otwarcie poinformować widza o nadchodzącym zwrotie akcji lub pozostaw w całkowitym zamieszaniu i ignorancji do ostatnich minut. I prawie wszyscy reżyserzy, usuwając indyjskie horrory, uwielbiają zabijać głównych bohaterów w czasie, gdy wydaje się, że niebezpieczeństwo minęło - pogarszać odczucia publiczności.
Przeróbki i kompozycje na dowolny temat
Z pewnością warto zauważyć, że pożyczkiHistorie z Hollywood dla indyjskiego przemysłu filmowego nie są czymś nagannym i niedopuszczalnym. Faktem jest, jak już wspomniano, fabuła jest drugorzędna w stosunku do umiejętności aktorskich aktorów, zachęcając tych, którzy oglądają, do empatii i dzielenia się swoimi emocjami i uczuciami. Najlepsze indyjskie horrory to przeróbki kultowych horrorów europejskich i hollywoodzkich. Żywym przykładem jest film „Mahakaal”.
„Nightmare on Elm Street” po indyjsku
W 1993 roku dyrektorzy Shiam Ramsey i Tulsi Ramseyprzedstawił publiczności interpretację kultowego filmu o ulicy Wiązów. Oczywiście zwyczaje i tradycje Indii wywarły znaczący wpływ na ich twórczość, znacząco zmieniając nie tylko element wizualny, ale także ideologiczny, dlatego czasem trudno jest nawiązać połączenie między tym projektem a amerykańskim horrorem. Jeśli odetniesz wszystkie walki, tańce i piosenki z Mahakaal, którego czas trwania przekracza dwie godziny, otrzymasz standardową godzinę i pół horroru. Ogólnie rzecz biorąc, film zdecydowanie można nazwać interesującym i wysokiej jakości thrillerem mistycznym. W miarę rozwoju fabuły widz będzie obserwował znane sytuacje z oryginalnego obrazu, ale to tylko połowa przedstawionej historii. Druga część obrazu to praca autora na dowolny temat. Faktem jest, że Mahakaal w mitologii indyjskiej jest małym bogiem, talizmanem mnichów i innych duchowych sług. Ale indyjskie horrory i horrory, aby przedstawić dawno znane w nowym zniekształconym świetle. W tym dziele to bóstwo (zabawna i kolorowa postać) jest pozycjonowane jako demoniczna istota, poświęcająca się swoim ukochanym dzieciom i młodzieży. Błędem byłoby więc wyobrażać sobie Mahakaala jako pełnoprawny remake, jest to raczej darmowa interpretacja i bardzo udana.
Co przeraża indyjskich filmowców?
Możesz bezpiecznie oglądać indyjskie horrory po rosyjsku,kopiowanie nie psuje wrażenia. Faktem jest, że jeśli chodzi o zastraszanie tych, którzy na nich patrzą, większość uwagi poświęca się dźwiękowemu projektowi i muzyce, czasem oryginał z Hollywood może mu zazdrościć. Przeszywające wycie i skrzypienie rozbudzają atmosferę grozy, przerażając widza znacznie lepiej niż w każdej chwili. Indyjskie horrory czasami nie straszą europejskiej widowni, ponieważ aktorzy, demonstrując zbyt emocjonalną sztukę, dodają komedii do tego, co się dzieje, co otwarcie podważa element horroru tej historii.
Ogromny motyw
Scenariusze indyjskiego horroru - szeroki temat.Indyjskie thrillery i horrory, oprócz wspomnianych wyżej klasycznych i folklorystycznych fabuł zapożyczonych z eposów, wykorzystują nieskończoną liczbę melodramatycznych wariacji wykorzystujących motywy relokacji duszy, komunikację z duchami, różnorodnych maniaków i setki innych tematów, których europejscy filmowcy nigdy nie mieliby na myśli. Dobrym przykładem tego będzie stworzenie reżysera Vikrama K. Kumara „13B: Strach ma nowy adres”. Ten pełnoprawny thriller został wydany w 2009 roku, porównując korzystnie z podobnymi pod względem podtrzymywanego napięcia, rosnąc i uciskając coraz bardziej z każdą kolejną minutą, przyjemnymi aktorami i dość świeżą fabułą. Chociaż poszczególni miłośnicy filmów nazywają to zniekształconą odmianą Poltergeist. Zgodnie z fabułą duża rodzina Manoharów przenosi się do nowego mieszkania nr 13 na piętrze 13B. Wszystko byłoby dobrze, ale w telewizji rozpoczęła się transmisja dziwnego serialu o kojącym tytule „Wszystko jest dobre”, a wszystko, co wydarzyło się w programie telewizyjnym, zaczęło się powtarzać w prawdziwym życiu z członkami rodziny. Główny bohater opowiedział swojemu policjantowi o dziwactwach. A potem się zaczęło: masakry, duchy i szaleńcy, detektywi, maniacy, ezoterycy i wiele innych tajemniczych wydarzeń. Znakową cechę obrazu należy uznać za całkowity brak jasnych kolorów, piosenek i tańców. Muzyczny akompaniament jest ściśle poza ekranem, ściśle zgodny z polityką gatunkową i fabułą filmu.
Współtworzenie
Że indyjskie horrory są znane poza tymkraje, fakt pojawienia się obrazów wspólnej produkcji. Przykładem jest film Nagin: The Snake Woman z 2010 roku, w którym Indie i Stany Zjednoczone są bezpośrednio zaangażowane w jego produkcję. Podstawą scenariusza była indyjska legenda żeńskiego węża Nagin, ucieleśnienie strażnika i obrońcy przyrody, w szczególności gadów. Czas nie ma nad nią władzy, jest nieśmiertelna dzięki specjalnemu kamiennemu talizmanowi. Bohater zdjęcia, George States, umiera na raka, więc postanawia znaleźć opiekuna, wziąć jej talizman i zyskać nieśmiertelność. Ale spotkanie z wężem nie wróży dobrze ani jego, ani jego zespołowi. Obraz ten charakteryzuje się niezwykłym sposobem narracji, zupełnie odmiennym od kanonów kina indyjskiego. Wspólna produkcja ze Stanami Zjednoczonymi dokonała widocznych korekt. Element komediowy został zredukowany prawie do zera, ale pojawiły się kolejne krwawe momenty i sceny przemocy. W niektórych miejscach obraz jest naprawdę okrutny i ponury.
