Terry Gilliam: filmografia, biografia i fotografia

Myślę, że Terry Gilliam, z którego filmamimiło było obserwować, dla którego pokolenia zawsze była celebrytą. W rzeczywistości jest to bardzo dalekie od prawdy, mimo że w ostatnich dziesięcioleciach jest naprawdę szeroko znany w pewnym kręgu ludzi. Prawdziwą popularność przyniosła mu kariera reżysera i scenarzysty, choć w różnych okresach był także animatorem, kompozytorem i aktorem.

Wczesne lata

Większość ludzi uważa, że ​​Terry Gilliamurodził się w tym samym miejscu, w którym tworzy - w Wielkiej Brytanii. Jednak wcale tak nie jest: urodził się w Minneapolis w USA 22 listopada 1940 roku. W tym samym miejscu, w Ameryce, kształcił się, kończąc college w Los Angeles, gdzie studiował nauki polityczne i był zaangażowany w wydawanie amatorskiego magazynu humorystycznego, wysyłając jednocześnie część swoich prac do redaktora czasopisma. publikacja młodzieżowa. Ta ostatnia, oczywiście, była dla niego użyteczna w życiu trochę bardziej niż specjalność, którą otrzymał.

Wczesna kariera

Wkrótce po ukończeniu studiów stał się Gilliamartysta-animator i poznał brytyjskiego dziennikarza Johna Cleese, który zaprosił go do pracy w Europie. Bardzo szybko Terry zaprzyjaźnił się z małą grupą aktorów, którzy opracowali humorystyczne szkice telewizyjne, które niemal natychmiast stały się popularne. Tak narodził się legendarny zespół Monty Python. Jego osobliwością było to, że każdy z uczestników był zaangażowany w tworzenie scenariuszy, scen mise-en-scene i innych elementów spektaklu. Stał się tak popularny, że pięć lat później zaczęły pojawiać się filmy pełnometrażowe, zachowując przy tym charakterystyczny humor, oparty głównie na parodiowaniu ogólnie przyjętych norm.

Początkowo jako część „Monty Pythona” Terry Gilliamskupił się wyłącznie na koncepcji, muzyce i animacji, ale w 1971 roku sam pojawił się na ekranie, aw 1975 był także współreżyserem. Być może to zadecydowało o jego przyszłym życiu, zwłaszcza że do tego czasu otrzymał już obywatelstwo brytyjskie i mocno osiadł w nowym miejscu.

Życie osobiste

Pomimo całej popularności, która na niego spadła,Gilliam nie podążał ścieżką, którą wielu ludzi podąża w tych samych warunkach. Tabloidy nie piszą o jego życiu, w magazynach nie ma wzmianek o jego nowych pasjach (poślubiając pracującą z nim obok makijażystkę Maggie Weston, w 1973 roku stał się wzorowym człowiekiem rodzinnym). Zawarli małżeństwo, nie porzucili kariery: w różnych momentach para była nominowana do różnych prestiżowych nagród filmowych, w tym do Złotego Globu i Oscara.

Mógł marzyć o synu, ale został ojcem trójkiwspaniałe córki, z których jedna później zajęła się produkcją i pracowała przy „The Imaginarium of Dr. Parnassus” - filmie, który Terry Gilliam dał światu.

Filmografia

Nigdy nie przestaje zadziwiać swoją skutecznością.W sumie ten człowiek wziął udział w ponad 120 filmach, wykonując różnorodne prace. Wymienienie ich wszystkich nie jest łatwym zadaniem, dlatego może warto wspomnieć tylko o tych, w których występował jako reżyser.

• Jabberwocky był pierwszym niezależnym filmem, choć bardzo bliskim duchem Monty Pythonowi i dość chłodno przyjęty przez publiczność i krytykę (1977).
• „Bandits of Time” - następuje zerwanie z utartym stylem (1981).
• „Brazylia” - Terry Gilliam, choć znany był ze swoich wcześniejszych dzieł, po tym filmie (1985) odniósł prawdziwy sukces.
• „Przygody barona Munchausena” - cztery nominacje do Oscara (1988).
• Król rybak to kolejne arcydzieło z gatunku dramatu psychologicznego, nominowane do Złotego Globu (1991).
• „12 Małp” - film zajmujący poczesne miejsce w karierze jego twórcy (1995).
• „Strach i wstręt w Las Vegas” - ten film również stał się filmem kultowym, mimo niepowodzenia kasowego (1998).
• „Bracia Grimm” - film spotkał się z dość fajnym przyjęciem, ale kasę pokryła budżet (2005).
• „Land of the Tides” - ze względu na pewne osobliwości taśma prawie nigdy nie była wyświetlana na szerokim ekranie, część krytyków była oburzona treścią (2005).
• „The Imaginarium of Dr. Parnassus” to jedna z najbardziej znanych i zakrojonych na szeroką skalę produkcji Gilliama, w której ostatnią rolę zagrał Heath Ledger. Dwie nominacje do Oscara (2009).
• „Theorem Zero” został zaprezentowany na Festiwalu Filmowym w Wenecji, dość kontrowersyjnie przyjęty przez widzów i krytyków (2013).

„The Imaginarium of Doctor Parnassus”

Terry Gilliam wymyślił nakręcić ten film, już mającwięcej niż solidne doświadczenie jako reżyser i scenarzysta. Starannie przerobił legendę doktora Fausta, zebrał znakomitą i doświadczoną obsadę i ekipę, której celem było stworzenie filmowego arcydzieła.

Trudno powiedzieć z całą pewnością, czy Terry się udałoGilliam podejmuje to wysiłki, ponieważ film nie przeszedł jeszcze próby czasu. Obraz jest fantasmagoryczny, świat wykreowany przez reżysera nieustannie się zmienia, tak że znaczenie może się wymknąć. W trakcie prac nad filmem jeden z czołowych aktorów - Heath Ledger - został znaleziony martwy, co początkowo podważyło przyszłość taśmy, ponieważ wiele scen z nim zostało już nakręconych. Niemniej jednak, nawet z tej kłopotliwej sytuacji, Terry Gilliam znalazł genialne wyjście: rolę odegrali Johnny Depp, Jude Law i Colin Farrell.

Tak, może nie jest to najłatwiejszy do odbioru film, ale jest piękny, ciekawy i wygląda na jedno tchnienie. W końcu okazuje się, że nominacje do Oscara nie poszły na marne.

Aktualne projekty i pomysły

Pomimo sukcesu, bohaterem naszej historii nie jesttam się zatrzymam. W wywiadzie Gilliam przyznaje, że zawsze chciał zrobić film o Don Kichocie, bo kojarzy się z tą postacią borykającą się z wyobrażonymi trudnościami. I wygląda na to, że jego marzenie wkrótce się spełni. W 2017 roku zapowiedziano premierę filmu „Człowiek, który zabił Don Kichota”, nad którym reżyser rozpoczął pracę jeszcze w latach 90., ale z powodu pewnych okoliczności został zmuszony do zawieszenia. Zgodnie z fabułą mieszkaniec XXI wieku znajdzie się w średniowiecznej Hiszpanii, gdzie zostanie wzięty za Sancho Panza. Może nie jest to dokładnie to, o czym marzy Gilliam, ale kto wie, jaki będzie jego następny film? W każdym razie można się spodziewać, że jeśli Terry jest scenarzystą, publiczność otrzyma spora porcja znakomitego korporacyjnego humoru.