Czechow: krótka biografia pisarza

Czechow, krótka biografia. Tylko kilka słów, ale dla ludzi, którzy kochają dzieła autora, te wiersze są wystarczające.

Czechow, krótka biografia pisarza.

Lata dojrzewania

Przyszedł klasyk literatury rosyjskiejTaganrog 29 stycznia 1860 r. Ojciec Antona Pawłowicza jest kupcem trzeciej gildii, a także właścicielem sklepu spożywczego. Od dzieciństwa Anton Czechow był otoczony miłością rodziców, a jego wychowanie opierało się na miłości do innych, szacunku dla ludzi. Matka Antoshy, Eugene, bardzo lubiła teatr i była w stanie zaszczepić ten kult i jej syna.

Biografia Anton Czechow wystarczyjest proste. Życie pisarza trwa już w Moskwie, gdzie rodzina została zmuszona do przeprowadzki z powodu ruiny ojca. W Moskwie Czechow wstąpił na uniwersytet na wydziale medycyny w 1876 r. Po pierwszym roku zaczyna pisać małe prace i publikować je w czasopiśmie Dragonfly. A potem publikacje w czasopismach „Spectator”, „Budzik”, „Fragmenty”. Przyszły klasyk podpisuje swoje prace pseudonimem Antos Chekhonte, a czasem - Człowiekiem bez śledziony.

В краткой биографии Антона Павловича Чехова есть sensowne jest rozwodzenie się nad takimi etapami formacji: praca w Woskresensku jako lekarz pod kierunkiem honorowego doktora Archangielskiego i przeprowadzka do miasta Babkino. To miasto znajduje się w pobliżu Voskresensk. Tutaj Czechow, którego krótka biografia jest teraz przed nami, pisze kilka prac: „Zbieg”, „W trakcie sekcji”, „Chirurgia”, „Syrena”, „Martwe ciało”. W tym samym mieście pisarz rozpoczyna przyjaźń ze słynnym Lewitanem, światowej klasy rosyjskim artystą. Wkrótce Czechow przeniósł się do Moskwy, a następnie do Petersburga, gdzie zaczął współpracować z gazetą New Time. Rozpoczyna się nowy etap w życiu Czechowa. Artykuły są publikowane pod prawdziwym nazwiskiem - autor Anton Czechow.

Początek twórczego sposobu

В 1887 году пьесу «Иванов», написанную Антоном Pawłowicz, wystawił na scenie teatru Korsh. Premiera była ogłuszająca - nieustanne oklaski, tupanie stopami, a nawet walki. Życie Czechowa jest nowym etapem - zaczyna on grać rolę dramatopisarza.

Rok po premierze staje się Czechowzdobywca nagrody Puszkina. Przychodzi sława, a w gronie przyjaciół są już znani artyści i kompozytorzy tamtych czasów. Czechow zaczyna dużo podróżować: po wizycie na Sachalinie dokonuje spisu ludności i pisze o arbitralności lokalnych urzędników. Po tej podróży twórczy bagaż autora wzbogacił się o nowe prace: „Z Syberii”, „Na wygnaniu”, „Wyspa Sachalin”, „Baba”, „Gusiew”, „Historia nieznanego człowieka”.

Ostatnie chwile

Rok 1900 staje się również znaczący dla prozaika - Czechow zostaje przyjęty do Akademii Nauk, którą opuszcza dwa lata później, protestując tym samym przeciwko wyrzuceniu z niej Gorkiego.

Uważa się, że po znaczącej podróży na wyspęSachalin Czechow, którego krótka biografia jest przed nami, zachorował na gruźlicę. Choroba postępuje iw 1904 r. Wyjechał na leczenie do Niemiec. Ale europejscy luminarze również nie radzą sobie z chorobą. Klasyk literatury rosyjskiej umiera 15 lipca tego samego roku. Pochowany A.P. Czechowa na cmentarzu znajdującym się na terenie klasztoru Nowodziewiczy.

Tutaj kończy się krótka biografia A.P. Czechowa.